Με το «1ο Διαβουλευτικό Συνέδριο: Στρατηγική-Όραμα-Καταστατικό», στις 20-23 Γενάρη 2022, το ΜEΡΑ25 ολοκληρώνει την εσωκομματική διαδικασία επικαιροποίησης των θέσεων του και αναπροσαρμογής της στρατηγικής του, που ξεκίνησε το περασμένο καλοκαίρι.
Ημερ.Δημοσίευσης
Το κόμμα Βαρουφάκη, ενόψει του συνεδρίου του, δείχνει να ριζοσπαστικοποιεί το ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα του, αναθεωρώντας παλαιότερες «αυταπάτες»-στην κρίσιμη περίοδο του 2015, αλλά και μετέπειτα-σχετικά με τις δυνατότητες «εκδημοκρατισμού» της ΕΕ. Μετατόπιση που αποτυπώθηκε και στην ομιλία του Γ. Βαρουφάκη στην κεντρική προσυνεδριακή εκδήλωση της Αθήνας (16/12):
«Λέγαμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είτε θα εκδημοκρατιστεί, είτε θα διαλυθεί. Μας έχουν όμως πλέον αποδείξει, ότι προτιμούν να καταστραφεί το σύμπαν, παρά να εκδημοκρατιστεί αυτή η Ευρώπη. Αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μεταρρυθμίζεται, πρέπει να το πούμε ξεκάθαρα πλέον, ανατρέπεται».
Ανάλογης κατεύθυνσης είναι και οι πρόσφατες τοποθετήσεις του γραμματέας του ΜΕΡΑ25, στις οποίες υπογραμμίζει «την ανάγκη απεγκλωβισμού του ΜΕΡΑ25 από έναν Πράσινο Κεϋνσιανισμό που δεν αρκεί. Οι οικονομικές εξελίξεις, ακυρώνουν τον Πράσινο Κεϋνσιανισμό. Σήμερα, απαιτείται πολύ πιο ριζοσπαστικό πρόγραμμα από εκείνο που προτείναμε το 2019», τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα υπερπροβάλει τις απαντήσεις Μπάιντεν και ευρωπαίων σοσιαλιστών, ως διέξοδο των πολλαπλών κρίσεων της εποχής μας. Στην ίδια διεργασία ιδεολογικής επανατοποθέτησης, εντάσσονται και άλλες θέσεις, όπως π.χ. στο ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων ή την κατάργηση των εξορυκτικών και «αμυντικών» συμφωνιών με Ισραήλ-ΗΠΑ.
Την ίδια ώρα όμως, η συνεχής αναζήτηση «ρεαλιστικών» προτάσεων, που θα οδηγήσουν σε κάποια «πράσινη μετακαπιταλιστική φεμινιστική κοινή ευημερία», αναμασούν το χρεοκοπημένο όραμα του καλού καπιταλισμού. Ο κόσμος που οι «υγιείς» επιχειρηματίες, θα οικοδομούν μαζί με τους εργαζόμενους, την «κοινή» ευημερία, απλά δεν είναι εφικτός.
Είναι προφανές πώς το ΜΕΡΑ25 προσπαθεί να κερδίσει ακροατήρια στα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία μένουν χωρίς πολιτική κάλυψη, μετά και την ολοκληρωτική σοσιαλφιλελεύθερη μετάλλαξη της Κουμουνδούρου, τις διαρκείς εκκλήσεις Τσίπρα για «εθνική συνεννόηση» με τους νεοφιλελεύθερους κανίβαλους της ΝΔ κλπ.
Εξίσου προφανές όμως είναι ότι απέναντι στην επιθετικότητα κυβέρνησης και κεφαλαίου, για να μην πληρώσουμε και πάλι την κρίση τους, δεν αρκούν ο τεχνοκρατικός λόγος και οι διαδικτυακές καμπάνιες. Η οικοδόμηση πρωτοβουλιών αντίστασης στους χώρους δουλειάς και τις γειτονιές, εκεί που μπορεί να χτιστεί η μαχητική κοινωνική αντιπολίτευση, πραγματικά απειλητική για το σύστημα (και αναζωογονητική στην προσπάθεια ανασυγκρότησης της ριζοσπαστικής Αριστεράς) εμπλέκει ελάχιστα τις δυνάμεις του ΜΕΡΑ25.