Με κόκκινο μελάνι

Πολιτικό σχόλιο

Ημερ.Δημοσίευσης
Συντάκτης
Επιμέλεια: Σπύρος Αντωνίου

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΑΝΑΤΟΥ
«Υπάρχουν σήμερα ασθενείς διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ; Ναι, υπάρχουν. Έχουμε ενδείξεις ότι έχουμε μεγαλύτερη θνησιμότητα σε αυτούς τους ασθενείς, σε σχέση με αυτούς οι οποίοι είναι στις μονάδες εντατικής θεραπείας; Δεν έχω τέτοια ένδειξη», έλεγε τον Δεκέμβριο του 2021 στη βουλή ο Κυρ. Μητσοτάκης, σε συζήτηση για την κυβερνητική διαχείριση της πανδημίας covid-19, που έως σήμερα αριθμεί πάνω από 33.000 νεκρούς. Μετά τη δημοσιοποίηση τα μελέτης των καθηγητών Λύτρα και Τσιόδρα (που κατά ένα περίεργο τρόπο, ενώ την παρέδωσαν στην κυβέρνηση…δεν έφτασε ποτέ στο Μαξίμου), η αυξημένη θνησιμότητα λόγω έλλειψης ΜΕΘ επιβεβαιώθηκε. Η επικαιροποίηση της μελέτης αυτής (με την υπογραφή μόνο του Λύτρα αυτή τη φορά), καταλήγει στο ίδιο ακριβώς συμπέρασμα: η διασωλήνωση εκτός ΜΕΘ σχετίζεται με διπλάσια θνησιμότητα. Από τους ασθενείς με κορωνοϊό που δεν κατάφεραν να εισαχθούν σε ΜΕΘ, πέθανε το 97,7%! Και ενώ όλη η επιστημονική κοινότητα σημειώνει ότι απέχουμε από την μετατροπή της νόσου σε ενδημική, η απαξίωση της ανθρώπινης ζωής από τους κυβερνώντες, συνεχίζεται. Διαφορετικά δεν εξηγείται η επιμονή ότι δεν χρειάζεται ενίσχυση του ΕΣΥ με περισσότερες ΜΕΘ, προσωπικό και υποδομές. Κατάσταση που δεν μπορεί να γίνει ανεκτή. Η μόνη αγωνία του Πλεύρη άλλωστε, είναι να προχωρήσει με ταχείς ρυθμούς η εμπορευματοποίηση της υγείας, μέσω των ΣΔΙΤ και να μεγαλώσει κι άλλο η πελατεία στα ιδιωτικά νοσηλευτικά και διαγνωστικά κέντρα, που έχουν θησαυρίσει τα τελευταία δύο χρόνια. 
«ΚΟΥΚΟΥΛΩΜΑ» ΥΠΟΚΛΟΠΩΝ
Όπως συμβαίνει συνήθως με τις εξεταστικές επιτροπές, η αντίστοιχη για τις παρακολουθήσεις ολοκληρώθηκε με το γνωστό «κουκούλωμα», χωρίς να γίνουμε σοφότεροι/ες. Ουσιώδεις μάρτυρες όπως ο Κούλης και διάφοροι έμποροι των λογισμικών παγίδευσης, δεν κλήθηκαν ποτέ να καταθέσουν. Ο Ανδρουλάκης δεν έμαθε το λόγο για τον οποίο αποτελούσε-τάχα-«εθνικό κίνδυνο» και είχε τεθεί υπό παρακολούθηση, παρά μόνο ότι τα στοιχεία του φακέλου του καταστράφηκαν παράνομα. Και φυσικά οι αρχιΚΥΠατζήδες απέφυγαν με πρόσχημα το «απόρρητο», οποιοδήποτε λογοδοσία στο πολιτικό προσωπικό. Βέβαια, η δυσώδης αυτή υπόθεση, που κανείς δεν αποκλείει να έχει και συνέχεια, (επαν)έφερε στο προσκήνιο όλο το πλέγμα κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών, ιδιωτικών εταιρειών, ντόπιων και διεθνών, που συνθέτουν τον καπιταλισμό της επιτήρησης και έχουν ως βασικό σκοπό τη θωράκιση του καθεστώτος απέναντι στον «εχθρό λαό» και την καταστολή του κινήματος. Μόνο που αρκετά συχνά, όλοι αυτοί οι αντιδραστικοί μηχανισμοί, πέρα από την υπονόμευση των δημοκρατικών ελευθεριών, παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στο αστικό πολιτικό παιχνίδι και σε διακρακτικούς και επιχειρηματικούς εκβιασμούς. Και μια και μιλάμε για «κουκούλωμα»,  μετά από είκοσι χρόνια που ξέσπασε το σκάνδαλο για τα «μαύρα ταμεία» της Siemens, το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων αποφάσισε την αθώωση των κατηγορουμένων για ξέπλυμα βρόμικου χρήματος, με τα περισσότερα αδικήματα να έχουν παραγραφεί. Άδικα βρέθηκε τελικά ο Χριστοφοράκος στην «αυτοεξορία». Πιθανότατα, εκεί στην ΕΥΠ, δεν θα είχαν ακούσει κάτι για τις μίζες και τις offshore  του γερμανικού κολοσσού, που ενίσχυαν τα ταμεία ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
ΧΡΗΜΑ ΣΤΑ ΝΕΦΗ
Με ένα επικοινωνιακό σόου στο «Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος», παρουσιάστηκαν πρόσφατα τα επενδυτικά σχέδια της Google για την Ελλάδα. Ο τεχνολογικός γίγαντας προτίθεται να επενδύσει στον τομέα του cloud, δημιουργώντας «20.000 καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας», και αποφέροντας σχεδόν 2 δισ. ευρώ στο ΑΕΠ με χρονικό ορίζοντα το 2030», όπως υποστήριξε ο Κυρ. Μητσοτάκης. Πέρα από το γεγονός ότι η κατασκευή του Data Center της Microsoft, δύο χρόνια μετά τις ανάλογες εξαγγελίες,  βρίσκεται ακόμα στα χαρτιά, οι υπερφίαλες υποσχέσεις των χιλιάδων θέσεων εργασίας είναι πάντα το «τυράκι», για να γίνει αποδεκτό το πραγματικό επίδικο των επενδύσεων στην ψηφιακή οικονομία. Που δεν είναι άλλο από την «πίτα» των 7 δισ. ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης, που θα κατευθυνθούν στο κεφάλαιο για τον περίφημο ψηφιακό μετασχηματισμό. Αδιαφορώντας για τους κινδύνους από τον αδυσώπητο ανταγωνισμό μεταξύ των εταιριών τεχνολογίας, που συνεπάγεται η αποθήκευση και διαχείριση κάθε είδους δεδομένων από ιδιωτικά συμφέροντα, χωρίς ουσιαστικό δημοκρατικό έλεγχο. Για την κυβέρνηση των υποκλοπών και της νεοφιλελεύθερης ιδεοληψίας, καμία έκπληξη. 

Φύλλο Εφημερίδας

Κατηγορία