Φύλλο Νο 485 (5 Οκτώβρη 2022)

Binder485.pdf (10.9 MB)

Είναι γενική η παραδοχή ότι έρχεται ένας «δύσκολος χειμώνας», με την κυριολεκτική έννοια του όρου.

Η  επιστροφή στις συλλογικές συνήθειες του ενδοξότερου, από τη σημερινή κατάσταση, παρελθόντος στους χώρους δουλειάς είναι αναγκαία, είναι ευκαιρία και είναι ο τρόπος για να μαζικοποιηθεί η Γενική Απεργία της 9/11, με προοπτική συνέχειας. 
 

Στη σκιά του πολέμου, της ενεργειακής κρίσης, του πληθωρισμού και της πανδημίας, εκατομμύρια άνθρωποι, που κυριολεκτικά δεν έχουν τίποτα πέρα από τα σώματά τους να υπερασπιστούν, επιχειρούν να φτάσουν στην Ευρώπη προκειμένου να ζήσουν με αξιοπρέπεια. Η Ελλάδα έχοντας αναλάβει το ρόλο του συνοριοφύλακα, φέρει την ευθύνη για τον θάνατο πολλών εκατοντάδων προσφύγων.
 

Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, τα μέσα ενημέρωσης κατακλύζονται από την είδηση του διπλού φονικού στην Καβάλα με θύματα μία νεαρή γυναίκα και το ενός έτους βρέφος της και θύτη το σύντροφο και πατέρα τους.

Το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών στη Βραζιλία επεφύλασσε μια σχετική παγωμάρα, καθώς διέψευσε τις προβλέψεις και ανοίγει πλέον όλα τα ενδεχόμενα (εκλογικά και εξωκοινοβουλευτικά) στην προσπάθεια του Μπολσονάρο να παραμείνει στην εξουσία.
 

Μετά από μια σχετική ανάπαυλα τον Σεπτέμβρη, οι απεργίες επιστρέφουν στη Βρετανία, δικαιώνοντας τις εκτιμήσεις όσων προέβλεπαν ότι το απεργιακό «καλοκαίρι της δυσαρέσκειας» θα έχει συνέχεια μέσα στο φθινόπωρο. 
 

Το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ιταλία επιβεβαίωσε τις σκοτεινές προβλέψεις για νίκη της συνασπισμένης (ακρο)Δεξιάς με πρωτιά των Φρατέλι Ντ’ Ιτάλια, του κόμματος που έχει τις ρίζες του στις διαδοχικές μεταλλάξεις του παλιού MSI (μεταπολεμικοί νοσταλγοί του Μουσολίνι).

Η  εξέγερση στο Ιράν έχει προκαλέσει διεθνή προσοχή και μεγάλη συζήτηση, για σωστούς και λάθος λόγους.