*στίχος των Rationalistas
Ημερ.Δημοσίευσης
Ρεσιτάλ υποκρισίας έδωσε η ελληνική κυβέρνηση με αφορμή την υπόθεση των 92 προσφύγων που βρέθηκαν γυμνοί και εγκαταλελειμμένοι σε μια πλαστική βάρκα στις όχθες του Έβρου. «Ντροπή για τον πολιτισμό» αποκάλεσε την υπόθεση αυτή ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Μηταράκης, ενώ σύσσωμη η Νέα Δημοκρατία μίλησε για εργαλειοποίηση των προσφύγων από την Τουρκία. Εργαλειοποίηση όμως είναι να έρχονται στο φως καθημερινά καταγγελίες για βίαιες επαναπροωθήσεις, push-backs και απαγωγές προσφύγων από την ελληνική πλευρά και η κυβέρνηση να δείχνει ευαισθησία μόνο όταν ο θύτης είναι η Τουρκία σε ένα συνεχές παιχνίδι εντυπώσεων. Ενδεικτικό για την ευαισθησία της ελληνικής πλευράς είναι ότι λίγες μέρες αργότερα, ένας 44χρονός βαριά άρρωστος Ιρανός –πιθανά τραυματίας- κάλεσε τη διεθνή γραμμή βοήθειας 112 και έδωσε τις συντεταγμένες του για να λάβει βοήθεια, με αποτέλεσμα να πέσει θύμα παράνομης επαναπροώθησης. Την ίδια στιγμή, ακόμα και οι 92 που διασώθηκαν σε μία προσπάθεια να δείξει ευαισθησία η ελληνική κυβέρνηση, θα καταλήξουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, χωρίς θέρμανση, χωρίς αξιοπρεπές φαΐ και χωρίς κανένα δικαίωμα. Ταυτόχρονα με τα κροκοδείλια δάκρυα για τους 92 του Έβρου, η κυβέρνηση πετάει στον δρόμο περίπου 10.000 πρόσφυγες που φιλοξενούνται σήμερα σε διαμερίσματα του προγράμματος ΕSΤΙΑ. Μέσα σε αυτούς οικογένειες όπου τα παιδιά παρακολουθούν μαθήματα σε δημοτικά σχολεία, πρόσφυγες με σοβαρά ψυχιατρικά προβλήματα και προσφύγισσες επιζούσες τράφικινγκ. Ντροπή του πολιτισμού, σαν να λέμε.
***
Η υπόθεση της 12χρονης στον Κολωνό έχει επικρατήσει το τελευταίο διάστημα στην δημόσια συζήτηση. Δυστυχώς, γίνεται και πάλι εμφανές ότι το «τέρας στην ντουλάπα» κάποιοι το ταΐζανε για πολύ καιρό. Η σύνδεση του μαστροπού με τη Νέα Δημοκρατία και η απόλυτη αποτυχία του κράτους πρόνοιας να προστατέψει αυτό το παιδί αναδεικνύουν ότι οι ευθύνες είναι πολλαπλές και δεν βαραίνουν μόνο τον μαστροπό ούτε μόνο τους 213 «οικογενειάρχες», μεταξύ των οποίων και ένας νεαρός αστυνομικός που υπηρετεί στη ΓΑΔΑ. Το απεχθές αυτό έγκλημα έχει δυστυχώς βαθιές κοινωνικές ρίζες: από την μία η ακραία σεξουαλικοποίηση των νεαρών γυναικών που κανονικοποιεί στο μυαλό πολλών των παιδοβιασμό νεαρών κοριτσιών, από την άλλη η ακραία φτώχεια που επιτρέπει σε αυτούς τους ανθρώπους να έχουν πρόσβαση σε παιδιά κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων και τέλος η πλήρης έλλειψη δομών πρόληψης και ενημέρωσης. Απέναντι σε φωνές που μιλάνε για θανατική ποινή και χημικό ευνουχισμό πρέπει να γίνει σαφές ότι τέτοια εγκλήματα αντιμετωπίζονται μόνο με απάντηση στην ρίζα τους. Η ύπαρξη κοινωνικών λειτουργών και ψυχολόγων στα σχολεία, δομών ενημέρωσης και πρόληψης στις γειτονιές, άμεσης παρέμβασης κοινωνικών υπηρεσιών θα μπορούσε να είναι σωτήρια τόσο για την 12χρονη, όσο και για τα υπόλοιπα πιθανά θύματα του κυκλώματος. Αυτά είναι τα επίδικα, μαζί με την απόδοση δικαιοσύνης, για τα οποία πρέπει να παλέψει το επόμενο διάστημα σύσσωμη η κοινωνία που σοκαρίστηκε από το φριχτό έγκλημα.
***
Παρά τις συνεχείς καταδίκες της Ελλάδας για τις άθλιες συνθήκες κράτησης και ενώ η Επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων απειλεί την Ελλάδα με δημόσια δήλωση εις βάρος της, η κυβέρνηση ετοιμάζει ένα νέο Σωφρονιστικό Κώδικα, ακόμα πιο αυστηρό και τιμωρητικό. Σύμφωνα με αυτόν νομοθετούνται αυστηρότερα χρονικά όρια έκτισης ποινής για τη θεμελίωση δικαιώματος σε τακτική άδεια και οι πολυ-ισοβίτες θεμελιώνουν δικαίωμα σε άδεια μετά από έκτιση 22 χρόνων ενώ η υφ’ όρον απόλυση είναι τα 25 έτη. Θεσμοθετείται δηλαδή μια ποινή κάθειρξης χωρίς ουσιαστικό δικαίωμα αδείας. Ταυτόχρονα, οι όροι για τις εκπαιδευτικές άδειες αυστηροποιούνται τόσο, που γίνονται πρακτικά ανέφικτοι. Προβλέπεται η δημιουργία φυλακών υψίστης ασφαλείας, ψυχιατρείου για γυναίκες μέσα στη φυλακή, και τέλος επιχειρείται να παγιωθεί η υπαγωγή των φυλακών στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη έναντι του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Ήδη, οι φυλακές έχουν πληρότητα 180% με υψηλά ποσοστά θανάτων και αυτοκτονιών. Όλα αυτά αντικατοπτρίζουν την συνολικότερη τάση αυστηροποίησης των ποινών και εξόντωσης των κρατουμένων. Παρότι η εγκληματικότητα στην Ελλάδα παραμένει συγκριτικά χαμηλή στους διεθνείς και ευρωπαϊκούς δείκτες, η κυβέρνηση αυστηροποιεί ποινές και τιμωρεί χωρίς καμία προσπάθεια για σωφρονισμό και μέτρα πρόληψης.
***
Θύμα της εκδικητικότητας του σωφρονιστικού και δικαστικού συστήματος έπεσε για ακόμη μία φορά ο Δημήτρης Κουφοντίνας. Στις 25/10, μεταξύ 12.00 και 15.00, την ώρα που τα κελιά παραμένουν κλειστά πραγματοποιήθηκε με κυβερνητική εντολή αυθαίρετη μεταφορά του στον χώρο απομόνωσης για όσους νοσούν με κόβιντ ή είναι ύποπτα κρούσματα. Σύμφωνα με τους υπαλλήλους των φυλακών Δομοκού, η μεταφορά του έγινε γιατί υπήρχε πληροφορία ότι κινδυνεύει η ζωή του. Η δικαιολογία αυτή γίνεται ακόμα πιο αισχρή αν αναλογιστούμε ότι η ζωή του όντως κινδυνεύει επειδή δεν λαμβάνει την κατάλληλη θεραπεία για να αντιμετωπίσει τα ζητήματα υγείας του που προκλήθηκαν από την μακροχρόνια απεργία πείνας, όταν η κυβέρνηση και η δικαστική εξουσία αρνήθηκαν να εφαρμόσουν έστω σωστά τις προβλέψεις του φωτογραφικό νόμου που τον απομάκρυνε από τις αγροτικές φυλακές. Ακόμα και τώρα, τον θέτουν σε κίνδυνο, μεταφέροντας τον χωρίς πραγματικό λόγο σε χώρο στον οποίο κινδυνεύει να κολλήσει κόβιντ και να επιβαρυνθεί ακόμα περισσότερο η υγεία του. Είναι ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση ενδίδει σε ακροδεξιά ακροατήρια και κινείται και με βάση τη γνωστή βεντέτα της οικογένειας Μητσοτάκη. Είναι καθήκον όλων μας να υπερασπιστούμε τα δημοκρατικά και ανθρώπινα δικαιώματα ενός κρατουμένου που έχει τιμωρηθεί σαδιστικά.