Με κόκκινο μελάνι

Πολιτικό σχόλιο

Ημερ.Δημοσίευσης
Συντάκτης
Επιμέλεια: Σπύρος Αντωνίου

ΣΥΡΙΖΑ ΛΑΪΦΣΤΑΙΛ 
Η επιλογή της δημοσιογράφου Πόπης Τσαπανίδου για τη θέση της εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία δεν προκάλεσε έκπληξη μόνον τους πολιτικούς αντιπάλους της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά και σε διάφορους κομματικούς παράγοντες της Κουμουνδούρου. Βέβαια, δεν είναι η πρώτα φορά που ο Α. Τσίπρας προχωρά σε αιφνιδιαστικές ενέργειες, έξω από συλλογικές διαδικασίες, στοιχείο της βαθιάς μετάλλαξης ενός κόμματος που θέλει να αποκαλείται ακόμα «ριζοσπαστική αριστερά». Μόνο που δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα πλέον τα αρχηγοκεντρικά-συστημικά κόμματα. Τσάμπα ο άνθρωπος οργάνωσε εκλογή από τη βάση του Προέδρου και της Κ.Ε. στο τελευταίο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ώστε να μη λογοδοτεί πουθενά; Στην αντίληψη της πολιτικής ως λαϊφστάιλ και μάρκετινγκ, όπου η επικοινωνιακή τακτική υπερκαλύπτει πρόγραμμα και στρατηγική, με κύριο στόχο το «εθνικό ακροατήριο» χωρίς σαφή ταξικά και πολιτικά κριτήρια, δεν τη λες και άσχημη την επιλογή Τσαπανίδου. Απλά η επιλογή μια διασημότητας για την εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ στα μίντια, προστίθεται στα επιχειρήματα που αιτιολογούν γιατί η ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι θετική εναλλακτική για τον κόσμο που αγωνίζεται να διώξει τη ΝΔ του Μητσοτάκη και να ανατρέψει την πολιτική της φτώχειας και του αυταρχισμού.
ΦΡΑΧΤΗΣ ΚΑΙ ΛΑΘΡΟΧΕΙΡΙΑ
Την απόφαση της κυβέρνησης να κλείσει με φράχτη το σύνολο των 140 χιλιομέτρων στα σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία στον Έβρο (με πρώτο στάδιο τα 35 χιλιόμετρα σε κεντρικό σημείο, με προϋπολογισμό 100.000.000 ευρώ), αποκάλυψε σε τηλεοπτική του συνέντευξη ο υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ., Τάκης Θεοδωρικάκος. Η επέκταση του δολοφονικού φράχτη (σύμβολο απανθρωπιάς της Ευρώπης-φρούριο) και η παρουσίαση των αθώων θυμάτων ως «ασύμμετρη απειλή» από την κυβέρνηση, είναι μια χυδαία επιχείρηση, ώστε η τελευταία να νομιμοποιήσει τις εγκληματικές-αντιπροσφυγικές πολιτικές της, στο όνομα «ενός οργανωμένου σχεδίου κατά της Ελλάδας». Οι υποστηρικτές των προσφύγων και όσοι/ες καταγγέλλουν τα εγκλήματα του ελληνικού κράτους (και παρακράτους) σε Έβρο και Αιγαίο, είναι βέβαια «πράκτορες της Τουρκίας». Στην ίδια προπαγανδιστική μηχανή εντάσσεται και η διαστρέβλωση του νέου ρεπορτάζ του γερμανικού περιοδικού Der Spiegel για την υπόθεση των εγκλωβισμένων προσφύγων του Έβρου, σε νησίδα της ελληνοτουρκικής μεθορίου, τον περασμένο Αύγουστο. Στις επίσημες ανακοινώσεις του Μηταράκη, γινόταν λόγος σε «συγγνώμη» του περιοδικού και σε αναφορά για «δήθεν θάνατο» του μικρού κοριτσιού. Καμία αναφορά σε «συγγνώμη» δεν υπάρχει στο δημοσίευμα του περιοδικού, ενώ ο όρος που χρησιμοποιεί το Spiegel είναι «φερόμενος θάνατος», μιας και επικαλείται τις μαρτυρίες των γονιών του παιδιού και δύο προσφύγων που σήμερα ζουν σε Γερμανία και Ολλανδία. Επιπλέον, το ίδιο δημοσίευμα, διαψεύδει τους ισχυρισμούς ότι δεν βρίσκονταν σε ελληνικό έδαφος οι πρόσφυγες και ότι δεν μπορούσαν να τους εντοπίσουν και να τους διασώσουν οι ελληνικές αρχές. 
ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΣΤΟ ΒΥΘΟ
H αμερικανική εταιρεία ExxonMobil, που έχει αναλάβει ρόλο operator στην κοινοπραξία με την HELLENiQ ENERGY στις δύο παραχωρήσεις δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης, υποστηρίζει ότι οι σεισμικές έρευνες για την εξεύρεση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων ολοκληρώνονται σύντομα. Μάλιστα, σύμφωνα με τις πληροφορίες της «Καθημερινής», βιάζεται να προχωρήσει στην πρώτη ερευνητική γεώτρηση μέσα στο 2024, προκειμένου να μπει το πρώτο γεωτρύπανο μέσα στο 2025.  Αυτό εξηγεί και τη στήριξη των ΗΠΑ στα υπερφίαλα σχέδια της ελληνικής κυβέρνησης «να γίνει η Ελλάδα προμηθευτής φυσικού αερίου για όλη την Ευρώπη», όπως και την ένταση με τη Λιβύη για την οριοθέτηση ΑΟΖ. Πέρα από τη γεωπολιτικά «θερμή» περιοχή της Κρήτης όμως, σχεδόν ολόκληρο το Ιόνιο έχει μετατραπεί σε πεδίο ερευνών για τα κέρδη (κυρίως) εγχώριων εταιριών. H νέα «μεγάλη ιδέα» του Μητσοτάκη, δεν καταστρέφει μόνο το περιβάλλον και τη θαλάσσια ζωή. Οι πολυεθνικές και οι ντόπιες εταιρείες θα απολαμβάνουν τα οφέλη, ενώ οι λαοί και στις δυο πλευρές του Αιγαίου θα συνεχίζουμε να ζούμε μέσα στην ενεργειακή φτώχεια, με την απειλή ενός θερμού επεισοδίου πάνω από τα κεφάλια μας. Για όλους αυτούς τους λόγους, οι υδρογονάνθρακες πρέπει να μείνουν στον βυθό.

Φύλλο Εφημερίδας

Κατηγορία