*στίχος των Rationalistas
Ημερ.Δημοσίευσης
Στις 10 Ιανουαρίου ξεκίνησε η δίκη των 24 αλληλέγγυων, προσφύγων και μελών ΜΚΟ που εκτελούσαν διασωστικό έργο στα θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας. Οι 24 κατηγορούνται για λαθρεμπόριο ανθρώπων, κατασκοπεία, διευκόλυνση εγκληματικής οργάνωσης. Με λίγα λόγια δικάζονται ως διακινητές άνθρωποι που έσωζαν πρόσφυγες από βέβαιο πνιγμό. Μεταξύ αυτών και η Σύρια προσφύγισσα Σάρα Μαρντίνι, επαγγελματίας κολυμβήτρια που συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες με την Προσφυγική Ομάδα και ενέπνευσε την ταινία Swimmers, στην οποία μάλιστα δεν επιτρέπεται η είσοδος στην χώρα. Η υπόθεση αυτή είναι ακόμα ένα παράδειγμα του πώς αντιμετωπίζεται όποιος προσπαθεί να προσφέρει βοήθεια και να προσπαθήσει να εξασφαλίσει ότι -αντίθετα με τα σχέδια του ελληνικού κράτους- δεν θα υπάρχουν νεκροί στο Αιγαίο. Σε περίπτωση καταδίκης, οι 24 αντιμετωπίζουν έως και 20 χρόνια φυλακής, με πολλούς από αυτούς να έχουν εκτίσει ήδη μήνες σε κέντρα κράτησης μετά την σύλληψή τους. Η πικρή νίκη των δύο Αφγανών προσφύγων που αντιμετώπιζαν τις ίδιες κατηγορίες, με την αθώωση του ενός και την μείωση της ποινής του άλλου, μαζί με την δημοσιότητα που έχει πάρει η υπόθεση στον διεθνή Τύπο δίνει ελπίδες ότι δεν θα υπάρξει καταδικαστική απόφαση. Παρόλα αυτά, δημιουργείται εύλογα η απορία τι συμβαίνει με όσους έσωσαν κόσμο από την θάλασσα και δεν είναι εξίσου αναγνωρίσιμοι με την Σάρα Μαρντίνι, με όλους εκείνους που έπιασαν το πηδάλιο σε μια προσπάθεια να μην βουλιάξει η λέμβος που μετέφερε εκείνους και την οικογένεια τους. Για αυτούς δυστυχώς η ελληνική δικαιοσύνη επιφυλάσσει βαρύτατες ποινές και κατηγορίες σωματεμπορίας, δηλώνοντας «αν τολμήσετε να ζήσετε θα μπείτε φυλακή».
***
Oι μετανάστες/στριες και οι πρόσφυγες/προσφύγισσες βίωσαν ακόμα ένα ξεσπίτωμα, αυτή την φορά από την δομή των Οινοφύτων, όπως καταγγέλει η συλλογικότητα Solidarity With Migrants. Μετά την βίαιη εκκένωση της δομής του Ελαιώνα, όπου χρειάστηκε η παρέμβαση των ΜΑΤ για να απομακρυνθούν οι κάτοικοι της δομής, κάποιοι από αυτούς μεταφέρθηκαν στα Οινόφυτα, από όπου αναγκάστηκαν να ξαναφύγουν στις 10/1 με προειδοποίηση μίας εβδομάδας με κατεύθυνση το καμπ στην Μαλακάσα. Η συνεχής μετακίνηση των προσφύγων από καμπ σε καμπ δείχνει την τιμωρητικότητα με την οποία αντιμετωπίζει το ελληνικό κράτος όσους γλίτωσαν από τον πνιγμό και το τράφικινγκ. Χωρίς προειδοποίηση, οι πρόσφυγες καλούνται να αλλάξουν τόπο κατοικίας, χάνοντας όποια σύνδεση μπορεί να είχαν με την περιοχή που κατοικούσαν ενώ μεταφέρονται όλο και πιο μακριά από τα αστικά κέντρα, με αποτέλεσμα όχι μόνο την φυλάκισή τους (καθώς συχνά πρόκειται για κλειστές δομές, με ελάχιστα δικαιώματα εξόδου) αλλά και την ψυχολογική τους κατάρρευση καθώς καλούνται να είναι συνεχώς σε διαδικασία ετοιμότητας για την επόμενη μετακίνηση. Παρά την εξορία και τον αστικό αποκλεισμό που τους επέβαλε το ελληνικό κράτος, οι κάτοικοι των Οινοφύτων έχουν φτιάξει σπίτια εκεί. Η διοίκηση του καμπ τους ανάγκασε να πάρουν μαζί τους μόνο τις βαλίτσες τους και τα προσωπικά τους αντικείμενα και να αφήσουν πίσω οικιακά αντικείμενα και έπιπλα, στερώντας τους τα ελάχιστα μέσα που έχουν για να ξαναστήσουν ένα χώρο που να μπορούν να αποκαλούν σπίτι στο καμπ της Μαλακάσας.
***
Η υγεία των φυλακισμένων έρχεται για ακόμα μια φορά σε δεύτερη μοίρα, όπως φαίνεται από την υπόθεση του Γεωργιανού φυλακισμένου Π. Τζ., ο οποίος παρότι αντιμετωπίζει σοβαρές ενοχλήσεις στο στομάχι δεν γίνεται δεκτό το αίτημά του για μεταφορά στο Νοσοκομείο των Φυλακών Κορυδαλλού, καθότι δεν έχει ΑΜΚΑ. Η ΚΥΑ που θα παρείχε προσωρινό ΑΜΚΑ σε αλλοδαπούς κρατούμενους, καθυστερεί εγκληματικά να εκδοθεί. Ως αποτέλεσμα, μεγάλο ποσοστό των κρατουμένων στερείται την πρόσβαση στο αυτονόητο δικαίωμα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Οι φυλακισμένοι αντιμετωπίζονται από το κράτος σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας, και οι πιο ευάλωτοι από αυτούς (αλλοδαποί, πρόσφυγες και μετανάστες) σαν όντα που δεν έχουν ούτε τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Θα έπρεπε κάτι τέτοιο να είναι αδιανόητο, αλλά δυστυχώς τείνει να είναι κανονικότητα. Η πολύμηνη αναμονή για πρόσβαση σε ιατρικές εξετάσεις δείχνει πως το σωφρονιστικό σύστημα έχει ως στόχο την τιμωρία και την σωματική και φυσική εξάντληση όλων όσων βρέθηκαν να είναι παρίες.
***
Στην Επιτροπή για την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ε.Ε. θα βρεθεί η υπόθεση της δολοφονίας του Ζακ, μετά την απεύθυνση της μητέρας του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Συγκεκριμένα, η οικογένεια του Ζακ κατέφυγε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε μία προσπάθεια να αναιρεθεί η αθωωτική απόφαση για τους αστυνομικούς που εμπλέκονται στην δολοφονία του. Θυμίζουμε, ότι εκτός από τον κοσμηματοπώλη και τον μεσίτη, τους δύο βασικούς κατηγορούμενους για την δολοφονία του Ζακ (οι οποίοι δικάστηκαν για επικίνδυνη σωματική βλάβη και όχι για ανθρωποκτονία), κεντρικό ρόλο στον θάνατό του έπαιξαν και οι τέσσερις αστυνομικοί οι οποίοι τον κλοτσούσαν, τον χτυπούσαν και τον έσερναν στο πεζοδρόμιο ενώ αιμορραγούσε, δεν μπορούσε να αναπνεύσει και χρειαζόταν επειγόντως ιατρική βοήθεια. Οι ευρωβουλευτές της επιτροπής αποφάσισαν τελικά την επανεξέταση της υπόθεσης από την αρμόδια επιτροπή. Χωρίς να έχουμε καμιά εμπιστοσύνη στην ευρωπαϊκή δικαιοσύνη, συνεχίζουμε να ελπίζουμε ότι θα υπάρξει δικαίωση για τον Ζακ και ότι οι αστυνομικοί που τον βασάνισαν και τον δολοφόνησαν θα καταδικαστούν. Για αυτό όμως χρειάζεται να η υπόθεση να παραμείνει ζωντανή, τόσο στο κίνημα όσο και στην κοινωνία και να μην πάψει η διεκδίκηση για δικαιοσύνη.