Με κόκκινο μελάνι

«ΚΟΡΑΚΙΑ» ΛΑΪΚΗΣ ΣΤΕΓΗΣ
Το «blame game», μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ, για το ποιος ευθύνεται για τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, θα ήταν ακόμα μια βαρετή «σκιαμαχία» προεκλογικής κατανάλωσης, αν αυτή δεν γινόταν μπροστά στον κίνδυνο, χιλιάδες εργαζόμενοι, συνταξιούχοι και άνεργοι να βρεθούν, κυριολεκτικά, στο δρόμο. Το σκεπτικό της πρόσφατης απόφασης του Αρείου Πάγου, που επιτρέπει στα «κοράκια» της δευτερογενούς αγοράς δανείων (funds και servicers) να διενεργούν κατασχέσεις και πλειστηριασμούς, αποτελεί «σύνθεση» διάφορων νόμων του ΠΑΣΟΚ (2003), του ΣΥΡΙΖΑ (2015) και της ΝΔ (2020). Με την απόφαση του Αρείου Πάγου, περίπου 700.000 δανειολήπτες βρίσκονται υπό τη δαμόκλειο σπάθη των πλειστηριασμών. Εκτιμάται ότι περίπου 60.000 πλειστηριασμοί έχουν δρομολογηθεί μόνο για το τρέχον έτος. Η μόνη απάντηση του Μητσοτάκη είναι οι ιδιωτικές ρυθμίσεις (εξωδικαστικός συμβιβασμός και μετατροπή του δανειολήπτη σε μισθωτή) με τα funds. Όσο για τον Τσίπρα, που ψευδώς υποστηρίζει ότι δεν γίνονταν πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας όταν κυβερνούσε (θεσπίζοντας μάλιστα ως «ιδιώνυμο» την αντίσταση σε αυτούς), η λύση είναι αναστολή των πλειστηριασμών μέχρι τις εκλογές. Μετά θα αναλάβει η «προοδευτική κυβέρνηση»… Αντίπαλος σε αυτή τη βάρβαρη πολιτική δεν μπορεί παρά να είναι η ανάπτυξη των μαζικών αγώνων, ενάντια στην αναβαθμισμένη επίθεση στη λαϊκή κατοικία. Με διεκδίκηση σεισάχθειας στα χρέη των εργαζόμενων στρωμάτων, για την πραγματική και πλήρη κατοχύρωση της προστασίας της πρώτης κατοικίας και του δικαιώματος στη στέγη όλων μας.
ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΠΛΙΝΚΕΝ
Ο υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν ήρθε στην Αθήνα στις 21 Φλεβάρη, στο πλαίσιο περιοδείας του στην περιοχή, καθώς συμπληρωνόταν ένας χρόνος από την εισβολή του ρωσικού στρατού στην Ουκρανία. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη (συνεχίζοντας στο δρόμο της αντίστοιχης του ΣΥΡΙΖΑ) μέσα από διάφορες πολεμοχαρείς συμφωνίες έχει αναπτύξει σε υπέρτατο βαθμό τους δεσμούς μεταξύ του ελληνικού και του αμερικάνικου κράτους. Οι βάσεις σε Σούδα-Θεσσαλία-Άραξο αναβαθμίζονται συνεχώς και αποτελούν κομβικούς σταθμούς για τα ιμπεριαλιστικά σχέδια του ΝΑΤΟ στη ΝΑ Μεσόγειο και την Ανατολική Ευρώπη. Ο ίδιος ο Μπλίνκεν αναφέρθηκε στις επενδύσεις που έχουν ήδη γίνει (συνολικά 123 εκατ. δολάρια) με κριτήριο το νέο πολυετές καθεστώς ισχύος της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA) στις βάσεις της Σούδας και της Λάρισας, καθώς και στη γεωστρατηγική αξία που έχει αποκτήσει η Αλεξανδρούπολη για την ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Την ίδια ώρα, το ελληνικό κράτος συνεχίζει το πολυδάπανο εξοπλιστικό του πρόγραμμά (όπως η αγορά των αμερικανικών αερομαχητικών F-35), για να αποκτήσει προβάδισμα στον ελληνοτουρικό ανταγωνισμό, που όσο οξύνεται, τόσο αυξάνει τις πιθανότητες ενός πολεμικού επεισοδίου στο Αιγαίο. Η επίσκεψη Μπλίνκεν ήταν η αφορμή για μια μαζική κινητοποίηση της Αριστεράς, ενάντια στους πολεμοκάπηλους σχεδιασμούς του ελληνικού κράτους και την εξοπλιστική κούρσα, για την αποχώρηση όλων των στρατών από την Ουκρανία. 
ΕΠΙΘΕΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ
Σε αυτό το φόντο, σε πλήρη εξέλιξη βρισκόταν αυτές τις μέρες η κορυφαία ανθυποβρυχιακή άσκηση της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας στη Μεσόγειο, με στόχο την εκπαίδευση σε σύνθετα επιχειρησιακά σενάρια ανθυποβρυχιακού πολέμου. Η νατοϊκή Dynamic Manta 23 διοργανώνεται από το ιταλικό Πολεμικό Ναυτικό με τη συμμετοχή δυνάμεων από την Ελλάδα, τη Γαλλία, τις ΗΠΑ, τη Βρετανία, την Ισπανία, την Τουρκία και τον Καναδά. Σύμφωνα με δημοσιεύματα που απηχούν την εθνικιστική προπαγάνδα, η άσκηση έχει μεγάλη σημασία για το Πολεμικό Ναυτικό και ιδίως για τους αθόρυβους «θηρευτές», που μοιάζουν να μην έχουν αντίπαλο στο Αιγαίο. Επιπλέον, στα τέλη Φλεβάρη πραγματοποιήθηκε η Διακλαδική Συμμαχική Δράση με την επωνυμία «NEPTUNE STRIKE 23-1», στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή της Κεντρικής και Ανατολικής Μεσογείου, με τη συμμετοχή Νατοϊκών δυνάμεων και πρώτο και καλύτερο το αεροπλανοφόρο USS GEORGE H.W. BUSH. Αυτή η επικίνδυνη «επίδειξη ισχύος» του ελληνικού καπιταλισμού, ότι πρέπει να σταματήσει άμεσα, μάλλον δεν δικαιολογεί το ρόλο της «αμυνόμενης Ελλάδας», που διαρκώς αναπαράγουν οι περισσότερες πολιτικές δυνάμεις και τα κυρίαρχα ΜΜΕ.