*στίχος των Rationalistas
Ημερ.Δημοσίευσης
Τα Ίμια και η 31η Ιανουαρίου, έχουν αποτελέσει διαχρονικά μια ημέρα ορόσημο για τους φασίστες και όλο το ακροδεξιό μπλοκ. Η Χρυσή Αυγή για πάνω από δυο δεκαετίες αξιοποίησε την επέτειο των Ιμίων προκειμένου να αποκτήσει ορατότητα σε ευρύτερα εθνικά ακροατήρια. Αυτό, λοιπόν, επιχείρησε να κάνει και φέτος μαζί με μια σειρά από άλλες ακροδεξιές οργανώσεις. Οι άλλοτε κεντρικές φασιστοσυνάξεις τους όμως δεν έχουν καμία σχέση με το παρελθόν. Το αντιφασιστικό κίνημα και η Αριστερά, έχουν διαχρονικά βρεθεί απέναντι σε αυτές τις συγκεντρώσεις που εκκολάπτουν αυριανούς μαχαιροβγάλτες. Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος υπήρξαν καλέσματα αντισυγκεντρώσεων σε μια προσπάθεια να ακυρωθούν οι φιέστες των φασιστών. Όμως ακριβώς επειδή μιλάμε για περιθωριοποιημένες και υποβαθμισμένες πλέον προσπάθειες χωρίς μαζική απεύθυνση, η αστυνομία πολύ εύκολα ανακοίνωσε απαγόρευση διαδηλώσεων για την ημέρα των προγραμματισμένων συγκεντρώσεων. Αυτό, είναι κάτι που πρέπει να προβληματίσει και τον δικό μας χώρο. Το ζήτημα δεν είναι να φράξουμε το δρόμο στους φασίστες μέσα από μια στρατιωτικού τύπου αντιπαράθεση, αλλά να απαντήσουμε με μαζικούς αγώνες μέσα στους κοινωνικούς χώρους. Με ξερίζωμα των ακροδεξιών αντιλήψεων και πρακτικών σε κάθε σχολή, σχολείο, χώρο δουλειάς.
***
Αν βγαίνει ένα συμπέρασμα από την υπόθεση του Άλλου Ανθρώπου είναι η στοχοποίηση της αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας των από κάτω από τη σκοπιά του συστήματος. Το ζήτημά τους δεν είναι ο Πολυχρονόπουλος και ο κάθε Πολυχρονόπουλος. Αποδείχθηκε άλλωστε αναλώσιμος. Αυτοί που τον βράβευαν και έβγαζαν φωτογραφίες μαζί του την ίδια στιγμή που έσπρωχναν χιλιάδες ανθρώπους στη φτώχεια και στην εξαθλίωση, είναι οι ίδιοι που τον στήνουν τώρα στο απόσπασμα επειδή δεν εξυπηρετεί πλέον το αφήγημά τους. Το ζήτημα είναι ότι με αφορμή τον Πολυχρονόπουλο υιοθετείται η λογική «όλοι ίδιοι είναι» και «μακριά από συλλογικότητες». Αποθεώνεται η λογική του ατομικού δρόμου κόντρα στον «κακό» και «διεφθαρμένο» συλλογικό. Είναι ασύλληπτο το τι βιομηχανία λάσπης έχει στηθεί απέναντι σε μια κοινωνική κουζίνα, τη στιγμή που σε αυτή τη χώρα οι καπιταλιστές έχουν κάνει διδακτορικά στη διακίνηση μαύρου χρήματος και στο κάθε λογής ξέπλυμα. Σε καμία περίπτωση δεν «αθωώνουμε» τον Πολυχρονόπουλο, ούτε και μπαίνουμε στη διαδικασία να ψάξουμε ντετεκτιβίστικα τι συνέβη. Εμείς μένουμε στο ότι χιλιάδες άνθρωποι εγκαταλειμμένοι από το κράτος βρίσκουν καθημερινά διέξοδο σε τέτοιου τύπου εγχειρήματα, είτε λαμβάνοντας ένα πιάτο φαγητό είτε συμμετέχοντας ως εθελοντές. Και αυτό είναι η τελευταία ζώνη άμυνας απέναντι σε ένα σύστημα που δεν διστάζει να τους παίρνει τα σπίτια, να τους απολύει, να τους πετσοκόβει το μισθό, να τους σπρώχνει στη φτώχεια. Αν πρέπει, λοιπόν, να διαλέξουμε ανάμεσα στην ανθρωποφαγία ή την αλληλεγγύη, προφανώς και τασσόμαστε με τη δεύτερη.
***
Συναγερμός σήμανε τα ξημερώματα της 2ας Φεβρουαρίου στις φυλακές στη Νιγρίτα Σερρών, έπειτα από εξέγερση των κρατουμένων. Με αφορμή πειθαρχική τιμωρία κατά κρατουμένου, περίπου 50 με 60 άτομα αρνήθηκαν να επιστρέψουν στα κελιά τους ως ένδειξη αλληλεγγύης. Στασίασαν και άρχισαν να προκαλούν φθορές και να καίνε κλινοσκεπάσματα, διαμαρτυρόμενοι για την κατάσταση. Στις φυλακές με απόφαση εισαγγελέα έγινε αστυνομική επέμβαση από την εξωτερική φρουρά και διμοιρίες των ΜΑΤ και οι κρατούμενοι επέστρεψαν στα κελιά τους χωρίς περαιτέρω συμπλοκές. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι αποφάσεις των σωφρονιστικών αρχών προκαλούν την αντίδραση των κρατουμένων. Στην Ελλάδα οι φυλακές αποτελούν άλλωστε ένα άβατο με δικούς τους νόμους και κανόνες. Αυτός είναι και ο λόγος που οι υπεύθυνοι ασφαλείας πολλές φορές δρουν ανεξέλεγκτα απέναντι στους κρατούμενους μη λογοδοτώντας πουθενά και παρανομώντας συστηματικά, στο όνομα της τάξης και της ασφάλειας. Χαρακτηριστικό είναι ότι τα επεισόδια αυτά, σημειώθηκαν στον απόηχο της καταδίκης πρώην διευθυντή των συγκεκριμένων φυλακών, επειδή έπεισε κρατούμενο να τοποθετήσει «κοριό» σε τηλεφωνικές συσκευές του καταστήματος κράτησης Νιγρίτας Σερρών για να παρακολουθεί τις συνομιλίες των συναδέλφων του. Η πράξη τελέστηκε το 2017 όταν ο κατηγορούμενος σωφρονιστικός υπάλληλος ήταν διευθυντής του συγκεκριμένου καταστήματος κράτησης.
***
Ο αξιωματικός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Frontex στο πόρισμά του για το ρόλο και τους χειρισμούς της Frontex και των ελληνικών αρχών στο ναυάγιο της Πύλου, καταλογίζει βαρύτατες ευθύνες στο ελληνικό λιμενικό για το πολύνεκρο ναυάγιο. Το πόρισμα επισημαίνει παραλείψεις και προβληματικές ενέργειες του Λιμενικού σχεδόν σε κάθε στάδιο της εμπλοκής του, από τη στιγμή που περιήλθε σε γνώση του η ύπαρξη βάρκας σε κίνδυνο στην ελληνική περιοχή έρευνας και διάσωσης, το πρωί της 13ης Ιουνίου 2023. Οι καταφανώς προβληματικοί χειρισμοί του λιμενικού, δημιούργησαν ακόμη πιο επικίνδυνες συνθήκες και συνεχίστηκαν και τις ώρες που ακολούθησαν τη βύθιση του σκάφους, στις 2.04 τα ξημερώματα της επομένης. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ίδιος ο αξιωματούχος της Frontex και όχι κάποιος αριστεριστής, κατηγορεί το ελληνικό λιμενικό ότι αποκρύπτει στοιχεία της υπόθεσης, μην απαντώντας επανειλημμένως σε ερωτήσεις αναφορικά με τα πραγματικά περιστατικά, υπό το πρόσχημα ότι η υπόθεση βρίσκεται στο στάδιο της δικαστικής διερεύνησης. Εν ολίγοις ο αξιωματούχος επισημαίνει αφενός ότι οι ελληνικές αρχές δεν προχώρησαν σε επιχείρηση διάσωσης των προσφύγων, παρά μόνο όταν αναποδογύρισε η βάρκα, αφετέρου ότι το ελληνικό λιμενικό δεν έχει βοηθήσει καθόλου στη διαλεύκανση της υπόθεσης, αφήνοντας αναπάντητες τις περισσότερες ερωτήσεις που του απευθύνθηκαν. Είναι σαφές ότι για ακόμη μια φορά, ένα έγκλημα με τη σφραγίδα του ελληνικού κράτους θάβεται πίσω από δικαιολογίες και τεχνάσματα.