Διακηρυγμένος στόχος του μνημονίου είναι η μείωση των δημόσιων δαπανών υγείας από 5,7% του ΑΕΠ, που ήταν το 2009 (και όχι 10% όπως ψευδώς επαναλαμβάνει ο υπουργός Υγείας, συνυπολογίζοντας την ιδιωτική δαπάνη υγείας), στο 4% το 2012, κατατάσσοντάς μας οριστικά στην τελευταία θέση μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ. Υπενθυμίζουμε ότι, προ μνημονίου, το ελληνικό κράτος ξόδευε τα μισά από το μέσο όρο της ευρωζώνης, ενώ παράλληλα ήμασταν πρώτοι στον κόσμο(!) στις ιδιωτικές δαπάνες υγείας και στις «καταστροφικές» δαπάνες υγείας (σε περίπου 2,5% των νοικοκυριών κατ’ έτος έμπαινε θέμα «βιωσιμότητας» λόγω προβλημάτων υγείας).
Φωτογραφία
Δαπάνες
Και πράγματι ο Λοβέρδος θριαμβεύει… με 20% μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης (το 1/5 των συνολικών δαπανών υγείας) και 20% των λειτουργικών (υγειονομικό υλικό κ.λπ., πλην μισθοδοσίας) δαπανών των νοσοκομείων μέχρι σήμερα. Ας δούμε πώς τα καταφέρνει…
Η «επαγγελματική» διαχείριση των νοσοκομείων είναι μια μπαρούφα : οι 4 στους 5 διοικητές νοσοκομείων είναι απλά «ημέτεροι» γιατροί. Οι 4 τελευταίοι διοικητές στο νοσοκομείο μου ήταν ιδιώτης παιδίατρος, γεωπόνος, ακτινολόγος και τελευταία μας προέκυψε μεταλλειολόγος! Η εισαγωγή της γενικής λογιστικής στα νοσοκομεία παράλληλα με το δημόσιο λογιστικό, έως σήμερα χρησίμεψε μόνο στις ιδιωτικές εταιρίες που αναλάβανε (σχεδόν μονοπωλιακά) την εφαρμογή της.
Το περιβόητο «παρατηρητήριο τιμών» ουσιαστικά «πάγωσε» το γενικό επίπεδο τιμών προμηθειών των νοσοκομείων εκεί (ψηλά) που ήταν. Περιστασιακές μειώσεις τιμών σε ορισμένα είδη (π.χ. στεντς) δεν αναιρούν τον ισχυρισμό μας. Η έλλειψη ενιαίας κωδικοποίησης στα είδη (το GNDM είναι αστείο) κάνει αδύνατη τη σύγκριση προσφερόμενων τιμών. Θα αρκούσε η μεταφορά της κωδικοποίησης των αποθηκών του μεγαλύτερου νοσοκομείου των Βαλκανίων, του Ευαγγελισμού, αλλά το υπουργείο δεν θέλει. Άλλωστε, δεν περάσανε πολλά χρόνια από τότε που υπάλληλοι του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Κρήτης προσφέραν δωρεάν εύχρηστο λογισμικό στο υπουργείο, αλλά αυτό προτίμησε να προκηρύξει διαγωνισμό. Αντ’αυτού και υποκύπτοντας στις πιέσεις του ολιγοπωλίου των προμηθευτών, νομοθέτησε εξόφλησή τους σε 50 ημέρες, με ρήτρα ποινής (σήμερα εξοφλούνται περίπου στο 6μηνο, ενώ στον ιδιωτικό τομέα ο χρόνος εξόφλησης ξεπέρασε τα 2 χρόνια).
Κατά τα άλλα, γίνεται ο «καλός χαμός» με επιτροπές, συμβούλους κ.λπ. Κάθε νοσοκομείο θα ξοδεύει 60.000 ευρώ (το όριο του «πρόχειρου» διαγωνισμού) κατ’ έτος (με 3ετή σύμβαση) για «εσωτερικό έλεγχο» από ιδιώτες-φιλαράκια. Για να μην αναφέρουμε την προκήρυξη διαγωνισμού 1,7 εκατ. ευρώ για την «…ανάδειξη της ευφυΐας (!!) στο ΕΣΥ».
Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσουμε ιδιαίτερα για τη συνεχιζόμενη μεταφορά λειτουρ-γιών σε ιδιώτες (τελευταία «διαφημίζεται» από το υπουργείο για τα εργαστήρια), καθώς η μέχρι τώρα εμπειρία από φύλαξη, σίτιση και καθαριότητα αποδεικνύει μια αλόγιστη μεταφορά ποσών στους (υποκοσμιακούς) εργολάβους (κάθε καθαρίστρια «Κούνεβα» αμοίβεται με 500 ευρώ και 8 ένσημα το μήνα, αλλά κοστίζει κατά μέσο όρο 2.300 ευρώ στα νοσοκομεία).
Προϋπολογισμοί
Κυρίως η μείωση των δαπανών έγινε με τη μείωση (-30%) των υγειονομικών υπηρεσιών που προσέφεραν τα νοσοκομεία. Από τη μια το κούρεμα από τα Ταμεία (και σήμερα τον ΕΟΠΠΥ) των δικαιολογούμενων ιατρικών, διαγνωστικών πράξεων, από την άλλη η έλλειψη υλικών που έκανε αδύνατη την εφαρμογή τους (είτε μέσω γραφειοκρατικών προσκομμάτων ΕΠΥ, δεσμεύσεις κ.λπ., είτε κύρια λόγω έλλειψης πιστώσεων). Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την εγγραφή στον Κρατικό Προϋπολογισμό 0,00 ευρώ για λειτουργικές δαπάνες νοσοκομείων, προϊδεάζοντας την (νομοθετικά υφιστάμενη) εφαρμογή των κλειστών προϋπολογισμών (έσοδα-έξοδα) στα νοσοκομεία (υπάρχει μόνο η υποχρέωση επιχορήγησης της μισθοδοσίας).
Την υποχρέωση κατάρτισης προϋπολογισμών από τα νοσοκομεία για το τρέχον έτος κατά 40-60% μικρότερους των περσινών (με μηδενικές βέβαια επενδύσεις σε πάγια, επιστημονικό εξοπλισμό κ.λπ.).
Τη διόγκωση των υποχρεώσεων των Ταμείων (παρά την παραγραφή από τα νοσοκομεία των πριν το 2009 οφειλών) και τον συνακόλουθα αδύναμο ρυθμό πληρωμής τους (δηλ. του ΙΚΑ, του μόνου Ταμείου που ουσιαστικά πλήρωνε).
Την επιβεβαιούμενη διαρκώς επιδείνωση λόγω ύφεσης του γενικού επιπέδου υγείας (με έμφαση στις καρδιαγγειακές και ψυχικές νόσους, 37 % αυξήθηκε η χρήση αντικαταθλιπτικών και 20% των αντιψυχωσικών).
Μπορούμε λοιπόν να προδιαγράψουμε μια κατάρρευση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας: Περισσότεροι άνθρωποι θα πεθάνουν, συγγενείς μας ή εμείς θα βασανιστούμε και θα υποφέ-ρουμε, προκειμένου να μη μειωθούν τα κέρδη των απανταχού καπιταλιστών-τοκογλύφων.
Έχουμε τη δύναμη να το αποτρέψουμε, με ενότητα και οργάνωση. Με στόχο την υπεράσπιση της ανθρωπιάς, το σοσιαλισμό.