Φύλλο Νο 259 (11 Γενάρη 2012)

ea259.pdf (6.8 MB)

Η κυβέρνηση Παπαδήμου προωθεί μια άγρια επίθεση στους εργαζόμενους, με τη στήριξη κομμάτων-ΜΜΕ-τρόικας. Για να το πετύχουν απομακρύνουν συνεχώς τη διενέργεια των εκλογών, φοβούμενοι την εκλογική κατάρρευση των κομμάτων τους. Η Αριστερά εκτός από το προφανές αίτημα των εκλογών, χρειάζεται να οργανώσει την αντίσταση, ανοίγοντας το δρόμο για τη συνολική ανατροπή.

Ένα πρωτοφανές σε δριμύτητα και διάρκεια πρόγραμμα λιτότητας ετοιμάζουν η κυβέρνηση Παπαδήμου και η τρόικα.
Μετά τη σφαγή στο δημόσιο τομέα, μπαίνουν στην πρέσα οι μισθοί στον ιδιωτικό, με στόχο –μέσα στην επόμενη τριετία– να διαμορφωθούν μεροκάματα επιπέδου Βουλγαρίας.

 

Τι είναι στα αλήθεια το PSI, από την έκβαση του οποίου εξαρτάται, τάχα, η ζωή μα; Εξαγορά των ομολόγων που κατέχουν οι ντόπιοι και διεθνείς τοκογλύφοι στο 50% της ονομαστικής αξίας τους, δηλαδή με μηδενικές απώλειες, αφού αυτή είναι σήμερα η τιμή τους στην «αγορά». Αντικατάστασή τους με νέα, πολυετή ομόλογα, με ελκυστικότατο επιτόκιο… Ως πρόσθετο μπόνους οι ελληνικές τράπεζες θα παραλάβουν «ενισχύσεις» τουλάχιστον 30 δισ. ευρώ. Παρεμπιπτόντως, οι «επενδυτές» θα λάβουν την εξασφάλιση ότι η αποπληρωμή τους θα γίνει σε ευρώ ή δολάρια, μετατρέποντας το χρέος σε αιώνιο βραχνά, αν στο μεταξύ ο ελληνικός καπιταλισμός έχει γυρίσει σε δραχμή. Και επίσης την εγγύηση για δυνατότητα κατάσχεσης δημόσιας περιουσίας. Τόσο καλά…

 

Σε σοβαρή ύφεση βαδίζει η Ευρωζώνη σύμφωνα πλέον ακόμα και με τις επίσημες προβλέψεις. Ο πανικός του καπιταλισμού απογειώνει τους ανταγωνισμούς, που παίρνουν –κυριολεκτικά– ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Σε αυτό το έδαφος πληθαίνουν τα σενάρια «συντεταγμένης» εγκατάλειψης του ευρώ, συνολικά στην Ευρώπη.

Με κινητοποιήσεις έκλεισε το 2011 για τους εργαζόμενους του ΓΝ Πατησίων, αφού ο Λοβέρδος αποφάσισε το Νοέμβριο τη δραματική μείωση των κλινών από 100 σε 80, ενώ ταυτόχρονα το αφήνει χωρίς γιατρούς από τα τέλη Ιανουαρίου του 2012, οπότε λήγουν οι ετήσιες συμβάσεις όλων των επικουρικών γιατρών του. Έτσι το νοσοκομείο θα δυσκολεύεται να εφημερεύσει, όταν μάλιστα το τελευταίο εξάμηνο έχει αυξηθεί σημαντικά η δουλειά στις εφημερίες, επειδή το υπουργείο αδρανοποίησε το γειτονικό 7ο ΙΚΑ με το οποίο συνεφημέρευε.

Με τις περικοπές δαπανών που προωθεί ο Λοβέρδος σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας υγείας και ασφάλισης, καταδικάζει σε κατάρρευση όλο το σύστημα υγείας. Η πρεμιέρα του ΕΟΠΥΥ σηματοδοτεί χειρότερες παροχές, κλεισίματα νοσοκομείων, ελλείψεις φαρμάκων κλ. Οι κινητοποιήσεις γιατρών του ΙΚΑ, φαρμακοποιών αλλά κυρίως των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία δείχνουν το δρόμο για να σώσουμε (και να καλυτερέψουμε) το Δημόσιο Σύστημα Υγείας.

Διακηρυγμένος στόχος του μνημονίου είναι η μείωση των δημόσιων δαπανών υγείας από 5,7% του ΑΕΠ, που ήταν το 2009 (και όχι 10% όπως ψευδώς επαναλαμβάνει ο υπουργός Υγείας, συνυπολογίζοντας την ιδιωτική δαπάνη υγείας), στο 4% το 2012, κατατάσσοντάς μας οριστικά στην τελευταία θέση μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ. Υπενθυμίζουμε ότι, προ μνημονίου, το ελληνικό κράτος ξόδευε τα μισά από το μέσο όρο της ευρωζώνης, ενώ παράλληλα ήμασταν πρώτοι στον κόσμο(!) στις ιδιωτικές δαπάνες υγείας και στις «καταστροφικές» δαπάνες υγείας (σε περίπου 2,5% των νοικοκυριών κατ’ έτος έμπαινε θέμα «βιωσιμότητας» λόγω προβλημάτων υγείας).

Όπως καταγγέλει ο Σύλλογος Εργαζομένων ΕΘΝΟDATA, την τελευταία βδομάδα του Δεκέμβρη ζητήθηκε και πάλι από εργαζόμενους της ICAP να υπογράψουν τροποποιητική σύμβαση με αλλαγή ειδικότητας από χειριστές Η/Υ σε υπαλλήλους γραφείου.

Εργαζόμενοι στα ΕΛΤΑ-Ταχυμεταφορές μαζί με το Σωματείο Εργαζομένων Ταχυδρομικών-Ταχυμεταφορικών Εταιρείων Αττικής (ΣΕΤΤΕΑ) καλούν σε σύσκεψη στο ΕΚΑ, την Πέμπτη 19/1 για τις εξελίξεις στον ταχυδρομικό κλάδο και τις αντιστάσεις των εργαζομένων σε δημόσιες και ιδιωτικές εταιρίες.

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας πραγματοποιούν την Τετάρτη 11 Γενάρη οι εργαζόμενοι τριών εργοστασίων του Περιστερίου. Η συγκέντρωση θα ξεκινήσει από την πύλη της αλουμινοβιομηχανίας Λουκίσα και, αφού περάσει από κεντρικούς δρόμους του Περιστερίου, θα καταλήξει στο Άλτερ.

Απλήρωτοι για 5 ως 6 μήνες παραμένουν οι εργαζόμενοι στην 3 Ε Εκτυπωτική.

Σωματεία του ιδιωτικού τομέα, αλλά και παρατάξεις της Αριστεράς σε μια σειρά χώρους ακόμη και του δημοσίου παίρνουν πρωτοβουλία για να απλωθεί το μήνυμα της μαζικής συμμετοχής στην παναττική απεργία, αλλά και να διευρυνθεί σε χώρους του δημοσίου.

Όσο τα μέτρα της κυβέρνησης και της τρόικας «πετυχαίνουν» το στόχο της εξαθλίωσης εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων και συνταξιούχων, τόσο πληθαίνουν τα παραδείγματα υποκριτικής «φιλανθρωπικής» δράσης από καπιταλιστές, κανάλια, Εκκλησία κ.ά. Στον αντίποδα αυτής της κοροϊδίας εξαπλώνεται η αλληλεγγύη του απλού κόσμου στους εργαζόμενους που αγωνίζονται. Σε αυτές τις συνθήκες έχει μεγάλη σημασία τι θέση και τι πρωτοβουλίες παίρνει η Αριστερά για τα δίκτυα αλληλεγγύης.

<p>Το ζήτημα της κυβερνητικής εξουσίας έχει τεθεί από τις πολιτικές εξελίξεις, και η Αριστερά οφείλει να αντιμετωπίσει την πρόκληση, οικοδομώντας τη συ&micro;παράταξη της Αριστεράς (ΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ), διεκδικώντας την κυβέρνηση της Αριστεράς, που στηριγ&micro;ένη στους ακό&micro;α πιο αναγκαίους &micro;αζικούς αγώνες, &micro;πορεί να ανοίξει το δρό&micro;ο για την ανατροπή της καπιταλιστικής επίθεσης. Ασφαλώς η πρόταση αυτή έχει κινδύνους για &micro;εγάλα σφάλ&micro;ατα όπως έδειξαν οι εμπειρίες της Χιλής του Αλιέντε, ή της Κύπρου σήμερα. Μπορεί να τεθεί προς συζήτηση &micro;όνο ως τακτικός στόχος, στη βάση &micro;ιας συγκεκρι&micro;ένης ανάλυσης των συγκεκρι&micro;ένων συνθηκών και όχι ως στρατηγικός στόχος της Αριστεράς, η οποία οφείλει να παρα&micro;ένει προσηλω&micro;ένη στη διεκδίκηση του σοσιαλισ&micro;ού, της εργατικής δη&micro;οκρατίας.</p>

Η απεργία που καλούν τα Εργατικά Κέντρα του νομού Αττικής μπορεί να γίνει αφετηρία αντεπίθεσης του εργατικού κινήματος. Οι κινητοποιήσεις που γίνονται σε διάφορους εργασιακούς χώρους, με κορυφαίο παράδειγμα την απεργία στη Χαλυβουργία, μπορούν να γενικευτούν. Οι εργαζόμενοι, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, μπορούν να ξεπεράσουν τους συμβιβασμούς της ΓΣΣΕ και της ΑΔΕΔΥ και να πάρουν τον αγώνα στα χέρια τους.

Η κυβέρνηση, υιοθετώντας τις προτάσεις της τρόικας για τη μείωση του δημοσίου τομέα, μέσα στους 11 φορείς που αποφάσισε να διαλύσει περιέλαβε και το ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών). Το ΙΓΜΕ είναι ένας δημόσιος φορέας, που πάνω από 60 χρόνια προσφέρει στο λαό και την κοινωνία τα ερευνητικά του αποτελέσματα, συνεισφέροντας στην ανάπτυξη της μεταλλευτικής βιομηχανίας, στην ενεργειακή αυτοδυναμία και τη διαχείριση και προστασία των φυσικών πόρων της χώρας.

Η κυβέρνηση συνεχίζει τον πόλεμο στο Δημόσιο και τους υπαλλήλους του. Στη συνέντευξη Τύπου της ηγεσίας του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης παρουσιάστηκε ο «οδικός χάρτης για την αναμόρφωση του Δημοσίου» και «το μνημόνιο συνεργασίας που υπεγράφη μεταξύ της Ελλάδας, της Γαλλίας και της task force».
Η «μεταρρύθμιση των μεταρρυθμίσεων» του Ρέππα είναι μεγάλη πρόκληση για το σύνολο των εργαζομένων (δημοσίου & ιδιωτικού τομέα).

Συνεχίζουν για τρίτο μήνα τον ανυποχώρητο αγώνα τους οι 400 εργαζόμενοι της Ελληνικής Χαλυβουργίας. Αυτή ήταν η απόφαση της γενικής τους συνέλευσης μετά τις άκαρπες επαφές με την εργοδοσία, η οποία στην τελευταία τριμερή συνάντηση με το υπουργείο Εργασίας εμφανίστηκε ολοκληρωτικά ανένδοτη στο να παρθούν πίσω οι απολύσεις (άλλες 13 ανακοίνωσε την Δευτέρα 9/1 η διοίκηση, ανεβάζοντας τον αριθμό στις 63), οι μειώσεις μισθών και τα εξευτελιστικά ωράρια.

Μετά τη μονιμοποίηση του χαρατσιού στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, ήρθαν και οι πρωτοχρονιάτικες αυξήσεις στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος, για να αποδειχτεί ακόμα μια φορά ότι η μόνη «κόκκινη γραμμή» κυβέρνησης και τρόικας είναι η εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων.

«Στην παρούσα φάση μας οφείλετε: 11.200.000 ευρώ ή 3.816.400.000 δρχ. ή 9.414.324,57 λίρες Αγγλίας ή 14.505.893,02 δολάρια ΗΠΑ ή 1.121.886.010,36 ιαπωνικά γεν ή 28.152.331.606,22 κολομβιανά πέσος. Επιλέξτε εσείς, κ. Κουρή, το νόμισμα με το οποίο θα μας εξοφλήσετε!»

Μήνυμα των απεργών του Alter προς τον εργοδότη τους που τους έχει πάνω από 10 μήνες απλήρωτους.

Η περικύκλωση του Ιράν από τους ιμπεριαλιστές παίρνει όλο και πιο επιθετική μορφή το τελευταίο διάστημα.Το πρόσφατο μπαράζ σκληρών κυρώσεων έχει χαρακτηριστεί σωστά από την Τεχεράνη «οικονομικός πόλεμος».

Μια επίθεση στο Ιράν μπορεί να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου. Ωστόσο, ό,τι κάνει πιθανή μια τέτοια «τρέλα» είναι η καπιταλιστική κρίση, που οξύνει όλους τους «παραλογισμούς» του συστήματος.

Ο θάνατος του Κιμ Γιονγκ Ιλ, ο «εθνικός θρήνος» και η απίθανη «διαδικασία» διαδοχής που έφερε στη θέση του νεκρού δικτάτορα το γιο του Κιμ Γιονγκ Ουν, που θα κυβερνήσει έχοντας το πλευρό του το θείο του, προκάλεσαν συζήτηση για το βορειοκορεατικό καθεστώς.

Οι απολογητές του καπιταλισμού βρίσκουν και μιλάνε, όσο η Αριστερά αρνείται να ξεκαθαρίσει με το παρελθόν της.

Ο ηγέτης της Χαμάς, Χανίγιε, επισκέφτηκε την Άγκυρα, συσφίγγοντας τους δεσμούς της παλαιστινιακής οργάνωσης με την Τουρκία, ενώ θα συνεχίσει την περιοδεία του σε αραβικές πρωτεύουσες.

Σχολές θετικών επιστημών

Φοιτητές, καθηγητές και εργαζόμενοι των σχολών θετικών επιστημών στην Αθήνα πραγματοποίησαν δύο συναντήσεις το προηγούμενο διάστημα για τη δημιουργία Πρωτοβουλίας Αγώνα ενάντια στο νόμο πλαίσιο. Αν και δεν έχει πάρει ακόμα την οριστική της μορφή, έχουν γίνει τα πρώτα σημαντικά βήματα, ενώ έχει οριστεί καινούργια συνάντηση για τις 24 Ιανουαρίου.
 

Σε άρθρο του στην «Αυγή» της 7/1/12, ο Νίκος Θεοτοκάς υποστήριξε πως το κίνημα ενάντια στο νόμο πλαίσιο 4009 θα πρέπει να έχει δικούς του υποψήφιους για τα Συμβούλια Διοίκησης. Το επιχείρημα του καθηγητή, μέλους του ΣΥΝ, συνίσταται στο ότι θα πρέπει, εάν δεν καταφέρουμε να ακυρώσουμε τις εκλογές των Σ.Δ., οι «δικοί μας» υποψήφιοι να αλλάξουν το νόμο «από τα μέσα».

Στην τελική ευθεία μπαίνει το επόμενο διάστημα η μάχη της πανεπιστημιακής κοινότητας ενάντια στις εκλογές για την ανάδειξη των Συμβουλίων Διοίκησης, καθώς τις προηγούμενες μέρες αποφασίστηκαν οι ημερομηνίες των εκλογών σε κάποια πανεπιστημιακά ιδρύματα.

Η οικονομική κρίση δημιουργεί νέα δεδομένα και στον ελληνικό στρατό. Καθώς τα λεφτά «δε φτάνουν» και θα υπάρξουν μαζικές περικοπές στους επαγγελματίες οπλίτες (ΕΠΟΠ), αναμένεται αύξηση της θητείας από εννιά σε δώδεκα μήνες για το στρατό ξηράς και από δώδεκα σε δεκαπέντε για το ναυτικό και την αεροπορία, «για να αντιμετωπιστεί η χαμηλή επάνδρωση».