OFFSHORE: Ενδεικτική της σαπίλας του μνημονιακού μπλοκ ήταν ο θόρυβος στη βουλή για τη διάταξη που αφορούσε τις offshore εταιρίες και τη συμμετοχή πολιτικών προσώπων σε αυτές. Οι προπαγανδιστές του «ηθικού πλεονεκτήματος», οι δήθεν διώκτες της φοροδιαφυγής που εδρεύουν στο Μαξίμου, πέρασαν στα μουλωχτά, μέσα στο τελευταίο πολυνομοσχέδιο, ρύθμιση που επιτρέπει σε υπουργούς, βουλευτές, δημάρχους, περιφερειάρχες κ.λπ. να είναι ιδιοκτήτες ή μέτοχοι στις εταιρίες έμβλημα της φοροαποφυγής των πλουσίων. Όταν (ακρο)δεξιά ΜΜΕ τους πήραν χαμπάρι, μεθόδευσαν μέσω της «Αυγής» την κατάργηση του προκλητικού άρθρου, το οποίο αντικατέστησαν με μια διάταξη καθολικής απαγόρευσης συμμετοχής δημόσιων λειτουργών και συγγενών τους πρώτου βαθμού σε οποιαδήποτε εταιρία εκτός Ελλάδας και όχι μόνο στους φορολογικούς παραδείσους (που δύσκολα δεν θα εκπέσει στα δικαστήρια), με μοναδικό σκοπό να αντεπιτεθούν επικοινωνιακά στη ΝΔ που είχε βγει στα κεραμίδια. Και όντως, η Δεξιά αποχώρησε από τη βουλή πριν την ψηφοφορία, προφανώς γιατί –όπως και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που εξυπηρετούσε η αρχική διάταξη– έχει και αυτή «λερωμένη τη φωλιά της».
«ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ» ΤΣΙΠΡΑΣ
Όλα τα «προστάτεψε» ο Α. Τσίπρας και η κυβέρνησή του στην πρόσφατη συμφωνία με τους δανειστές και ειδικά τις συντάξεις και τα σπίτια του κόσμου, πέρα από την «καταιγίδα» 5,4 δισ. φόρων που ξεκίνησε να πλήττει ήδη τα λαϊκά εισοδήματα. Μετά το «μαχαίρι» στις επικουρικές, τα εφάπαξ και τις άλλες μειώσεις από τον νέο τρόπο υπολογισμού των συντάξεων, με τις έξτρα τροπολογίες για να εγκριθεί η υποδόση των 7,5 δισ. ευρώ, επισπεύδεται η περικοπή του ΕΚΑΣ. Ταυτόχρονα, οι τράπεζες μπορούν πλέον να μεταβιβάζουν τη διαχείριση των στεγαστικών δανείων πρώτης κατοικίας σε «εταιρίες ειδικού σκοπού», ανεξάρτητα από το ύψος της υποθήκης και την αξία του ακινήτου. Το ίδιο και τα δάνεια με εγγύηση του Δημοσίου, που αφορούν ΔΕΚΟ, ΟΤΑ, σεισμόπληκτους και πυρόπληκτους. Η προηγούμενη διάταξη προέβλεπε την πώληση των δανείων για πρώτη κατοικία πάνω από 140.000 ευρώ, ενώ φυσικά από 1/1/2018 απελευθερώνεται πλήρως αυτή η διαδικασία. «Θα υπερασπιστούμε την εργασία, όπως κάναμε για την πρώτη κατοικία και τις συντάξεις», διαμηνύει σε συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» ο Αλέξης Τσίπρας, ενόψει της δεύτερης αξιολόγησης το φθινόπωρο. Αυτή την «προστασία» τρέμουμε και εμείς. Αλλά μόνο περίπατος δεν θα είναι η απόπειρα περεταίρω συρρίκνωσης των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων από τον μεταλλαγμένο ΣΥΡΙΖΑ. Η Γαλλία προειδοποιεί...
«ΥΨΗΛΕΣ» ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ
Στο πλαίσιο του γενικού ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου που έχει ξεκινήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, το ρωσικό και το γαλλικό κεφάλαιο διεκδικούν και αυτά κομμάτι από την κερδοφόρα «πίτα». Στις πρόσφατες επισκέψεις Πούτιν και Βαλς, προέκυψαν αρκετές ειδήσεις. Καταρχήν, επιβεβαιώθηκε το ρωσικό ενδιαφέρον για την ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και της ROSCO, αλλά και του ΟΛΘ. Πέρα από την υπάρχουσα συνεργασία στον τομέα του φυσικού αερίου (Gazprom), το «ενεργειακό μενού» της επίσκεψης του Βλαδίμηρου περιελάμβανε την υπογραφή μνημονίου συνεργασίας σε ό,τι αφορά στην προμήθεια αργού πετρελαίου, καθώς και προϊόντων πετρελαίου, ανάμεσα στα ΕΛΠΕ και τη ρωσική πετρελαϊκή εταιρία ROSNEFT. Ανάλογες συμφωνίες υπήρξαν και για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, τον Τουρισμό, την Τεχνολογία κ.ά. Λίγες μέρες αργότερα, Τσίπρας και Βαλς (αποκάλυψε μάλιστα και τον φθόνο του για το γεγονός ότι πέρασαν 7.500 σελίδες μέτρων από την ελληνική βουλή χωρίς σοβαρές απεργίες, την ώρα που στη Γαλλία βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα ιδιαίτερα μαχητικό εργατικό κίνημα) υπέγραψαν οδικό χάρτη στρατηγικής εταιρικής σχέσης. Εκτός από το ανοιχτό κάλεσμα σε κάθε λογής «επενδυτές», σε αυτό περιλαμβάνεται η διαχείριση των εταιρειών ύδρευσης σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα από γαλλικές εταιρίες. Και στις δύο περιπτώσεις συνομιλιών δεν έλειψε το γεωπολιτικό σκέλος (Συρία, ρωσοτουρκικός ανταγωνισμός, η περίφημη «αντιπυραυλική ασπίδα» που αναπτύσσει το ΝΑΤΟ σε χώρες της ανατολικής Ευρώπης, οι οικονομικές κυρώσεις της ΕΕ, αλλά και η δραστηριότητα του ΝΑΤΟ στη Μεσόγειο: αποτροπή προσφυγικών ροών, σχεδιαζόμενη επέμβαση στη Λιβύη κ.λπ.). Η εξωτερική πολιτική Τσίπρα-Κοτζιά-Καμμένου επιδιώκει να εμφανιστεί ως αξιόπιστος υποστηρικτής των ιμπεριαλιστικών τυχοδιωκτισμών όλων των «αποχρώσεων» (δυτικών και... ομόδοξων). Το μόνο που καταφέρνει είναι να ενισχύει τους κινδύνους για την ειρήνη στη ΝΑ Μεσόγειο και να απειλεί του λαούς της περιοχής.