«Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό χιλιάδες άνθρωποι να παραμένουν εγκλωβισμένοι σε άθλιες συνθήκες και να περιμένουν να περάσουν έτσι ακόμη ένας χειμώνας. Την προηγούμενη Παρασκευή ήμουν στη Μόρια με 10 βαθμούς Κελσίου και δίπλα μας κυκλοφορούσαν παιδιά δύο χρόνων, ξυπόλητα και με βρεγμένα ρούχα. Κανείς και καμία δεν το θέλει αυτό για το δικό του παιδί». Με αυτά τα απλά λόγια, ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, διευθυντής του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, υπενθύμισε το διαρκές έγκλημα στη Μόρια. Στους πόσους επικίνδυνους χειμώνες στα νησιά άραγε θα πάψει το κυβερνητικό παραμύθι του «ήμασταν απροετοίμαστοι» ή/και «κινούμαστε για να το αντιμετωπίσουμε, αλλά χρειάζεται χρόνο»;
Ημερ.Δημοσίευσης
Ο Νικήτας Κακλαμάνης δήλωσε «ανήσυχος μήπως αυτή η διεθνής τάση με την ακροδεξιά έρθει και στην Ελλάδα»! Τι θεωρεί άραγε ακροδεξιά ο Νικήτας; Μάλλον όχι τη σαμαρική Δεξιά, μιας και ο ίδιος ανήκει σε αυτή την παράδοση από την εποχή του ΠΟΛΑΝ. Μάλλον όχι το Μάκη Βορίδη και τον Άδωνη Γεωργιάδη, μιας και βρίσκεται πλέον στο ίδιο κόμμα μαζί τους. Εντάξει, στο μυαλό του Νικήτα αυτοί μάλλον είναι απλώς «πραγματικοί δεξιοί». Αλλά δεν έχει παρατηρήσει ότι στην ελληνική βουλή έχουμε μέλη νεοναζιστικής οργάνωσης; Για ποιους ακριβώς ανησυχεί τελικά; Ή για κανέναν κι έκανε την πιο αποτυχημένη προσπάθεια ψεύτικου «αντιφασισμού» της ατάκας. Ή για τον αστερισμό σχηματισμών «στα δεξιά της Δεξιάς», που απειλούν να κόψουν ψήφους από τη ΝΔ, αν συντονιστούν, κι άρα για τον Νικήτα είναι πιο «επικίνδυνοι» και από την ακροδεξιά πτέρυγα ενός δυνάμει κυβερνητικού κόμματος κι από τους νεοναζί μαχαιροβγάλτες. Αλλά ο Κακλαμάνης κάνει ό,τι μπορεί για να κοπεί ο ευνοϊκός άνεμος στα πανιά της ακροδεξιάς, οργανώνοντας ενός λεπτού σιγή στη Βουλή στη μνήμη του Κατσίφα…
***
Πάντως στον αστερισμό σχηματισμών «δεξιά της Δεξιάς» τα πράγματα δεν περπατάνε ακόμα. Δυο μέρες κράτησαν οι εντυπώσεις που δημιούργησε η ατάκα του Δημήτρη Καμμένου για την ανάγκη συμπόρευσης (Φαήλος, Βελλόπουλος, Καμμένος, Μπαλτάκος, Καρατζαφέρης) κι έσκασε η είδηση ότι δεν τα βρήκαν ήδη μεταξύ τους Φαήλος και Βελλόπουλος. «Μέτωπο» ήθελε ο ένας, «προσχώρηση» απαιτούσε ο άλλος. Ο Φαήλος αφήνει σπόντες για τον «χρηματοδότη» του Βελλόπουλου (Πούτιν;) ως υπεύθυνο του ναυαγίου, ο Καμμένος ζητά να κάνουν δημοσκοπήσεις να βρεθεί ο δημοφιλέστερος για ηγέτης και να πειθαρχήσουν όλοι σε αυτόν για να μονιάσει ο χώρος, ενώ τα εθνικιστικά μπλογκ γράφουν για «επικείμενη απόβαση Μπάνον στην Αθήνα!», είτε γιατί κάτι (ανησυχητικό) ξέρουν, είτε γιατί τον βλέπουν ως Μεσσία που μπορεί να βάλει τάξη σε αυτό το χάλι. Πάντως, αν ισχύει η είδηση και δεν είναι προβολή επιθυμιών, παύει να είναι αστείο. Γιατί ο Μπάνον έχει «τεχνογνωσία» (και πόρους…) για τη συγκρότηση πολιτικών ρευμάτων και γιατί υπάρχει όντως διάχυτο «υλικό» για να δουλέψει…
***
«Πυκνώνουν τα φαινόμενα βίας από την άκρα δεξιά, τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής, τους δολοφόνους του Φύσσα και τους αυτόκλητους που στάθηκαν μπροστά στην πόρτα του Πολυτεχνείου για να εμποδίσουν αυτούς που αγωνίστηκαν». Ο Αλέξης Τσίπρας, μεταλλαγμένος πλήρως σε «ακροκεντρώο», ήταν θέμα χρόνου να ανακαλύψει και την κρυφή γοητεία της θεωρίας των δύο άκρων, ταυτίζοντας τη δολοφονική δράση της Χρυσής Αυγής με τους αριστερούς φοιτητές που αντέδρασαν στην παρουσία του κλιμακίου του ΣΥΡΙΖΑ στο Πολυτεχνείο. Ποιος θυμάται την εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ δεχόταν πυρά από τη Δεξιά, γιατί αρνιόταν να εξισώσει τη δολοφονική δράση των νεοναζί με τους πιο «επιθετικούς» ακτιβισμούς αριστερών νεολαίων κατά των (τότε) κυβερνητικών στελεχών;