Σ ε όλους όσους παρακολουθούν τα γεγονότα, είναι φανερό ότι η σύγκληση του ΠΣ της ΛΑΕ γίνεται σε στιγμές σημαντικής έντασης στις γραμμές της. Αυτό χρειάζεται ερμηνεία.
Φύλλο Νο 422 (5 Δεκέμβρη 2018)
Τ ο σχέδιο εισήγησης ορθά αναδεικνύει ότι η μνημονιακή πολιτική και η κρίση δεν «μας έπληξαν όλους», αλλά κάποιοι κέρδισαν και εξακολουθούν να κερδίζουν ασύστολα, χωρίς να υπάρχει κανένα φως στο βάθος του τούνελ για την μεγάλη πλειοψηφία του λαού και ότι υπάρχει απόλυτη ανάγκη τα λαϊκά στρώματα της χώρας μας να βγουν στην αντεπίθεση και να διεκδικήσουν ανυποχώρητα να πάρουν πίσω όσα τους έκλεψαν.
Τ ο Νοέμβρη του 2018 το εργατικό κίνημα στην Ελλάδα έζησε την αποθέωση της αντίφασης σε ό,τι αφορά τις απεργίες του. Από την 1η μέχρι τις 28 του Νοέμβρη προκηρύχθηκαν απεργίες που είχαν μεγάλες δυνατότητες ως προς τη μαζικότητα, αλλά τελικά κατέληξαν αδύναμες και προβληματικές.
Πέρασε μια δεκαετία από την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, μια εξέγερση που καθόρισε μια ολόκληρη γενιά. Τη γενιά που είδε στον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, ένα φίλο της να πέφτει νεκρός και που αναζήτησε τον εαυτό της μέσα από τους αγώνες ενάντια σε ένα σύστημα που καταπιέζει τη νεολαία, που τσακίζει κάθε προοπτική και που καμιά φορά δολοφονεί. Ο «Δεκέμβρης ήταν ερώτηση και όχι απάντηση» κραύγαζαν οι τοίχοι των Εξαρχείων, όμως, αν δεν επιχειρήσουμε να δώσουμε απαντήσεις, τότε το ερωτηματικό δεν θα γίνει ποτέ θαυμαστικό.
Νέα από τους εργατικούς χώρους
Την ώρα που η ίδια η κυβέρνηση έχει θέσει στην κεντρική πολιτική συζήτηση τα λεγόμενα «εθνικά» θέματα, με αποκορύφωμα τη συμφωνία των Πρεσπών και μάλιστα επικαλούμενη τις αλυτρωτικές δήθεν βλέψεις της γειτονικής χώρας, η ακροδεξιά βρήκε την ευκαιρία να (ξανα)βγει στο προσκήνιο. Για πρώτη φορά, αυτή η συζήτηση μεταφέρθηκε στα σχολεία, υποκινούμενη από ακροδεξιές ομάδες.
Νέα από τις σχολές
Η ΛΑΕ, όπως και το σύνολο της ριζοσπαστικής-αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, βαδίζει προς μια σημαντική πολιτική εκλογική αναμέτρηση, όπου πρέπει να γίνουν κρίσιμες επιλογές:
Με μια σειρά πρωτοβουλίες, κινηματικές δράσεις και εκδηλώσεις, συνεχίζει τη δημόσια παρουσία της στο Δήμο Ζωγράφου η νέα δημοτική κίνηση της ριζοσπαστικής Αριστεράς «Ζωγράφου-Ανυπότακτη Πόλη».
Μια σοσιαλιστική εκλογική καμπάνια που δεν μοιάζει με καμία από όσες έχουμε ζήσει
Τις τελευταίες μέρες σχεδόν όλα τα ΜΜΕ έχουν καταπιαστεί με την υπόθεση σύλληψης του γνωστού τηλε-ενεχυροδανειστή (ή τηλε-μαυραγορίτη) Ριχάρδου, επιδεικνύοντας μια εξοργιστική υποκρισία.
«Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό χιλιάδες άνθρωποι να παραμένουν εγκλωβισμένοι σε άθλιες συνθήκες και να περιμένουν να περάσουν έτσι ακόμη ένας χειμώνας. Την προηγούμενη Παρασκευή ήμουν στη Μόρια με 10 βαθμούς Κελσίου και δίπλα μας κυκλοφορούσαν παιδιά δύο χρόνων, ξυπόλητα και με βρεγμένα ρούχα. Κανείς και καμία δεν το θέλει αυτό για το δικό του παιδί». Με αυτά τα απλά λόγια, ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, διευθυντής του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, υπενθύμισε το διαρκές έγκλημα στη Μόρια. Στους πόσους επικίνδυνους χειμώνες στα νησιά άραγε θα πάψει το κυβερνητικό παραμύθι του «ήμασταν απροετοίμαστοι» ή/και «κινούμαστε για να το αντιμετωπίσουμε, αλλά χρειάζεται χρόνο»;
Τη νύχτα της 29ης Νοέμβρη εκδηλώθηκε φωτιά στο κτίριο «Γ», στον τρίτο όροφο του κέντρου προσφύγων στο Λαύριο, όπου φιλοξενούνται 25 Αφγανοί και 20 Κούρδοι πρόσφυγες.
Ο ι Κινέζοι υποστηρίζουν ότι μια εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις. Στην περίπτωση της Βρετανίας που ζει μέρες «πάμε Brexit, αλλά τι θα μπρέξιτ και θα κατεβάσει;», η τηλεοπτική εικόνα της πρωθυπουργού Τερέζας Μέι στην προπαρασκευαστική συζήτηση της συμφωνίας, που διεξήχθη στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής των Κοινοτήτων προτού η πρωθυπουργός πάει στους G20, ήταν ένα εκατομμύριο λέξεις. Όταν η Μέι, σε ένα πρωτοφανές ολίσθημα της γλώσσας, υπονόησε ότι πιθανότατα ένα Brexit χωρίς συμφωνία «δεν θα ήταν χειρότερο από οποιαδήποτε συμφωνία», οι βουλευτές του δικού της κόμματος, του Συντηρητικού, την κάρφωσαν στον σταυρό του μαρτυρίου : «Μας λέτε ότι καλύτερα θα ήταν να βγούμε χωρίς συμφωνία με την ΕΕ»;
Αρχικά η είδηση αφορούσε δολοφονία Αλβανού εργάτη γης από Έλληνα στη Λευκίμμη. Και η σιωπή στα ΜΜΕ αρκούσε για να κάνουμε παραλληλισμούς με τις υστερικές αντιδράσεις στην υπόθεση Κατσίφα, ακόμα και χωρίς να ξέρουμε τα κίνητρα της δολοφονίας. Και να που τελικά η ίδια η ιστορία και το κίνητρο της δολοφονίας αφορά το εθνικιστικό-ρατσιστικό κλίμα που έχει καλλιεργηθεί.
Ελπιδοφόρα η κινητοποίηση στην Αθήνα
Τ ο «παιχνίδι» των πολιτικών, στρατιωτικών και οικονομικών ανταγωνισμών στην Ανατολική Μεσόγειο συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Ανάμεσα στους βασικούς πρωταγωνιστές η Ελλάδα και η Τουρκία, οι οποίες εκατέρωθεν θεωρούν ότι υπερασπίζουν το δίκιο, που φυσικά πάντα είναι με το μέρος τους.
Π ολλές εκατοντάδες άνθρωποι διαδήλωσαν το Σάββατο 1/12 από την συμβολή Αλεξάνδρας και Κηφισίας μέχρι τη ΓΑΔΑ και έπειτα προς το σημείο δολοφονίας του Ζακ Κωστόπουλου, στην οδό Γλάδστωνος.
G20:
Η Σύνοδος των G20 κατέληξε τελικά σε κοινό ανακοινωθέν, μετά από ολονύχτιες διαπραγματεύσεις. Το αποκαλυπτικό της κατάστασης είναι ότι θεωρείται «επιτυχία» το ότι μπόρεσε έστω να υπάρξει κοινό ανακοινωθέν κι ότι όλα τα διεθνή ζητήματα μπήκαν «έστω ως αναφορά, για να μη σταλεί μήνυμα ότι παύουν να είναι αντικείμενο συνεννόησης». Στο κρίσιμο ζήτημα του διεθνούς εμπορίου γίνεται μια αναφορά για την ανάγκη «διεθνούς τάξης βασισμένης σε κανόνες». Αλλά γίνεται επίσης αναφορά στα προβλήματα της υπάρχουσας «διεθνούς τάξης» και την ανεπάρκεια του ΠΟΕ, για να καλυφτούν οι ΗΠΑ. Η αρχική αμερικανική γραμμή ήταν αποκαλυπτική: Ήθελε να απαλειφθεί κάθε θετική αναφορά στην «πολυμέρεια», τους «κανόνες» ή το ΔΝΤ και τον ΠΟΕ, ενώ μπλόκαρε τελικά με επιτυχία κάθε αναφορά στον προστατευτισμό ως «απειλή»…
Ανταπόκριση από τις κινητοποιήσεις στη Γαλλία
Ενάντια σε κρατική και παρακρατική βία, τα καραβάνια συνεχίζουν