Η κυβέρνηση συνεχίζει τον πόλεμο στο Δημόσιο και τους υπαλλήλους του. Στη συνέντευξη Τύπου της ηγεσίας του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης παρουσιάστηκε ο «οδικός χάρτης για την αναμόρφωση του Δημοσίου» και «το μνημόνιο συνεργασίας που υπεγράφη μεταξύ της Ελλάδας, της Γαλλίας και της task force».
Η «μεταρρύθμιση των μεταρρυθμίσεων» του Ρέππα είναι μεγάλη πρόκληση για το σύνολο των εργαζομένων (δημοσίου & ιδιωτικού τομέα).
Το «επιτελικό» κράτος που οραματίζονται σημαίνει καμιά παροχή χωρίς πληρωμή. Η αξιολόγηση υπηρεσιών και υπαλλήλων θα σημάνει την εξαφάνιση του 30% των μονάδων του Δημοσίου για αρχή, 150.000 «μη οικειοθελείς αποχωρήσεις», δηλαδή απολύσεις, και τελικά ερήμωση του Δημοσίου.
Απολύσεις
Κυβέρνηση και τρόικα, μειώνουν σε τραγικό σημείο το Δημόσιο, ώστε να μη «σπαταλούνται» κονδύλια για μισθούς, και εξίσου πιστές στην εξασφάλιση γιγάντιας κερδοφορίας των ιδιωτών τούς δωρίζουν όλα τα τμήματα των δημοσίων υπηρεσιών και φορέων που καλύπτουν στοιχειώδεις και πρωταρχικές ανάγκες των εργαζομένων (υγεία, παιδεία, ενέργεια, νερό, βρεφονηπιακούς σταθμούς κ.λπ.). Ετσι, οι υπάλληλοι τέτοιων υπηρεσιών θεωρούνται «περιττό βάρος» και επιχειρείται η απόλυσή τους.
Ο κοινωνικός αυτοματισμός που προσπαθούν να καλλιεργήσουν εδώ και καιρό η κυβέρνηση και τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ της παρουσιάζει ρηγματάκια τελευταία, αφού η επίθεση στην εργατική τάξη είναι ολομέτωπη και ολοκληρωτική, ενώ ταυτόχρονα η τραγική δυσλειτουργία του Δημοσίου έχει αρχίσει να δείχνει τον εφιάλτη που έρχεται!
Τα συνταγματικά «κωλύματα» με τη μονιμότητα στο Δημόσιο, η αυθόρμητη αλλά και η οργανωμένη αντίσταση των εργαζομένων καθυστερούν την απρόσκοπτη εφαρμογή της μνημονιακής λαίλαπας και δημιουργούν ευκαιρίες συνολικότερων και πιο αποφασιστικών μαχών από την πλευρά μας.
Μπροστά μας έχουμε να αντιμετωπίσουμε την «αξιολόγηση» δημοσίων υπηρεσιών και υπαλλήλων και μάλιστα από ιδιωτικές εταιρίες, υπό την επίβλεψη του ΑΣΕΠ. Ο στόχος της μείωσης των δημοσίων μονάδων κατά τουλάχιστον 30% μόνο εφησυχασμό δεν μπορεί να επιφέρει. Το κυβερνητικό «ΒΗΜΑ» γράφει ξεκάθαρα ότι «είναι πλέον ηλίου φαεινότερον ότι η αξιολόγηση θα οδηγήσει σε μαζικές απολύσεις περίπου 80.000 υπαλλήλων από το σύνολο των 150.000 που ζητεί η τρόικα να αποχωρήσουν ως το 2015».
Διαιρέσεις
Στο εσωτερικό του Δημοσίου, για να περάσουν τα μέτρα, επιστρατεύεται η διαίρεση των εργαζομένων και η καλλιέργεια ψευδαισθήσεων για πιθανή εξαίρεση «τυχερών» τμημάτων. Οι εσωτερικές διαιρέσεις είναι μεταξύ ΙΔΑΧ (Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου) και μονίμων, ΔΕ-ΥΕ (Δευτεροβάθμιας-Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης) και ΠΕ (Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης), διοικητικών και επιστημόνων. Η ουσία είναι ότι όσο περνάνε οι επιθέσεις σε κάποιες κατηγορίες εργαζομένων, τόσο κοντοζυγώνουν οι επιθέσεις στις επόμενες κατηγορίες άλλων εργαζομένων. Απαραιτήτως χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε ότι «ουδείς εξαιρείται των επιθέσεων». Είναι απλώς θέμα χρόνου.
Οι νόμοι που έχουν ψηφιστεί μέχρι τώρα προωθούν την ανταγωνιστικότητα και την «ανθρωποφαγία» μεταξύ ομάδων εργαζομένων, είτε για να μη διωχθούν από το Δημόσιο είτε για να εξασφαλίζουν, στη συνέχεια, κάποια ψίχουλα μισθού περισσότερα από την υπάρχουσα αθλιότητα. Εχει θεσμοθετηθεί η «διαρκής πελατειακή εξάρτηση» των εργαζομένων και αυτό εννοούσαν με το «νοικοκύρεμα» των προηγούμενων κακών. Πρέπει να εξηγήσουμε σε όλους τους συναδέλφους μας ότι αν υποκύψουμε στις τρικλοποδιές της τάχα πιο δίκαιης αξιολόγησης (αντί για τις «οριζόντιες» εφεδρείες) και στην πιθανότητα εξαίρεσης της ομάδας εργαζομένων που ανήκουμε από τις απολύσεις και το ενιαίο μισθολόγιο, τότε η σειρά μας θα έρθει γρηγορότερα και σφοδρότερα.
Οποιες-οι κατανοούμε τη σοβαρότητα και το επείγον της κατάστασης αυτό το ρόλο έχουμε να παίξουμε και μάλιστα συλλογικά: να εξηγήσουμε σε όλους ότι είμαστε υποψήφιοι για απόλυση, ότι όσο και να φαγωθούμε μεταξύ μας, ο μισθός μας δεν θα φτάνει ούτε για τη ΔΕΗ και ότι αν ενεργοποιηθούμε όλοι μαζί και επιβάλλουμε κινητοποιήσεις με μαχητικό και ανυποχώρητο τρόπο, συντονισμένες σε όσο μεγαλύτερο επίπεδο γίνεται, τότε μόνο θα είναι εφικτή η αποτροπή της κόλασης.