Προεδρικές εκλογές στη Χιλή

 Οι εκλογές έρχονται μετά από ένα κύμα αγώνων, με πρωταγωνιστή το νεολαιίστικο κίνημα που έχει βάλει στο στόχαστρο συνολικά το αντιδραστικό «οικοδόμημα» που κληροδότησε στη Χιλή η «ομαλή μετάβαση στη δημοκρατία».

 

Αυτοί οι αγώνες οδήγησαν σε κρίση τη Δεξιά. Ο απερχόμενος πρόεδρος Πινιέρα είναι ο πιο αντιδημοφιλής στην ιστορία της Χιλής. Δίπλα στην επίσημη υποψηφιότητα της «Συμμαχίας για τη Χιλή» κατέβηκε ως ανεξάρτητος ο Φράνκο Παρίζι, υποστηρίζοντας την ανάγκη να πάρει η χιλιανή Δεξιά αποστάσεις από την εποχή Πινοσέτ.

 

Όμως η Μπασελέ δεν κερδίζει ως εκφραστής της λαϊκής οργής. Και η Κονσετρασιόν, η κεντροαριστερή συμμαχία της μεταπολιτευτικής Χιλής, που μετονομάστηκε πλέον σε «Νέα Πλειοψηφία», είναι σε κρίση. Έχοντας κυβερνήσει τα περισσότερα χρόνια μετά τον Πινοσέτ, άφησε άθικτο το νεοφιλελεύθερο οικοδόμημά του, αλλά και το σύνταγμά του, χάνοντας την εμπιστοσύνη που απολάμβανε κάποτε από τον πληθυσμό. Στις πρώτες εκλογές, όπου η ψήφος δεν είναι υποχρεωτική, η συμμετοχή κατρακύλησε στο 49%. Η αποχή ήταν υψηλότερη στη γενιά που πρωταγωνίστησε στους αγώνες τα τελευταία χρόνια: Ως μαθητές το 2006 ενάντια στη Μπασελέ και ως φοιτητές τα τελευταία δύο χρόνια ενάντια στον Πινιέρα. Το δικό τους αίτημα για νέο σύνταγμα κατόρθωσε να εισβάλει στην πολιτική ατζέντα, καθώς δεν υπήρχε υποψήφιος που να μην υποσχέθηκε είτε μεταρρύθμιση, είτε κατάργηση του συντάγματος του Πινοσέτ.

 

Στους μεγαλύτερους σε ηλικία, η Μπασελέ είχε υψηλότερη δημοφιλία, κυρίως γιατί η προηγούμενη θητεία της συνέπεσε με την εποχή της οικονομικής ανάπτυξης και σήμερα, που η κρίση αγγίζει τη Χιλή, υπάρχει νοσταλγία για εκείνη την εποχή. Όμως η νέα της θητεία, σε συνθήκες κρίσης, θα είναι πολύ διαφορετική…