Πρωτομαγιά: Δυναμική διεθνής απεργία

Στην Αθήνα, χιλιάδες διαδηλωτές βρέθηκαν στις (ξεχωριστές για άλλη μια φορά…) απεργιακές συγκεντρώσεις των συνδικάτων και της Αριστεράς, που είχαν έντονο αντιπολεμικό στίγμα, σε μια περίοδο που οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη Μ. Ανατολή και ο ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός κλιμακώνονται επικίνδυνα. Ανάλογες συγκεντρώσεις και πορείες σωματείων, οργανώσεων και κομμάτων της Αριστεράς, έγιναν στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα κ.α. 
Η κρίση των συνδικάτων και η πλήρης απαξίωση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας έφερε ελάχιστα σωματεία και εργαζόμενους στην πλατεία Κλαυθμώνος που καλούσαν ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και ΕΚΑ. Είναι πλέον κάτι περισσότερο από προφανές ότι, απαιτείται επίμονη και ενωτική προσπάθεια των αγωνιστών της βάσης στα σωματεία και των δυνάμεων της συνδικαλιστικής και πολιτικής Αριστεράς, για να αντιστραφεί αυτή η εκφυλιστική εικόνα. Για να γίνει πράξη η αναζωογόνηση των σωματείων και η ανασυγκρότηση του εργατικού και συνδικαλιστικούς κινήματος. 
Αντίθετα, ο κόσμος μαζικοποίησε τα καλέσματα της οργανωμένης Αριστεράς. Ο κύριος όγκος του βρέθηκε στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα. Μαζικά και μαχητικά και τα μπλοκ του Κόκκινου Δικτύου και της Λαϊκής Ενότητας στα Χαυτεία. Στο Μουσείο συγκεντρώθηκαν οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλες αριστερές και αντεξουσιαστικές συλλογικότητες. 
Στο κεντρικό πανό της ΛΑΕ έγραφε χαρακτηριστικά: «1η Μάη: Ενάντια σε μνημόνια και λιτότητα. Παλεύουμε για ανθρώπινους μισθούς και συντάξεις-Μέτωπο Ανατροπής Τώρα». Στην πορεία κυριάρχησαν συνθήματα που συνέδεαν την πάλη ενάντια στη μνημονιακή λιτότητα με την υπεράσπιση της ειρήνης: «Δώστε λεφτά για υγεία και παιδεία, όχι για φρεγάτες και αεροπορία», «αυξήσεις στις συντάξεις και τους μισθούς, όχι δαπάνες για τους εξοπλισμούς».
Στις ΗΠΑ, στη χώρα όπου «γεννήθηκε» η Πρωτομαγιά το 1886, μέσα από τη σκληρή πάλη των εργατών για την κατοχύρωση του 8ωρου και καλύτερων συνθηκών εργασίας, δυναμικό «παρών» έδωσαν οι μετανάστες εργάτες, καταγγέλλοντας την αντιμεταναστευτική πολιτική του Τραμπ και την ακροδεξιά. 
Στη γειτονική Τουρκία, οι διαδηλωτές αψήφησαν και φέτος την απαγόρευση, συνεχίζοντας τις «παράνομες» συγκεντρώσεις για την Πρωτομαγιά. Έτσι, δεν έλειψαν οι συμπλοκές και τα επεισόδια ανάμεσα στις αστυνομικές δυνάμεις και το συγκεντρωμένο πλήθος, το οποίο προσπαθούσε να προσεγγίσει από νωρίς το πρωί την πλατεία Ταξίμ, φωνάζοντας συνθήματα. 
Στην Κύπρο, η κοινή συγκέντρωση Τουρκοκύπριων και Ελληνοκύπριων στη Λευκωσία, έστειλε κοινό μήνυμα αγώνα και συναδέλφωσης «από τα κάτω» στο βορρά και στο νότο του νησιού. 
Στη Γαλλία, 50 χρόνια από τον «εξεγερμένο Μάη» του ΄68, εργαζόμενοι και νεολαία γέμισαν τους δρόμους του Παρισιού και των υπόλοιπων μεγάλων πόλεων, κατά της νεοφιλελεύθερης επίθεσης του Μακρόν, που επιχειρεί να ξεμπερδέψει με τις  εργατικές κατακτήσεις που κερδήθηκαν τις προηγούμενες δεκαετίες. 
Διαδηλώσεις έγιναν και σε περισσότερες από 70 πόλεις της Ισπανίας. «Δεν έχουμε. Λεφτά για συντάξεις, γιατί η Κοσπεδάλ (υπουργός Άμυνας) τα σπαταλάει σε κανόνια», φώναζαν οι διαδηλωτές στη Μαδρίτη. Ο ομαδικός βιασμός μιας 18χρονης και η ουσιαστική απαλλαγή των δραστών από το δικαστήριο δεν θα μπορούσε να λείπει από τις διαδηλώσεις. Το κίνημα που ζητάει την επανεξέταση της υπόθεσης από το δικαστήριο έδωσε βροντερό «παρών» στη διαδήλωση της Βαρκελώνης με σύνθημα «Η κακοποίηση είναι βιασμός». Μεγάλες διαδηλώσεις έγιναν και στην Ιταλία, σε Ρώμη, Μιλάνο και Τορίνο.  
Μαζικές κινητοποιήσεις, απαιτώντας εργατικά δικαιώματα και συνδικαλιστικές ελευθερίες, πραγματοποιήθηκαν και στην Ασία. Από τη Ν. Κορέα και την Ταϊλάνδη, έως την Καμπότζη και τις Φιλιππίνες. 
Η 1η Μάη, η σημαντικότερη διεθνής απεργία κάθε χρόνο, αποτέλεσε και φέτος ένα «κόκκινο ποτάμι» ταξικής ενότητας και διεθνιστικής αλληλεγγύης. Θυμίζοντας ότι οι Μάηδες, κουβαλούν το «αίμα» του Σικάγο και της Θεσσαλονίκης, αλλά και τη δύναμη των εργατικών αγώνων, των εξεγέρσεων και των επαναστατικών γεγονότων που αλλάζουν τις συνειδήσεις των ανθρώπων και επιφέρουν τις ριζικές κοινωνικές αλλαγές.