Τζαμί στο Βοτανικό

Φωτογραφία

Στις 2 Ιανουαρίου ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ και διάφορες «παραφυάδες» του ακροδεξιού-εθνικιστικού χώρου, προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά της ανέγερσης τζαμιού στον Ελαιώνα.

Συντάκτης
Θανάσης Κούρκουλας

Ρεσιτάλ μισαλλοδοξίας, ξενοφoβίας και λαϊκισμού από τον Μητροπολίτη Πειραιά

Ο Σεραφείμ και η κουστωδία του υποστηρίζουν ότι το συγκεκριμένο τζαμί (χωρητικότητας 350 θέσεων) θα… πλήξει τη δημόσια τάξη και τα «χρηστά ήθη» των κατοίκων του Βοτανικού και θα απειλήσει τη συνοχή του ελληνικού έθνους, επειδή οι χριστιανοί κάτοικοι της περιοχής θα είναι υποχρεωμένοι να ακούν το κάλεσμα για προσευχή του ιμάμη πέντε φορές την ημέρα!

Πρόκληση

Ο χρόνος που επιλέχτηκε, ώστε το τζαμί να γίνει πρώτο θέμα, δεν είναι τυχαίος. Πρόκειται για άλλη μια σκοταδιστική πρόκληση στα δικαιώματα μεταναστών και θρησκευτικών μειονοτήτων, λίγο πριν την απόφαση που αναμένεται να εκδοθεί από το ΣτΕ για αντίστοιχη προσφυγή κατά της συνταγματικότητας του νόμου περί ιθαγένειας και δικαιώματος ψήφου ορισμένων κατηγοριών μεταναστών. Την ώρα της κρίσης, τέτοιου είδους «αντιδράσεις» επιχειρούν να επηρεάσουν την πολιτική ατζέντα και να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο που πλήττεται βάναυσα από τα μέτρα βαρβαρότητας υποδεικνύοντας τους μετανάστες ως εξιλαστήρια θύματα.

Η εκκλησία σε πολλές περιπτώσεις βρέθηκε σε αγαστή συνεργασία ακόμα και με φασιστικές συμμορίες τον τελευταίο καιρό, συνεχίζοντας επάξια την παράδοσή της, μια παράδοση μαύρης αντίδρασης. Έτσι, ιερωμένοι παραβρίσκονται σε εγκαίνια γραφείων της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής όπως πρόσφατα στη Λούτσα, υπερασπίζονται κατηγορούμενους για φασιστικές επιθέσεις όπως στην περίπτωση των «Αυτόνομων Εθνικιστών» της οδού Πανόρμου ή παρέχουν «άσυλο» σε νεοναζί Χρυσαυγίτες όπως στην περίπτωση της εκκλησίας του Αγίου Παντελεήμονα.
Ποτέ δεν ακούσαμε Μητροπολίτες να διαμαρτύρονται για μαχαιρώματα μεταναστών από ρατσιστικές συμμορίες. Όμως είναι λάβροι, αν πρόκειται για τον «κίνδυνο», εκτός από Ορθόδοξες Εκκλησίες (που δεν λείπουν από κάθε συνοικία, χωριό και απόκρημνη ραχούλα), να ανεγερθεί και ΕΝΑΣ επίσημος λατρευτικός χώρος μουσουλμάνων. Και μάλιστα τη στιγμή που δεν υπάρχει κανένας άλλος επίσημος λατρευτικός χώρος για τους μουσουλμάνους της Αττικής και πολλοί άνθρωποι αναγκάζονται να προσεύχονται σε υπόγεια και αποθήκες.

Δήθεν απειλή

Αυτή την ώρα, αντί ο Σεραφείμ να απολογείται για τα δισεκατομμύρια ευρώ από τις μπίζνες της εκκλησίας που παραμένουν αφορολόγητα την ώρα της κρίσης, προσπαθεί να μας πείσει πως απειλούμαστε από το…τζαμί. Μάλιστα, το κήρυγμά του, που αποτελεί ρεσιτάλ μισαλλοδοξίας, ξενοφοβίας και λαϊκισμού, έρχεται λίγες μέρες μετά τη φυλάκιση του Εφραίμ, για την ανάμειξη του στο σκάνδαλο του Βατοπαιδίου. Τη στιγμή, λοιπόν, που το κύρος της ορθόδοξης εκκλησίας πλήττεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά, ο Σεραφείμ δεν κάνει τίποτε άλλο από το να μας υπενθυμίζει τον αντιδραστικό ρόλο της εκκλησίας σε όλες τις φάσεις της ιστορίας.

Στην περίοδο του μνημονίου δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι οι μετανάστες –είτε είναι μουσουλμάνοι είτε όχι– ευθύνονται για τη διάλυση της δημόσιας υγείας και παιδείας, τη μείωση των μισθών και τις απολύσεις, την αύξηση τιμολογίων της ΔΕΗ ή τα χαράτσια που επιβάλλονται το ένα μετά το άλλο. Αυτά είναι τα προβλήματα που απασχολούν εκατομμύρια εργαζόμενους, συνταξιούχους και άνεργους και δεν αποτελεί απειλή οποιοσδήποτε λατρευτικός χώρος, όπου οι μουσουλμάνοι θα μπορούν να προσεύχονται στο θεό τους. Διεκδικούμε μάλιστα περισσότερους λατρευτικούς χώρους, τόσο για τους μουσουλμάνους, όσο και για κάθε άλλο δόγμα και θρησκεία, ώστε να καλύπτονται οι λατρευτικές ανάγκες κάθε ανθρώπου που ζει στην Ελλάδα, ντόπιου ή μετανάστη.

Διαχωρισμός

Παρ’ όλα αυτά σε κάτι θα συμφωνήσουμε με τον Σεραφείμ: Τα τζαμιά δεν πρέπει να χρηματοδοτούνται από το ελληνικό κράτος, ούτε να υπάγονται στον ασφυκτικό έλεγχο του κράτους η διοίκησή τους και ο διορισμός των ιμάμηδων. Το ίδιο υποστηρίζουμε και για τους ορθόδοξους χριστιανικούς ναούς . Το ελληνικό κράτος δεν πρέπει να τους χρηματοδοτεί ούτε, ούτε –βέβαια– να πληρώνει τους μισθούς του κλήρου. Αγωνιζόμαστε για τη δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας και τον πλήρη διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας. Την ώρα της κρίσης θα ήταν μεγάλη ανάσα για κάθε μισθωτό, άνεργο και συνταξιούχο.

Φύλλο Εφημερίδας

Κατηγορία