Φύλλο Νο 350 (16 Δεκέμβρη 2015)

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές η κυβέρνηση των τάχα μου σοσιαλιστών του Ολάντ διατηρεί το Παρίσι και τη Γαλλία σε καθεστώς στρατιωτικού νόμου, απαγορεύοντας ουσιαστικά κάθε συγκέντρωση και διαδήλωση. Στα εργατικά προάστια έχουν εγκατασταθεί οι ορδές των ειδικών δυνάμεων του στρατού και της αστυνομίας με το δάχτυλο στη σκανδάλη.

Οι εξαγγελίες περί ανθρωπισμού και αλληλεγγύης της κυβέρνησης Τσίπρα στους πρόσφυγες μετατράπηκαν σε μηδενική ανοχή στους «παράνομους μετανάστες».

Κάτω από τον πολιτικό παγετώνα που μας πλάκωσε κυλάνε μεγάλες φλέβες οργής, που δεν βρίσκουν ακόμη διέξοδο προς την επιφάνεια.

Από την πρώτη θητεία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είχε φανεί η επιλογή «συνέχειας του κράτους» και στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής και συγκεκριμένα στη στρατηγική επιλογή του ελληνικού καπιταλισμού (και του αμερικανικού ιμπεριαλισμού) για τη συγκρότηση και ανάπτυξη του άξονα «Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ», στον οποίο προστέθηκε και η Αίγυπτος, μετά την ανατροπή του Μόρσι και την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του Σίσι.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟ ΠΕΡΙΤΥΛΙΓΜΑ: Τη διεξαγωγή του Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ τον Απρίλιο αποφάσισε η τελευταία ΚΕ του αρχηγικού κόμματος, που έχει μετατραπεί σε θλιβερό απολογητή της κυβερνητικής πολιτικής. Στο κλείσιμο των εργασιών, ο γραμματέας της ΚΕ, Π. Ρήγας, κατήγγειλε τον «ανελέητο πόλεμο μονταζιέρας» και πώς «κάθε βράδυ τα κανάλια ανταλλάσσουν τη σκυτάλη μεταξύ τους για το ποιος θα διαστρεβλώσει περισσότερο τις θέσεις της κυβέρνησης». Κάτι σαν το τελευταίο άρθρο του Στ. Ψυχάρη στο «Βήμα», για παράδειγμα, που καλεί σε μορατόριουμ πολιτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα, ώστε να αφεθεί ο Αλέξης Τσίπρας να κυβερνήσει. Συνεπώς, κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν φταίει η αντιλαϊκή και ρατσιστική πολιτική της κυβέρνησης, αλλά η κακή επικοινωνιακή διαχείριση των «επιτευγμάτων» της, όπως η επερχόμενη παράδοση στεγαστικών και μη δανείων στα distress funds. Φυσικά, από την ομιλία του δεν έλειψε και η επίθεση στη Λαϊκή Ενότητα, μάλλον επειδή δεν βλέπουμε το δήθεν «ταξικό πρόσημο» των νομοσχεδίων που έρχονται με διαδικασίες κατεπείγοντος και το «παράλληλο πρόγραμμα» της κρατικής φιλανθρωπίας: «ΚΕΠ των φτωχών», επέκταση 5μηνων κλπ.

«Τι τα θέλετε, αυτή είναι η εποχή μας. Δεν υπάρχει λόγος να αγανακτεί κανείς. Όταν κόβονται δέντρα είναι φυσικό να εκσφενδονίζονται πελεκούδια»
Ιλία Έρενμπουργκ,
Η πολυτάραχη ζωή του Λάσικ Ρόιτσβαντς

Το τελευταίο διάστημα, σημαντικά γεγονότα στη Λ. Αμερική, τη Μ. Ανατολή και την Ευρώπη –για να μείνουμε στις πιο σημαντικές «εστίες» των εξελίξεων– διαμορφώνουν μια συγκυρία δύσκολη και πιεστική για το κίνημα και την Αριστερά: δεξιά αντεπίθεση στη Λ. Αμερική (ανατροπές από τα δεξιά στην Αργεντινή και τη Βενεζουέλα), στρατιωτικός νόμος και κράτος «έκτακτης ανάγκης» στο Παρίσι, η άνοδος της άκρας δεξιάς όχι μόνο στην κεντρική αλλά και στη δυτική και νότια Ευρώπη, σε μια Ευρώπη της λιτότητας, του αυταρχισμού και του ρατσισμού, στήριξη από το πορτογαλικό Μπλόκο της Αριστεράς και το πορτογαλικό ΚΚ μιας σοσιαλφιλελεύθερης κυβέρνησης, διαφαινόμενη όχι απλώς εκλογική αλλά και πολιτική ήττα του Podemos στην Ισπανία, δυναμική μετατροπής του διαρκούς πολέμου στη Συρία σε περιφερειακή και διεθνή σύγκρουση με το δράμα των προσφύγων να κορυφώνεται και τα τύμπανα του πολέμου να χτυπούν όλο και πιο δυνατά.

Απολύσεις στη «Mellon Technologies»:
Η «Mellon Technologies» απέλυσε 13 ενοικιαζόμενους εργαζόμενους, ενώ λίγες μέρες νωρίτερα είχαν δεχθεί μειώσεις ως και 50% στους μισθούς τους. Η εταιρεία προχώρησε στις απολύσεις, όπως καταγγέλλει ο Σύλλογος Δανειζόμενου Προσωπικού Τραπεζικού Τομέα (ΣΥΔΑΠΤΤ), χωρίς κανένα κριτήριο.
Οι λόγοι απόλυσης που επικαλείται η εργοδοσία είναι για γέλια: «καθυστερείς 5 λεπτά το πρωί» ή «έκανες λάθη πριν 8 μήνες». Χαρακτηριστικά απολύθηκε εργαζόμενος, 12 χρόνια στην εταιρεία, που είχε υποστεί μείωση μισθού από την 1η Δεκεμβρίου (από τα 880 στα 540 ευρώ). Επίσης απολύθηκε εργαζόμενη που είναι και η ίδια και ο σύζυγός της καρκινοπαθείς. Μάλιστα, όταν άλλη απολυμένη εργαζόμενη προσπάθησε να διαμαρτυρηθεί στο διευθυντή της επιχείρησης για την απόλυσή της, αυτός διέταξε την ασφάλεια του κτιρίου να την πετάξει έξω με τις κλοτσιές.
Οι 13 απολυμένοι εργαζόμενοι δούλευαν από 6 ως και 12 χρόνια στον τραπεζικό τομέα, αρχικά στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και μετά στη Eurobank.

Σκληρή λιτότητα για τους πολλούς με πάγωμα των μισθών, σύνδεση του μισθού με την αξιολόγηση και προνόμια για λίγους και εκλεκτούς προβλέπει το νέο μισθολόγιο στο Δημόσιο, που ετοιμάζεται να ψηφίσει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, πιστή στην πλήρη υποταγή στη νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα του 3ου Μνημονίου.

Συνεχίζονται οι εκλογικές διαδικασίες καθηγητών και δασκάλων για ανάδειξη νέων ΔΣ στις ΕΛΜΕ και στους συλλόγους Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, σε όλη τη χώρα.

Ανυπακοή και αντίσταση

Η  κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεσμευμένη από την υπογραφή του τρίτου μνημονίου συνεχίζει την πολιτική των περικοπών στο δημόσιο σύστημα υγείας.

Βρεθήκαμε πάλι φέτος μπροστά στην αξιολόγηση (εσωτερική και εξωτερική) των πανεπιστημίων όλης της χώρας, η οποία έχει θεσπιστεί από το 2005 με πιέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η αξιολόγηση αυτή, που πραγματοποιείται από την «ανεξάρτητη» ΑΔΙΠ (Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση) και χρηματοδοτείται από την ΕΕ με τη βοήθεια ελλήνων καθηγητών του εξωτερικού, αλλά και αλλοδαπών καθηγητών, έρχεται να εγγυηθεί στην ουσία την εναρμόνιση των ελληνικών πανεπιστημίων με τα πρότυπα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πάτρα: Στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας την προηγούμενη βδομάδα ήταν προγραμματισμένη η αξιολόγηση της Πολυτεχνικής Σχολής από μια 5μελή εξωτερική επιτροπή. Πολλές φορές οι φοιτητικοί σύλλογοι των πολυτεχνικών έχουν εναντιωθεί στις εξωτερικές αξιολογήσεις, έτσι και αυτή τη φορά προσπαθήσαμε να μάθουμε πότε θα γίνει και πού, ώστε να οργανωθεί διαμαρτυρία. Η πρύτανης εντέχνως έκρυψε από τη δημοσιότητα το γεγονός. Όμως στο παρά πέντε γνωστοποιήθηκε και μια πολύ μεγάλη συγκέντρωση φοιτητών μπλόκαρε με τη φυσική της παρουσία εκείνη τη μέρα την αξιολόγηση.

Αυτόν τον Δεκέμβρη κλείνουμε 20 χρόνια από τον πολύ θερμό γαλλικό χειμώνα του 1995, που βοήθησε να σπάσει ο πάγος του «τέλους της Ιστορίας» και άνοιξε νέους δρόμους για τα κοινωνικά κινήματα παγκοσμίως. Μεταφράζουμε εδώ μια συνέντευξη για το θέμα που δημοσιεύτηκε στην εβδομαδιαία εφημερίδα του NPA «l’Anticapitaliste» στις 3 Δεκεμβρίου.
Τη στιγμή του κινήματος του χειμώνα του 1995, η Ανίκ Κουπέ ήταν γενική γραμματέας της SUD PTT (συνδικάτο των ταχυδρομικών) και μία από τους οργανωτές της Ομάδας των Δέκα (G10), που τρία χρόνια αργότερα θα εξελισσόταν στη συνδικαλιστική ομοσπονδία Solidaires.

Αν κανείς μείνει έστω και μία μέρα σε ένα από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, όπου παίζεται το προσφυγικό δράμα, το πρώτο πράγμα που θα διαπιστώσει είναι ότι ο δολοφονικός «μηχανισμός», που αυξάνει διαρκώς τον αριθμό των θυμάτων και υποβάλλει τους πρόσφυγες σε απίστευτες κακουχίες, βασανισμούς και εκμετάλλευση, δουλεύει ανενόχλητος. Ταυτόχρονα, θα διαπιστώσει την εντυπωσιακή απουσία του κράτους στη μάχη για να σωθούν ανθρώπινες ζωές και άνθρωποι από απίστευτα βάσανα –με την εξαίρεση του Λιμενικού. Το τρίτο πράγμα, που θα διαπιστώσει, είναι ότι οι μόνοι που προσπαθούν, αλλά είναι ανθρωπίνως αδύνατο να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα στην τεράστια έκτασή του, είναι οι κάτοικοι των νησιών και ακόμη πιο ιδιαίτερα πρωτοπόρες ηρωικές ομάδες αλληλέγγυων και οι υπάλληλοι των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ). Το τέταρτο, είναι ότι η παρουσία των ΜΚΟ διαρκώς αυξάνεται και ότι γίνονται μηχανισμός «ΜΚΟποίησης» της αλληλεγγύης.

Στις 10 και 11 Δεκέμβρη πραγματοποιήθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο το συνέδριο «Ειρήνη στη Νότια και Ανατολική Γειτονιά» που διοργάνωσε το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς με θέμα την Πολιτική Γειτονίας της ΕΕ και προσκεκλημένους ομιλητές από χώρες που αφορά το πρόγραμμα αυτό που κλήθηκαν να αναδείξουν με ποιον τρόπο (δεν) δούλεψε το πρόγραμμα από το 2004 που ξεκίνησε. Το συνέδριο είχε κληθεί να παρακολουθήσει ομάδα από την Ελλάδα αποτελούμενη από δημοσιογράφους και εκπροσώπους εθελοντικών οργανώσεων αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, μεταξύ των οποίων και του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών.

Με πολύ μεγάλη συμμετοχή κόσμου, με πολύ κέφι και πολύ παλμό πραγματοποιήθηκε το πάρτι ενίσχυσης του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών. Όσοι ήρθαν στο πάρτι κατάλαβαν πολύ καλά ότι όλοι εμείς, ντόπιοι και μετανάστες, δεν έχουμε τίποτε να χωρίσουμε. Το αντίθετο μάλιστα, τα παιδιά αυτά είναι σύμμαχοί μας για να διεκδικήσουμε όλοι μαζί έναν κόσμο χωρίς φτώχεια και καταστολή!

Οι δύο εκλογικές αναμετρήσεις (6 και 13 Δεκέμβρη) στη Γαλλία έκαναν ξεκάθαρο έναν πραγματικό κίνδυνο: την άνοδο των ακροδεξιών ρατσιστικών, αντεργατικών και αντιδημοκρατικών κομμάτων μέσα στην Ευρώπη.

Κεμπέκ:
Στις 9 Δεκέμβρη έγινε η μεγαλύτερη γενική απεργία στο Κεμπέκ από το 1972. Τότε είχαν απεργήσει 210.000 άνθρωποι. Τώρα, μια συμμαχία συνδικάτων με το όνομα «Κοινό Μέτωπο» κατέβασε σε απεργία 400.000 εργαζόμενους, παραλύοντας τη χώρα. Ήταν η κλιμάκωση ύστερα από μια διαδήλωση 150.000 εργαζομένων και τρεις γύρους κυλιόμενων τοπικών απεργιών. Η εργατική αντίσταση έρχεται έπειτα από χρόνια δράσης ενός μαχητικού φοιτητικού κινήματος που με παρατεταμένους αγώνες πέτυχε νίκες, δείχνοντας το δρόμο. Σήμερα οι φοιτητές οργανώνουν κινητοποιήσεις στο πλευρό των απεργών...

Το βρετανικό κοινοβούλιο ενέκρινε την πρόταση του Κάμερον για επέκταση των βομβαρδισμών κατά του ΙΚ και στο συριακό έδαφος (επιχειρούσε ήδη στο Ιράκ). Τη σκυτάλη πήρε το γερμανικό κοινοβούλιο, που επίσης έδωσε το πράσινο φως στον γερμανικό στρατό να αναπτύξει δυνάμεις στον πόλεμο στη Συρία. Εν τω μεταξύ, έχουν ήδη ξεκινήσει οι γαλλικοί βομβαρδισμοί στη Ράκα, που προστέθηκαν στους αμερικανικούς και τους ρωσικούς βομβαρδισμούς στη Συρία.

Η αναμενόμενη ήττα των δυνάμεων του τσαβισμού στη Βενεζουέλα πήρε τελικά διάσταση θριάμβου για τη δεξιά αντιπολίτευση, που κέρδισε τα 2/3 των εδρών της Εθνοσυνέλευσης και μπορεί πλέον ανοιχτά να δείξει τα δόντια της και να απειλήσει όλες τις θεμελιώδεις κατακτήσεις της 17ετούς πορείας της Μπολιβαριανής Επανάστασης.

Συνέντευξη με τους σκιτσογράφους Δημήτρη Γεωργοπάλη και Πέτρο Ζερβό