Χριστουγεννιάτικα δώρα της κυβέρνησης σε κερδοσκόπους και δανειστές

Η κυβέρνηση Τσίπρα αποδεικνύει καθημερινά ότι έχει περάσει ολοκληρωτικά στο στρατόπεδο της εφαρμογής ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών, εφόσον διαδρομή «παράκαμψης» από τη μνημονιακή βαρβαρότητα –από τη στιγμή που την αναγνώρισε ως «μονόδρομο»– δεν υπάρχει. 
Μετά από ακόμα μια «σκληρή» διαπραγμάτευση με τα επιτελεία του κουαρτέτου, η «δεύτερη φορά αριστερή διακυβέρνηση» κατέληξε σε ακόμα μια συμφωνία πρόκληση, που παραδίδει «κόκκινα δάνεια» νοικοκυριών και επιχειρήσεων στις τράπεζες και στους κερδοσκόπους των αγορών, προχωρά στην πώληση του ΑΔΜΗΕ και υποθηκεύει τη δημόσια περιουσία σε ένα υπερταμείο ιδιωτικοποιήσεων, που θα ελέγχουν οι δανειστές. 
Η οργάνωση της εργατικής-λαϊκής αντίστασης, μέσα από πρωτοβουλίες συσπείρωσης και συντονισμού όλου του αγωνιστικού δυναμικού που μάχεται κατά των πλειστηριασμών και του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου, είναι το πρώτο καθήκον για το μαζικό κίνημα και την Αριστερά. Η εξέλιξη της μάχης αυτής θα είναι καθοριστική για την κλιμάκωση της κοινωνικής πίεσης προς την κυβέρνηση και την ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής.

Επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων με αιχμή τον ΑΔΜΗΕ 

Στην υλοποίηση των μνημονιακών δεσμεύσεων που αφορούν την παράδοση κοινωφελών επιχειρήσεων, υποδομών και δημόσιων χώρων στο ιδιωτικό κεφάλαιο προχωρά η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, έχοντας υιοθετήσει πλήρως το νεοφιλελεύθερο δόγμα των δήθεν «καλών επενδυτών». 
Μετά την πρόσφατη συμφωνία για την ιδιωτικοποίηση του μισού ΑΔΜΗΕ (Ανεξάρτητου Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας), σειρά παίρνουν οι «υποχρεώσεις» του ΤΑΙΠΕΔ για ξεπούλημα λιμανιών, αεροδρομίων, ακινήτων κ.λπ. Την ίδια στιγμή, το νέο υπερταμείο ιδιωτικοποιήσεων αναμένεται να πάρει οριστική μορφή μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2016 και θα περιλαμβάνει το σύνολο των δομών «διαχείρισης» της δημόσιας περιουσίας (ΤΧΣ, ΤΑΙΠΕΔ, ΕΤΑΔ).
ΑΔΜΗΕ
Μετά τις συζητήσεις Σκουρλέτη και δανειστών, η λύση που προκρίθηκε προβλέπει διατήρηση του ελέγχου της πλειοψηφίας των μετοχών του Διαχειριστή από το Δημόσιο και διάθεση ποσοστού έως 49% σε «στρατηγικό επενδυτή» που θα είναι ευρωπαϊκή αντίστοιχη εταιρεία (ήδη ακούγεται η γαλλική Edf) και μέσω χρηματιστηρίου σε όποιον άλλο ιδιώτη ενδιαφέρεται. 
Στο ΔΣ το Δημόσιο θα έχει μεν την πλειοψηφία, ως κύριος μέτοχος, αλλά ο διευθύνων σύμβουλος θα προκύπτει ύστερα από συμφωνία με τον «στρατηγικό επενδυτή». Δηλαδή, παρά τα επικοινωνιακά τεχνάσματα της κυβέρνησης που παρουσιάζει ως «νίκη» τη διατήρηση του μάνατζμεντ της επιχείρησης, πραγματικό αφεντικό θα είναι ο εκπρόσωπος της ευρωπαϊκής εταιρείας διαχείρισης δικτύων, που θα ελέγχει στην ουσία τη νέα επιχείρηση που θα προκύψει. 
Επίσης, η απώλεια του πλειοψηφικού μέρους των μετοχών από το Δημόσιο στο άμεσο μέλλον είναι προδιαγεγραμμένη, καθώς με μια αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου μέσω του χρηματιστηρίου, το Δημόσιο θα απολέσει και την (τυπική) πλειοψηφία των μετοχών, όπως ακριβώς συνέβη με τις τράπεζες.
Ο ΑΔΜΗΕ αποτελείται από χιλιάδες χιλιόμετρα εναέριων γραμμών, υπόγειων και υποβρύχιων καλωδίων υψηλής τάσης, 221 υποσταθμούς και κέντρα υψηλής τάσης, καθώς και 3 εθνικά κέντρα ελέγχου ενέργειας (ένα στον Άγιο Στέφανο Αττικής, ένα στη Θεσσαλονίκη κι ένα στην Πτολεμαΐδα). Πρόκειται για μια στρατηγική υποδομή, μία από τις τρεις θυγατρικές στις οποίες «έσπασε» η ΔΕΗ το 2011, για να διευκολυνθεί η σταδιακή και πλήρης ιδιωτικοποίησή του οργανισμού. Η διάσπαση των ΔΕΚΟ σε θυγατρικές είναι γνωστή μέθοδος που εφαρμόστηκε για την προώθηση του ξεπουλήματος και άλλων δημόσιων επιχειρήσεων όπως των ΟΤΕ, ΟΣΕ κ.λπ.
Η πραγματική αξία του ΑΔΜΗΕ (κόστος αντικατάστασης εξοπλισμού υποσταθμών, γραμμών μεταφοράς, χωρίς να υπολογιστούν τα ακίνητα, τα οικόπεδα και τα λοιπά πάγια) είναι περί τα 8 δισ. Ο τρόπος αποζημίωσης της ΔΕΗ (γύρω στο 1 δισ.) είναι ασαφής, ενώ η οικονομική επιβάρυνση του Ομίλου θα είναι τεράστια από την απώλεια ενός τμήματος του οποίου η κερδοφορία είναι εξασφαλισμένη. 
Η επιδείνωση στις εργασιακές σχέσεις για το προσωπικό της επιχείρησης και η υψηλότερη τιμολόγηση για τους πελάτες ακολουθεί πάντα την είσοδο εταιρειών, που λειτουργούν με αποκλειστικό γνώμονα την κερδοφορία τους, στα δημόσια δίκτυα ενέργειας, τηλεπικοινωνιών, μεταφορών κ.λπ.
Η παραπάνω εξέλιξη αποτελεί ένα ακόμα βήμα στον τεμαχισμό της ΔΕΗ και την πλήρη ιδιωτικοποίηση του αγαθού της ενέργειας. Εξάλλου, όπως ορίζει το μνημόνιο Τσίπρα, η ΔΕΗ οφείλει το επόμενο διάστημα να παραχωρήσει σταδιακά στους ιδιώτες παρόχους ηλεκτρικής ενέργειας το 25% των σημερινών πελατών της, καθώς και πρόσβαση στο 25% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνίτη και υδροηλεκτρικά. Και όλα αυτά τη στιγμή που εκκρεμεί η εφαρμογή του νόμου Σαμαρά για τη «μικρή ΔΕΗ». 
Υπερταμείο
Μέσα στο 2016 το ΤΑΙΠΕΔ έχει αναλάβει την ολοκλήρωση μιας σοβαρής δέσμης εκχωρήσεων: παράδοση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων στην κοινοπραξία Fraport-Κοπελούζου , όπου προχθές «έπεσαν» οι υπογραφές, δεσμευτικές προσφορές για τον ΟΛΠ μέχρι 21/12/15 με φαβορί την Cosco, δεσμευτικές προσφορές τον Απρίλη για τον ΟΛΘ, ΔΕΣΦΑ, Ελληνικό, Αστέρας Βουλιαγμένης, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, παράταση σύμβασης παραχώρησης του «Ελ. Βενιζέλος» για ακόμη 20 χρόνια. 
Ουσιαστικά πρόκειται για μια επιθετική εφαρμογή του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων με στόχο να εισπραχθούν 3 δισ. ευρώ, που φυσικά θα καταλήξουν στις δόσεις του παράνομου κρατικού χρέους. 
Η συνέχεια αναμένεται ακόμα πιο σκληρή, καθώς προχωρούν οι συζητήσεις για το νέο υπερταμείο ιδιωτικοποιήσεων, που με ορίζοντα 30ετίας θα συγκεντρώσει ένα αποθεματικό ύψους 50 δισ. ευρώ, όπως εκτιμά ‒υπεραισιόδοξα‒ το σχετικό εδάφιο της συμφωνίας του Αυγούστου. Σε αυτό τον φορέα θα συγκεντρωθούν η συμμετοχή του Δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών, το χαρτοφυλάκιο του ΤΑΙΠΕΔ και όσα ακίνητα διαθέτει η θυγατρική του ΕΤΑΔ, τα οποία υπολογίζονται σε 78.000. Παρά το γεγονός ότι η έδρα του θα είναι στην Ελλάδα, η εποπτεία του θα ανήκει στις Βρυξέλλες και ακόμα παραμένει άγνωστο πόσα μέλη του και πώς θα ορίζονται από τους «εταίρους». Ήδη τα ονόματα της Μιράντας Ξαφά και της Λούκας Κατσέλη ακούγονται για το διοικητικό συμβούλιο που θα διευθύνει αυτό το μεγαλοπρεπές πλιάτσικο. 
Αντίσταση
Απέναντι στα ιδεολογήματα της «ανάπτυξης» και της «ανταγωνιστικότητας», που δήθεν θα φέρουν δουλειές και καλύτερες παροχές, απέναντι στην εκποίηση του δημόσιου πλούτου για να πληρωθούν οι τοκογλύφοι, το κίνημα και η Αριστερά χρειάζεται να είναι ξεκάθαροι. Καμία ιδιωτικοποίηση, καμία εμπορευματοποίηση της δημόσιας περιουσίας και των κοινωνικών αγαθών, είτε απευθείας είτε με δημόσιο «μανδύα» και λειτουργία με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. 
Με μαζικές και δυναμικές κινητοποιήσεις και πολιτικές πρωτοβουλίες της ριζοσπαστικής Αριστεράς, έχουμε χρέος να μπλοκάρουμε τα προκλητικά σχέδια των προπαγανδιστών της (ανύπαρκτης) «υγιούς επιχειρηματικότητας», που οργανώνουν ένα ολόκληρο πρόγραμμα εκποίησης του δημόσιου πλούτου. 
Ήδη, οι ομοσπονδίες των υπό ιδιωτικοποίηση οργανισμών συντονίζονται και ετοιμάζουν δυναμικές δράσεις και ακτιβισμούς κατά του ΤΑΙΠΕΔ. Κινηματικές συλλογικότητες που δίνουν τη μάχη μαζί με δημοτικές και περιφερειακές αρχές, έχουν προσφύγει ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των 14 αεροδρομίων. Η Λαϊκή Ενότητα πραγματοποίησε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τα κεντρικά της ΔΕΗ με σύνθημα «όχι στο ξεπούλημα». Το άπλωμα αυτών των πρωτοβουλιών ανυπακοής στις τοπικές κοινωνίες και η μαζική εμπλοκή σωματείων, φορέων και της Αριστεράς θα κρίνει και την αποτελεσματικότητά τους. 
Η επαναφορά υπό δημόσιο έλεγχο όλων των ΔΕΚΟ στρατηγικής σημασίας, ως τμήμα των ριζοσπαστικών μέτρων αναστροφής της λιτότητας, μείωσης της ανεργίας και εξυπηρέτησης των αληθινών αναγκών της κοινωνίας, είναι η μοναδική αριστερή πολιτική που αντιστοιχεί σε μια κυβέρνηση που υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εργαζομένων και δεν αναζητά διαδρομές που καταλήγουν πάντα στην υποταγή στις επιδιώξεις των καπιταλιστών. 

Δάνεια και σπίτια στα «κοράκια» των αγορών

Στο πλαίσιο πώλησης των «κόκκινων δανείων» στα «κοράκια» των αγορών (μη τραπεζικά ιδρύματα-funds) κατέληξαν κυβέρνηση και κουαρτέτο, στο δεύτερο πακέτο με τα προαπαιτούμενα για την περίφημη υποδόση του 1 δισ. ευρώ.
Η δημιουργία αγοράς για τα «κόκκινα δάνεια» απελευθερώνει για πρώτη φορά τις αγοραπωλησίες στεγαστικών, επιχειρηματικών και καταναλωτικών δανείων, σε πλήρη αναντιστοιχία με τις δημαγωγίες του ΣΥΡΙΖΑ για προστασία της κατοικίας των λαϊκών στρωμάτων και την άλλοτε δέσμευσή του περί «σεισάχθειας» χρεών για τα φτωχά νοικοκυριά. 
Οι τράπεζες θα μπορούν πλέον να μεταβιβάζουν όλα τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια σε funds και εισπρακτικές εταιρίες, με εξαίρεση όσα δάνεια έχουν υποθήκη πρώτη κατοικία ή αφορούν μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τα οποία θα «προστατεύονται» μέχρι τις 15 Φλεβάρη, οπότε και θα έχει ψηφιστεί η ακριβής ρύθμιση, πώλησης και αυτών των δανείων. Σύμφωνα με τον τελευταίο νόμο, οι εταιρείες που θα συμμετέχουν στις αγοραπωλησίες δανείων ή στη διαχείριση θα πρέπει να εδρεύουν στην ΕΕ και να ιδρύουν υποκαταστήματα στην Ελλάδα. 
Με το δίμηνο αυτό, αφενός η κυβέρνηση θέλει να κερδίσει πολύτιμο χρόνο, καθώς οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας και το Ασφαλιστικό αποτελούν σκέτο «ναρκοπέδιο» για την κυβερνητική σταθερότητα, αφετέρου οι τράπεζες ελπίζουν σε ενέσεις ρευστότητας από μικροεπιχειρηματίες που θα σπεύσουν να ρυθμίσουν τις οφειλές τους, για να αποφύγουν την απώλεια της ιδιοκτησίας τους.  
Το μεγάλο «φαγοπότι» αφορά τα συνολικά 40 δισ. ευρώ των μη εξυπηρετούμενων μεγάλων επιχειρηματικών δανείων, η διαχείριση των οποίων θα οδηγήσει σε αναδιάρθρωση ολόκληρων κλάδων (ΜΜΕ, μεταφορές, κατασκευές, τουρισμός, ακτοπλοΐα κ.ά.) και σε εκκαθαρίσεις των μη παραγωγικών και λιγότερο ανταγωνιστικών κεφαλαίων. Παράλληλα, οι «γύπες», σε συνεργασία με τις τράπεζες, θα καθορίσουν τα νέα επίπεδα τιμών στην αγορά ακινήτων. Με λίγα λόγια, μεγάλο μέρος της ιδιωτικής περιουσίας θα περάσει στα χέρια τους. 
Πλειστηριασμοί 
Άλλωστε, με τα προαπαιτούμενα του Νοεμβρίου και τις τροποποιήσεις στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, είχε ήδη αρθεί η καθολική προστασία της πρώτης κατοικίας από τις ορέξεις των τραπεζών. Το μεγαλύτερο μέρος των δανειοληπτών μένει ακάλυπτο. Σύμφωνα με όσα ισχυρίζεται η κυβέρνηση και τα φιλικά της μίντια, ένα 25% θα σώσει το σπίτι του, εφόσον φυσικά πληροί τα εισοδηματικά κριτήρια (μέχρι 35.000 ευρώ για τετραμελή οικογένεια) και «η αντικειμενική αξία της κύριας κατοικίας κατά τον χρόνο συζήτησης της αίτησης δεν υπερβαίνει τις εκατόν ογδόντα χιλιάδες (180.000) ευρώ για τον άγαμο οφειλέτη, προσαυξημένη κατά σαράντα χιλιάδες (40.000) ευρώ για τον έγγαμο οφειλέτη και κατά είκοσι χιλιάδες (20.000) ευρώ ανά τέκνο και μέχρι τρία (3) τέκνα». 
Η απειλή μαζικών εξώσεων και η αρπαγή της μικροϊδιοκτησίας από το τραπεζικό κεφάλαιο έχει σημάνει κινηματικό συναγερμό. Κεντρικές πρωτοβουλίες (Πλειστηριασμοί STOP, Συντονισμός Συλλογικοτήτων Αττικής κ.λπ.) και τοπικές συλλογικότητες (επιτροπές κατοίκων στη Γλυφάδα, τη Βούλα-Βάρη-Βουλιαγμένη, τα διαμερίσματα της Α΄ Αθήνας και της Θεσσαλονίκης κ.α.), που ασχολούνται με το ζήτημα, έχουν προχωρήσει σε έκδοση πληροφοριακού υλικού, ενώ οργανώνουν ομάδες νομικής προστασίας και αλληλεγγύης. Συγχρόνως, προσχωρούν σε συσκέψεις συντονισμού-αλληλοενημέρωσης, πραγματοποιούν ανοιχτές εκδηλώσεις και κινητοποιήσεις έξω από τράπεζες και ειρηνοδικεία. Ανάλογες δράσεις και εκδηλώσεις ξεκίνησαν με πρωτοβουλία και των Πολιτικών Επιτροπών της Λαϊκής Ενότητας, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΚΚΕ. 
Με την έναρξη του νέου έτους η μάχη της αποτροπής των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας θα αποτελέσει βασικό πεδίο αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση και τη μνημονιακή πολιτική της αναδιανομής πλούτου υπέρ των ισχυρών και κάθε λογής εκμεταλλευτών του ανθρώπινου πόνου. Σε κάθε γειτονιά, ενωτικές πρωτοβουλίες κατοίκων, κοινωνικών φορέων, συνδικάτων, αγωνιστικών δήμων και όλων των δυνάμεων της Αριστεράς, είναι απαραίτητο να δημιουργήσουν ένα πλατύ και δυναμικό πλέγμα υπεράσπισης από την επιχείρηση αρπαγής του λαϊκού εισοδήματος, με άμεση προτεραιότητα την κύρια κατοικία των φτωχών εργαζομένων.  
Και αυτό το πολύμορφο κίνημα, για να είναι νικηφόρο, απαιτεί έναν κεντρικό συντονισμό των πολλών επιμέρους πρωτοβουλιών και μια σειρά από διεκδικήσεις, ως απάντηση στη ληστρική και κυνική επιθετικότητα κυβέρνησης και τραπεζών:
• Αναστολή πλειστηριασμών για χρέη λαϊκών νοικοκυριών, μικρομεσαίων επιχειρήσεων και αγροτών προς Τράπεζες, Δημόσιο, Ασφαλιστικούς Οργανισμούς και ΔΕΚΟ.
• Κατάργηση των νομοθετικών ρυθμίσεων του Κώδικα Δεοντολογίας και του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, που διευκολύνουν την αρπαγή της πρώτης κατοικίας.
• Καθολική προστασία της κύριας κατοικίας. 
• Απαγόρευση μεταβίβασης δανείων σε κερδοσκοπικά funds.
• Διαγραφή χρεών των ανέργων. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και όλων των χαρατσιών. Να πληρώσουν οι πλούσιοι.