Πάνω από 35 χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν έξω από το σύνεδριο των Συντηρητικών στο Μάντσεστερ, μετά από κάλεσμα της εργατικής συνομοσπονδίας TUC. Στο πλευρό των συνδικάτων διαδήλωσαν και συνταξιούχοι, μαθητές, φοιτητές, ΑΜΕΑ, όλοι όσοι πλήττονται από τις πολιτικές λιτότητας που ασκεί από την εκλογή του ο δεξιός κυβερνητικός συνασπισμός Συντηρητικών-Φιλελεύθερων.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Πολλοί κλάδοι συμμετείχαν στην κινητοποίηση (πάνω από 200 πανό σωματείων), με συνθήματα ενάντια στην αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, στις περικοπές και στη φορολογική ασυλία των τραπεζών και των πλουσίων. Οι φοιτητές από το πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ φώναζαν συνθήματα κατά των περικοπών στην εκπαίδευση και απειλούσαν την κυβέρνηση με καταλήψεις. Εργοστασιακά σωματεία από την Ουαλία και τη Β. Αγγλία καλούσαν σε γενική απεργία, μια απαίτηση που κυριαρχεί σε κάθε εργατική κινητοποίηση. Το μαχητικό κλίμα της διαδήλωσης είναι ενδεικτικό της διάθεσης που επικρατεί στη βρετανική εργατική τάξη ενόψει των ψηφοφοριών που οργανώνουν μια σειρά συνδικάτα για απεργιακές κινητοποιήσεις.
Ο κυβερνητικός συνασπισμός έχει επιβάλει πολύ σκληρά μέτρα λιτότητας, που έχουν χτυπήσει κυρίως τη δημόσια εκπαίδευση και τις υπηρεσίες του κράτους πρόνοιας. Αυτό το σκληρό ταξικό πρόγραμμα έχει διαλύσει τη «μοντέρνα» εικόνα Συντηρητικού Κόμματος που έχτιζε ο Κάμερον: πολλοί διαδηλωτές, με συνθήματα στα πανό, συνέκριναν τον Κάμερον με τη Θάτσερ.
Η κυβέρνηση Κάμερον έχει αντιμετωπίσει ήδη κινητοποιήσεις του δημόσιου τομέα, με ιστορικά μεγέθη συμμετοχής, το φοιτητικό ξέσπασμα του περασμένου Νοέμβρη, αλλά και την εξέγερση στις φτωχογειτονιές το καλοκαίρι. Και μπροστά της έχει ακόμα σκληρότερες μάχες. Στη συντονισμένη απεργία στις 30 Νοέμβρη αναμένεται να συμμετάσχουν εκατομμύρια εργαζόμενοι, και οι συνδικαλιστές προειδοποιούν για απεργιακό κύμα ανάλογο με αυτό του «χειμώνα της δυσαρέσκειας» το 1978-79.
Αντιμνημονιακή διαδήλωση στην Πορτογαλία
Χιλιάδες εργαζόμενοι του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα κατέβηκαν στους δρόμους, στην πρώτη διαδήλωση που έγινε μετά την υπογραφή του μνημονίου και την εκλογική νίκη της Δεξιάς. Στη Λισαβόνα συγκεντρώθηκαν 130.000 διαδηλωτές και 50.000 στο Πόρτο, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της γενικής συνομοσπονδίας των συνδικάτων CGTP.
Η κυβέρνηση Κοέλιο εφαρμόζει κατά γράμμα το μνημόνιο, έχοντας επιβάλει σκληρούς φόρους σε μισθωτούς και εργαζομένους, ενώ προχωράει ταχύτατα σε πολλές ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων οργανισμών και επιχειρήσεων. Το προεκλογικό κλίμα του «μονόδρομου» που οδήγησε στην άνοδο της Δεξιάς υποχωρεί καθώς ο κόσμος νιώθει τις επιπτώσεις των μέτρων στη ζωή του.
Πολλά πρωτοβάθμια σωματεία του ιδιωτικού τομέα έχουν οργανώσει κινητοποιήσεις ενάντια στη διάλυση της αγοράς εργασίας, με την Πορτογαλία να έχει το χαμηλότερο βασικό μισθό στην Ευρώπη των «15». Τα συνδικάτα μέχρι σήμερα δεν έχουν δώσει αγώνες ικανούς να σταματήσουν την επίθεση, καθώς γενική απεργία έχει να οργανωθεί από τον προηγούμενο Νοέμβριο.
Η επιτυχία της διαδήλωσης της 1ης Οκτώβρη πρέπει να γίνει η αρχή να σπάσει η ακινησία του προηγούμενου διαστήματος. Η CGTP οργανώνει εβδομάδα δράσης «ενάντια στη φτώχεια, στην αδικία, ενάντια στην επίθεση του ΔΝΤ» στις 20-27 Οκτώβρη.
Μάχες στη Γαλλία
Στη Γαλλία, αν και λείπουν οι μεγάλες κεντρικές μάχες του προηγούμενου διαστήματος, υπάρχει πλήθος αντιστάσεων. Σε κινητοποιήσεις βρίσκονται άνεργοι και πρωτοβάθμια σωματεία του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα ενάντια στις περικοπές της κυβέρνησης Σαρκοζί, 6 μήνες πριν από τη διεξαγωγή των προεδρικών εκλογών. Στις αρχές Οκτώβρη οργανώσεις ανέργων πραγματοποίησαν πορεία κατά της ανεργίας και υπέρ της υπεράσπισης των εργατικών δικαιωμάτων, ενώ χώροι όπως τα ταχυδρομεία και κάποιες αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν οργανώσει κινητοποιήσεις. Σε απεργίες έχουν προχωρήσει οι εκπαιδευτικοί (με τη συμπαράσταση και των συναδέλφων τους στον ιδιωτικό τομέα), ενώ σωματεία του δημοσίου οργανώνουν μπλοκαρίσματα και καταλήψεις δημόσιων κτιρίων ενάντια στον προϋπολογισμό λιτότητας που καταθέτει η κυβέρνηση, τη στιγμή που ο Σαρκοζί σπεύδει να σώσει με δημόσιο χρήμα τη γαλλοβελγική τράπεζα Dexia.
Το ζητούμενο είναι οι καταλήψεις, τα μπλοκαρίσματα, οι απεργίες να ενωθούν σε ένα κύμα ανάλογο του περσινού φθινοπώρου. Αυτός θα είναι και ο καλύτερος τρόπος να επισφραγιστεί η επερχόμενη εκλογική ήττα του Σαρκοζί, όπως τονίζει σε ανακοίνωσή του το Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα.
Ιταλία-Ισπανία: Η παιδεία στους δρόμους «Σώστε τα σχολεία-Όχι τις τράπεζες»
Μαζικές κινητοποιήσεις φοιτητών, μαθητών και εκπαιδευτικών έχουν οργανωθεί στην Ιταλία απέναντι στα συνεχή μέτρα σαρωτικής λιτότητας που επιβάλλει η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι και έχουν χτυπήσει έντονα τη δημόσια εκπαίδευση σε όλες της τις βαθμίδες.
Στις 7 Οκτώβρη εκατοντάδες χιλιάδες διαδήλωσαν σε 90 ιταλικές πόλεις. Στο Μιλάνο το σύνθημα στο κεντρικό πανό της συγκέντρωσης έγραφε «Σώστε τα σχολεία, όχι τις τράπεζες». Τα συνδικάτα βάσης COBAS στην εκπαίδευση οργανώνουν σειρά από κινητοποιήσεις κατά του νέου προϋπολογισμού που κατατίθεται, δηλώνοντας: «Είμαστε αντίθετοι στις περικοπές του προϋπολογισμού, στις πολυπληθείς σχολικές τάξεις που θυμίζουν κοτέτσια, στους χαμηλούς μισθούς και στα επικίνδυνα σχολικά συγκροτήματα, που χρειάζονται άμεσα συντήρηση».
Τη δεύτερη μαζική διαδήλωση του φθινοπώρου οργάνωσε στις 8 Οκτώβρη η συνομοσπονδία CGIL στη Ρώμη, με τη συμμετοχή χιλιάδων εργαζομένων του δημόσιου τομέα, αλλά και πολλών φοιτητών. Το ιταλικό πανεκπαιδευτικό μέτωπο θα στηρίξει το διεθνές κάλεσμα των «πλατειών», που έχει προγραμματιστεί για τις 15 Οκτώβρη.
Πανεκπαιδευτικές κινητοποιήσεις
Μαζικές κινητοποιήσεις χιλιάδων μαθητών, εκπαδευτικών, φοιτητών οργανώθηκαν σε μεγάλες ισπανικές πόλεις ζητώντας από την κυβέρνηση Θαπατέρο να αυξήσει τις δαπάνες για τη δημόσια εκπαίδευση. Το κεντρικό πανό στη Μαδρίτη έγραφε «Φτάνουν πια οι προσβολές, οι επιθέσεις, οι περικοπές και τα ψέματα για το δημόσιο σχολείο». Η πανεθνική φοιτητική ένωση κάλεσε σε κινητοποιήσεις σε 35 πόλεις, με το αίτημα «Υπερασπιστείτε την παιδεία - Περικοπές στους τραπεζίτες». Στις διαδηλώσεις κυριάρχησαν συνθήματα όπως «Ναι, υπάρχουν τα λεφτά, αλλά τα έχουν οι τραπεζίτες».
Η κυβέρνηση Θαπατέρο μειώνει τους μισθούς των εκπαιδευτικών και προχωρά σε αύξηση ωραρίων και μειώσεις στο προσωπικό, που οδηγούν σε πολυπληθείς τάξεις, γεγονός που έχει προκαλέσει οργή σε καθηγητές, μαθητές και γονείς, που στήριξαν τις κινητοποιήσεις. Ήταν η πέμπτη απεργία των εκπαιδευτικών από τον Σεπτέμβρη, ενώ στη Μαδρίτη το 85% των μαθητών έκανε αποχή για να στηρίξει τον αγώνα τους.
Δάσκαλοι, μαθητές και γονείς οργανώνουν νέες διαδηλώσεις στη Μαδρίτη στις 22 Οκτώβρη.