Η ανακοίνωση των Επαναστατών Σοσιαλιστών της Αιγύπτου για την εξέγερση του Νοέμβρη του 2011.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Οι επαναστάτες έχουν επιστρέψει στην πλατεία Ταχρίρ. Για άλλη μια φορά, η πλατεία γέμισε με νεολαίους που ανυπομονούν να οδηγήσουν στη δικαιοσύνη τους ανθρώπους που σκότωσαν επαναστάτες το Γενάρη, που θέλουν να δουν την ελευθερία και την κοινωνική δικαιοσύνη να γίνονται πραγματικότητα. Τα στρατιωτικά δικαστήρια έχουν κλέψει χρόνια και χρόνια από τις ζωές τους. Έχασαν τα μάτια τους από τα πυρά των ελεύθερων σκοπευτών μετά από εντολή του Ανώτατου Συμβουλίου των Ενόπλων Δυνάμεων και των ανθρώπων του στο υπουργείο Εσωτερικών. Κατασυκοφαντήθηκαν από τα υποτελή ΜΜΕ, που μέσα σε μια νύχτα πέρασαν από το ένα αφεντικό στο καινούργιο.
Οι κοινωνικές εντάσεις έχουν αυξηθεί και η απάντηση του κράτους ήταν να κινητοποιήσει μπράβους και στρατιωτικές δίκες ενάντια σε διαδηλωτές και απεργούς. Το κράτος διέλυσε τις ελπίδες των ανθρώπων πίστευαν πως θα δουν τις ιδιωτικοποιημένες εταιρείες να επιστρέφουν στα χέρια του δημοσίου, ανατρέποντας τη δικαστική απόφαση. Ανάλογα ανέτρψε την απόφαση να αποκλειστούν τα κατάλοιπα του πρώην κυβερνητικού κόμματος από τις εκλογές, επιβεβαιώνοντας έτσι τους δεσμούς του με το καθεστώς του Χόσνι Μουμπάρακ.
Όλα τα όνειρα αυτών των νέων ανθρώπων έχουν κυριολεκτικά εξανεμιστεί, τους αφαιρέθηκαν με βασανιστήρια στα αστυνομικά τμήματα και τις φυλακές. Και η λίστα των μαρτύρων μεγαλώνει ακόμα: 2 στην Αλεξάνδρεια, ένας στο Κάιρο και ένας στον Σουέζ.
Ο αγώνας τους δεν είναι για το αν θα έχουμε πρώτα εκλογές ή πρώτα νέο σύνταγμα. Ο αγώνας τους δεν γίνεται για το δεύτερο άρθρο του συντάγματος. Ούτε είναι για θέσεις στο κοινοβούλιο. Οι μεραρχίες της επανάστασης που έχουν κατασκηνώσει στην Ταχρίρ, στην Αλεξάνδρεια, στο Σουέζ και σε άλλες 8 περιφέρειες της Αιγύπτου, δεν είναι μερίδα της ελίτ που έχει αφοσιωθεί σε μια διαμάχη γύρω από ένα έγγραφο με σκοπό να αναδιανείμει μεταξύ της την εξουσία και τον πλούτο. Η σπίθα που έβαλε φωτιά σε αυτό το κίνημα άναψε από τους φτωχούς και τους επαναστάτες της Αιγύπτου, που είναι σοβαρά αποφασισμένοι να ρίξουν το σύστημα και επιμένουν στο δικαίωμά τους να απολαύσουν την ελευθερία και μια αξιοπρεπή ζωή.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, οι επαναστάτες της Αιγύπτου αξίζουν πολύ περισσότερα από ένα χρονοδιάγραμμα που θα διαπραγματευτούν στα παρασκήνια οι πολιτικές δυνάμεις για να δημιουργήσουν μια κυβέρνηση.
- Οι επαναστάτες της Αιγύπτου δεν εμπιστεύτηκαν την επανάσταση στο Στρατιωτικό Συμβούλιο και δεν συμφώνησαν να την παραδώσουν στα χέρια των στρατηγών.
- Οι επαναστάτες της Αιγύπτου δεν έδωσαν εντολή στο Στρατιωτικό Συμβούλιο να κυβερνήσει την Αίγυπτο, μάλλον ο Μουμπάρακ το έκανε αυτό.
- Οι επαναστάτες της Αιγύπτου δεν συμφώνησαν στην παράταση των Νόμων Έκτακτης Ανάγκης του Μουμπάρακ που ισχύουν από το 2009.
Το δημοψήφισμα υπέρ των αλλαγών στο Σύνταγμα που αποφασίστηκαν χωρίς να ρωτηθούν οι άνθρωποι του μόχθου, δεν έχει γίνει σεβαστό από τους στρατηγούς, ακόμα και αν αυτοί διάλεξαν τους συντάκτες του και διαχειρίστηκαν όλη τη διαδικασία. Θα έλεγε κανείς που στην πραγματικότητα σήμερα ζούμε με το σύνταγμα του 1971, καθώς οι εξουσίες του Προέδρου της Δημοκρατίας αντικαταστάθηκαν από τις εξουσίες του Στρατιωτικού Συμβουλίου, χωρίς να καλέσει κανείς δημοψήφισμα.
Είναι ένα σάπιο σύστημα που κυβερνά ανακοινώνοντας ένα σάπιο σύνταγμα, που δημιουργήθηκε από ασήμαντα έγγραφα πίσω από κλειστές πόρτες, από πρόσωπα που δεν εκλέχτηκαν από το λαό και δεν αντιπροσωπεύουν κανένα. Ένα καταπιεστικό καθεστώς που κυβερνά με στρατιωτικά δικαστήρια, δια πυρός και σιδήρου, τσακίζοντας τους ανθρώπους κάτω από τις ρόδες των τεθωρακισμένων του.
Ο λαός νίκησε στις 11 Φλεβάρη του 2011 υποχρεώνοντας τον Μουμπάρακ να αφήσει τη θέση του. Δεν το έκαναν αυτό για να τον αντικαταστήσουν με νέους στρατιωτικούς Μουμπάρακ, αλλά για να τον αντικαταστήσουν με ένα τελείως νέο καθεστώς.
Η επανάστασή μας δεν έχει ολοκληρωθεί! Από την πρώτη στιγμή, η χούντα δεν έπαψε να προσπαθεί να υποτάξει το λαό στη δική της θέληση. Υπερασπίζοντας τα δικά της συμφέροντα επιχειρεί να επαναφέρει τα πράγματα στην κατάσταση πριν τις 25 Γενάρη. Στην αρχή η ψευδής τους γλώσσα ήταν φιλική προς τους επαναστάτες, για να ανοίξει το δρόμο σε μια όλο και πιο βίαιη πολιτική καταστολής, που γίνοταν ακόμα πιο βίαιη όταν ο κόσμος άρχισε να καταλαβαίνει πως υπάρχει συμμαχία ανάμεσα στις στρατιωτικές αρχές, τις πολιτικές αρχές και την καπιταλιστική τάξη, ενωμένοι στην προσπάθειά τους να κλέψουν την επανάσταση και τα όνειρά της.
Πιστέψαμε πως η σφαγή στο Μασπέρο (η επίθεση στους Κόπτες στις 9 Οκτώβρη) ήταν το χειρότερο για το οποίο είναι ικανή αυτή η βάρβαρη συμμαχία, αλλά η βία που εξαπέλυσε ενάντια στους επαναστάτες από την «Παρασκευή παράδοσης της εξουσίας» στις 18 Νοέμβρη ως την στιγμή που γραφόταν αυτή η ανακοίνωση, αποδεικνύει πως αυτή η καταπιεστική δύναμη δεν έχει κανένα φραγμό. Έσυραν ανθρώπους στους δρόμους, τους σκότωσαν, έσυραν τα πτώματά τους και τα έριξαν το ένα πάνω στο άλλο.
Εμείς, οι Επαναστάτες Σοσιαλιστές, εγκατεστημένοι στην πλατεία Ταχρίρ από την πρώτη μέρα, καλούμε τις γενναίες μάζες των επαναστατών στους δρόμους και τις πλατείες της Αιγύπτου σήμερα, για να εφαρμόσουμε όσα μάθαμε στην επανάσταση της 25 Γενάρη, για να ενώσουμε όλες μας τις δυνάμεις στις «απελευθερωμένες πλατείες» μας σε ένα ενιαίο μέτωπο, που μόνο αυτό δικαιούται να μιλά στο όνομα της επανάστασης.
Θα σας δικάσουμε, δολοφόνοι επαναστατών, είτε μας πάρει πολύ καιρό είτε λίγο, γιατί η νίκη μας, η νίκη της επανάστασης είναι αναπόφευκτη.
Δόξα στους μάρτυρες
Νίκη στην επανάσταση
Η εξουσία και ο πλούτος στο λαό
Επαναστάτες Σοσιαλιστές, 20 Νοέμβρη 2011