Αίγυπτος

Tag Image
Εισαγωγή

Υπογράψτε το διεθνές ψήφισμα αλληλεγγύης στην αιγυπτιακή επανάσταση

 

http://egyptsolidaritycampaign.org/greek.html

 

Στις 25 Γενάρη, συμπληρώθηκε ο πρώτος χρόνος της αιγυπτιακής επανάστασης, μιας ιστορικής διαδικασίας που σήμερα βρίσκεται σε ισορροπία, ανάμεσα στις επιθέσεις της αντεπανάστασης και τις ηρωικές προσπάθειες των επαναστατών να συνεχίσουν την πάλη για να βαθύνει και να ριζοσπαστικοποιηθεί. Τα εκατομμύρια διαδηλωτές που πλημμύρισαν ένα χρόνο μετά την πλατεία Ταχρίρ, αλλά και οι αγώνες που προηγήθηκαν, δείχνουν πως η επανάσταση παραμένει ζωντανή, και έχει πολλά επεισόδια μπροστά της.

 

Απέναντι στην καταστολή του καθεστώτος που απειλεί το μέλλον της αιγυπτιακής επανάστασης, και τη συνενοχή των δυτικών κυβερνήσεων, έχει ξεκινήσει μια διεθνής καμπάνια αλληλεγγύης στην αιγυπτιακή επανάσταση, η οποία συγκεντρώνει υπογραφές υποστήριξης των Αιγύπτιων αγωνιστών στην πάλη τους ενάντια στο Στρατιωτικό Συμβούλιο. Προσωπικότητες του κινήματος και της Αριστεράς όπως ο Νόαμ Τσόμσκι και ο Τζον Πίλτζερ, εκπρόσωποι πολιτικών οργανώσεων όπως το Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα Γαλλίας και η ισπανική Αντικαπιταλιστική Αριστερά, συνδικάτα όπως οι United Auto Workers στις ΗΠΑ ή στελέχη των Γαλλικών SUD και των ισπανικών Comisiones Obreras, έχουν υπογράψει ανάμεσα σε πολλούς άλλους.

 

Από την Ελλάδα, την υποστήριξή τους έχουν δηλώσει μέχρι στιγμής οι Παναγιώτης Λαφαζάνης, Θοδωρής Δρίτσας, Βασίλης Μουλόπουλος και Ηρώ Διώτη (βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ) και η Δέσποινα Σπανού (Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ). Εδώ μπορείτε να διαβάσετε μεταφρασμένο στα ελληνικά το κείμενο συμπαράστασης. Το αρχικό κείμενο στα αγγλικά αλλά και στα ελληνικά και σε άλλες γλώσσες, βρίσκεται στο επίσημο σάιτ της καμπάνιας http://egyptsolidaritycampaign.org/ όπου μπορείτε να υπογράψετε και να δείτε τις υπογραφές που έχουν συγκεντρωθεί διεθνώς.

 

Παρακάτω, μπορείτε να διαβάσετε μια συλλογή άρθρων που έχουν δημοσιευτεί στην Ε.Α. και στην Δ.Α. από το Γενάρη του 2011 μέχρι και σήμερα για την αιγυπτιακή επανάσταση, καθώς και κάποια κείμενα των Επαναστατών Σοσιαλιστών της Αιγύπτου.

Οι προεδρικές εκλογές στην Αίγυπτο ανέδειξαν μια κατάσταση βαθιάς πόλωσης. Τα «κατάλοιπα του καθεστώτος» ανασυγκροτούνται, όμως εξακολουθεί να υπάρχει μια πλατιά κοινωνική βάση που θέλει τη συνέχεια της επανάστασης. Η αθώωση των αστυνομικών στελεχών, που δικάζονταν για τις δολοφονίες των μαρτύρων της επανάστασης, προκάλεσε ένα νέο κύμα διαδηλώσεων, που πήραν πολιτικό χαρακτήρα ενάντια στον υποψήφιο της αντεπανάστασης, Αχμέντ Σαφίκ

Η παρουσία του μουμπαρακικού Σαφίκ στο δεύτερο γύρο είναι σημάδι της ανασυγκρότησης των «κατάλοιπων του καθεστώτος», όμως τα μεγάλα ποσοστά κυρίως του νασερικού Σαμπάχι, αλλά και του διαγραμμένου από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους Φοτούχ επιβεβαιώνουν πως υπάρχει μια πλατιά κοινωνική βάση που θέλει τη συνέχεια της επανάστασης.

Ο δεύτερος χρόνος της αιγυπτιακής επανάστασης ξεκίνησε με μεγάλα γεγονότα που επιβεβαιώνουν πως η εξέγερση του Νοέμβρη 2011 ήταν μόνο η πρώτη από μια σειρά μεγάλων συγκρούσεων που σίγουρα θα γίνουν ανάμεσα στο στρατιωτικό καθεστώς και το κίνημα. Οι μαζικές "επετειακές" κινητοποιήσεις έστειλαν ηχηρά πολιτικά μηνύματα, ενώ η σφαγή στο γήπεδο στο Πορτ Σάιντ προκάλεσε νέες διαδηλώσεις και συγκρούσεις. Το επαναστατικό κίνημα ετοιμάζεται για τα επόμενα βήματα στον αγώνα του.

 

 

Πριν ένα χρόνο, γενναίοι αγωνιστές στην Αίγυπτο ηλέκτρισαν τον πλανήτη. Πλημμυρίζοντας την Πλατεία Ταχρίρ στο Κάιρο και ανάλογες τοποθεσίες σε άλλες πόλεις και χωριά, διαδηλώνοντας έξω από κυβερνητικά κτίρια, απεργώντας για αξιοπρεπείς μισθούς, εργατικά δικαιώματα και ενάντια στους διεφθαρμένους μάνατζερ, ανέτρεψαν ένα δικτάτορα και έδωσαν ώθηση σε μια διαδικασία μαζικών δημοκρατικών ξεσηκωμών που ονομάστηκε «η αραβική άνοιξη». Καθώς ξετυλιγόταν, η επανάσταση της Αιγύπτου έγινε πηγή έμπνευσης για εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο.

 

Οι τελευταίοι μήνες του 2011 στην Αίγυπτο ήταν γεμάτοι από σημαντικά γεγονότα: διεξαγωγή εκλογών, μεγάλο απεργιακό κύμα, εξέγερση του Νοέμβρη, βίαιη επίθεση της στρατιωτικής χούντας στους επαναστάστες. Στα γεγονότα αυτά φάνηκε αφενός πως, κλείνοντας πια ένα χρόνο, η αιγυπτιακή επανάσταση παραμένει ζωντανή, αλλά αντιμετωπίζει θανάσιμους κινδύνους.

Στις 25 Γενάρη του 2012, η πρώτη επέτειος της αιγυπτιακής επανάστασης μετατράπηκε στη μεγαλύτερη διαδήλωση που έχει ζήσει η πλατεία Ταχρίρ, μεγαλύτερη και από κάθε διαδήλωση των ιστορικών ημερών του Φλεβάρη του 2011. Ο "δεύτερος γύρος" έχει ξεκινήσει. Αυτή η ανακοίνωση των Επαναστατών Σοσιαλιστών, γραμμένη την παραμονή της μεγάλης διαδήλωσης, περιγράφει ποια είναι η κατάσταση στην Αίγυπτο ένα χρόνο μετά και ποιες προοπτικές ανοίγονται το επόμενο διάστημα.

Με τον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών σε 9 από τις 27 διοικητικές περιφέρειες της χώρας, άνοιξε η χρονοβόρα και σύνθετη εκλογική διαδικασία στην Αίγυπτο που θα ολοκληρωθεί το Μάρτη του 2012. Το καθεστώς ήλπιζε αυτές οι εκλογές να είναι η σφραγίδα στον τάφο του επαναστατικού κινήματος, που ξέσπασε το Γενάρη του 2011.

Εφτά μήνες μετά το ξέσπασμα της επανάστασης στην Τυνησία και πέντε μήνες μετά την πτώση του Μουμπάρακ, οι επαναστάσεις έχουν πια επεκταθεί σχεδόν σε όλες τις αραβικές χώρες. Στην Υεμένη, τη Συρία και το Μπαχρέιν, παρά την άγρια καταστολή και τις χιλιάδες σφαγές, οι διαδηλώσεις συνεχίζονται. Διαδηλώσεις γίνονται και στην Τυνησία, ενώ ο εμφύλιος πόλεμος εξακολουθεί να μαίνεται στη Λιβύη. Όμως, όπως υποστηρίζει ο Μουσταφά Ομάρ –ο οποίος βρέθηκε τις μέρες της εξέγερσης στο Κάιρο και στα κείμενα του οποίου βασίζεται εν πολλοίς και αυτό το άρθρο– η Αίγυπτος αξίζει τη μεγαλύτερη προσοχή, καθώς «η διαδικασία που βρίσκεται υπό εξέλιξη στη χώρα αυτή είναι μία από τις μεγαλύτερες λαϊκές επαναστάσεις στη σύγχρονη ιστορία».

Μετά την πτώση του Μουμπάρακ, στα εργοστάσια, τους δρόμους και τα πανεπιστήμια, οι εργαζόμενοι και οι νέοι δίνουν καθημερινούς αγώνες, δημιουργούν συλλόγους, σωματεία, κόμματα, κοινωνικές οργανώσεις. Ενώ «από τα κάτω» εξελίσσεται αυτή η «δημοκρατική άνοιξη», «από τα πάνω» το Στρατιωτικό Συμβούλιο κάνει ό,τι μπορεί για να πνίξει τη δυναμική της επανάστασης, να επαναφέρει την Αίγυπτο στην κατάσταση πριν την ανατροπή του Μουμπάρακ.

Στις 25 Γενάρη καλέστηκε η πρώτη διαδήλωση ενάντια στον Μουμπάρακ και 15.000 διαδηλωτές κατέβηκαν στην πλατεία Ταχίρ. Μέχρι τότε αυτή ήταν η μεγαλύτερη πολιτική διαδήλωση στο Κάιρο εδώ και 30 χρόνια. Μια βδομάδα μετά και παρά το όργιο καταστολής που είχε προηγηθεί, 2 εκατομμύρια διαδήλωσαν στην Ταχίρ και η αστυνομία αναγκάστηκε να αποσυρθεί από τους δρόμους. Συνολικά 6-8 εκατομμύρια Αιγύπτιοι σε όλη τη χώρα βγήκαν στους δρόμους σε μια μέρα γιορτής.