Το Σαββατοκύριακο, 17-18 Δεκέμβρη, πραγματοποιήθηκε η Β΄ Πανελλαδική Συνάντηση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής στην ΑΣΟΕΕ. Κεντρικό ζήτημα της συζήτησης ήταν η ανάγκη και η τακτική για τη δημιουργία ενός πραγματικού Μετώπου.
Η συζήτηση είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον λόγω της συμμετοχής και των τοποθετήσεων εκπροσώπων από ένα πλατύ φάσμα της Αριστεράς, των συνδικάτων, των κινημάτων. Από την Αριστερά ομιλίες έγιναν από εκπροσώπους των ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΑΚΟΑ, ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ και Κομουνιστικής Ανανέωσης. Από τα συνδικάτα μίλησαν από ΕΣΗΕΑ, ΠΟΕΣΥ, ΠΟΕ-ΟΤΑ, ΙΓΜΕ, ΕΛΜΕ, Εργαζόμενους Εθνοdata κ.ά. Ακόμη από ΕΛΕ, Περιβαλλοντικά κινήματα κ.λπ.
Στην ομιλία του στο κλείσιμο των διαδικασιών, ο Αλέκος Αλαβάνος τόνισε μεταξύ άλλων:
«Οι εκλογές είναι πράγματι μια καλή ευκαιρία για την έκφραση των λαϊκών δυνάμεων, αλλά μόνο έτσι θα πρέπει να μας ενδιαφέρουν. Το Μέτωπο θα μπορούσε κάτω από κάποιες προϋποθέσεις να κατέβει στις εκλογές, αλλά όχι με παζάρια και μέτρημα ψήφων.
Η επαφή μας με τις κοινωνικές δυνάμεις, καθώς και η ενίσχυση κάθε πρωτοβουλίας από τα κάτω είναι προτεραιότητα για μας.
Στο θέμα της ενότητας, λέμε στις άλλες δυνάμεις απλά να κάτσουμε σε ένα τραπέζι και να συζητήσουμε χωρίς κανένα προαπαιτούμενο. Πρόκειται για μια συνάντηση διαλόγου και τίποτε άλλο.
Τέλος, στο τι μέλλει γενέσθαι από δω και πέρα, νομίζω ότι οι δυνατότητες μιας κλασικής διαδικασίας και δομής αριστερής οργάνωσης είναι πεπερασμένες. Θα πρέπει να βρούμε διαφορετικούς τρόπους δουλειάς και συγκρότησης, όπως τα δίκτυα. Δεν μπορούμε να είμαστε σαν τις άλλες οργανώσεις. Το εγχείρημά μας είναι να γίνουμε κάτι άλλο, διαφορετικά δεν έχουμε λόγο ύπαρξης».
Θετική είναι η αποτίμηση της Πανελλαδικής Συνάντησης όσον αφορά τον πλούτο της συζήτησης, καθώς και το φάσμα της συμμετοχής. Όμως ουσιαστικά δεν κατέληξε σε πολιτικά προχωρήματα, ούτε στις θέσεις ούτε στην τακτική του ΜΑΑ. Η περιγραφή ενός ιδανικού και αναγκαίου μετώπου, ως προϋπόθεση για την συμμετοχή του ΜΑΑ, αναβάλλει για το μέλλον τις όποιες αποφάσεις και το τοποθετεί στον «πάγκο» για την αναμονή καλύτερων ημερών.
Η ανάγκη οικοδόμησης εναλλακτικής πολιτικής απάντησης είναι σημερινή και οφείλουμε να την απαντήσουμε με βάση τα υπάρχοντα πολιτικά «εργαλεία», τους υπάρχοντες πολιτικούς σχηματισμούς. Το ΜΑΑ όφειλε να αποφασίσει ότι προχωράει με τις δυνάμεις της Αριστεράς που συμφωνούν και συνεχίζει να πιέζει τις υπόλοιπες. Η συζήτηση παραμένει ανοικτή στο ΜΑΑ, καθώς και στην Αριστερά.