Πενήντα Άτομα Με Ειδικές Ανάγκες ξεκίνησαν 3 μήνες πριν μια μεγάλη πορεία 560 μιλίων προς την πρωτεύουσα της Βολιβίας Λα Παζ για να απαιτήσουν αύξηση του κοινωνικού επιδόματος (το 15% των Βολιβιανών αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα).
Φτάνοντας έξω από το προεδρικό μέγαρο του Έβο Μοράλες, συνάντησαν πάνοπλα ΜΑΤ. Όταν επιχείρησαν να περάσουν τις αστυνομικές γραμμές, τα ΜΑΤ τους επιτέθηκαν με χημικά, και ακολούθησαν συγκρούσεις που οι εικόνες τους έκαναν το γύρο του κόσμου. Η αστυνομία του Μοράλες, μετά τους ιθαγενείς, αντιμετωπίζει με τη βία και τα ΑΜΕΑ.
Λίγο καιρό πριν είχε γίνει η επίθεση στους ιθαγενείς που διαμαρτύρονταν για τη δημιουργία δρόμου ταχείας κυκλοφορίας που θα κατέστρεφε μια οικολογικά πολύτιμη περιοχή και την γη των ινδιάνικων κοινοτήτων.
Η «αριστερή» κυβέρνηση ισχυρίζεται πως δεν υπάρχουν χρήματα για αύξηση των κοινωνικών επιδομάτων.
Επί Μοράλες η Βολιβία έχει διαδοχικούς πλεονασματικούς προϋπολογισμούς, αλλά ελάχιστες αλλαγές στους δείκτες φτώχειας και τις κοινωνικές ανισότητες. Το μερίδιο των εργατών στο ΑΕΠ, σε ελεύθερη πτώση από το 2000, συνεχίζει να υποχωρεί και επί Μοράλες. Πρόσφατα η κυβέρνηση ανακοίνωσε τη δημιουργία Διαστημικής Υπηρεσίας. Ο πρώτος δορυφόρος θα κοστίσει 300 εκατομμύρια δολάρια, το εξαπλάσιο των ετήσιων δαπανών για την δημόσια παιδεία...
Την κατάσταση στη Βολιβία σήμερα συνοψίζει η Μαρσέλα Ολιβέρα, βετεράνος του Πολέμου του Νερού στην Κοτσαμπάμπα: «Τα πράγματα παραμένουν ίδια, και σε μερικές περιπτώσεις είναι χειρότερα. Το χρήμα συνεχίζει να πηγαίνει στις ελίτ: τραπεζίτες, αγροτοβιομήχανοι κλπ επωφελούνται. Γι’ αυτό δεν υπάρχει οργανωμένο δεξιό κίνημα στη Βολιβία, όπως υπήρχε τα πρώτα χρόνια του Μοράλες. Γιατί είναι ικανοποιημένοι με ό,τι γίνεται. Τώρα οι άνθρωποι που παλεύουν ενάντια στον Έβο είναι οι ιθαγενείς, οι δάσκαλοι, οι νοσοκομειακοί, τα ΑΜΕΑ».