Έκτακτη πανελλαδική σύσκεψη του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής

Τα θέματα της σύσκεψης είναι: η στάση του ΜΑΑ στις επερχόμενες εκλογές, η θέση σε σχέση με το ευρώ και οι πρωτοβουλίες που θα αναλάβει.

Αποκλίνουσες απόψεις

Για τη στάση του ΜΑΑ στις εκλογές υπάρχουν αποκλίνουσες απόψεις. Οι ΔΕΑ, ΚΟΕ, ΚΕΔΑ, ΑΠΟ, καθώς και ορισμένοι ανένταχτοι, συμμετέχουν στο ΣΥΡΙΖΑ και, παρά τις διαφορετικές τους προσεγγίσεις, φαίνεται ότι θα στηρίξουν το ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές. Από τους συντρόφους Ν. Γαλάνη, Κ. Παπουλή και Βαγ. Αντωνίου έχει κατατεθεί προς όλη την Αριστερά πρόταση που προβάλλει ως κεντρικό ζήτημα στις εκλογές το ζήτημα της εξόδου από το ευρώ. Την πρόταση αυτή φαίνεται ότι τη συζητάει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η ΑΡΣΥΝΑ, σε συνάντησή της τις επόμενες μέρες, θα αποφασίσει τη στάση της, ενώ το ΑΚΕΠ θα ακολουθήσει τις όποιες αποφάσεις του ΜΑΑ. Ο σ. Αλ. Αλαβάνος, ενώ θεωρεί σημαντικό ζήτημα αυτό της αποχώρησης από το ευρώ, δεν έχει καταλήξει ακόμα για τη στάση του στις εκλογές.

Το ΜΑΑ ιδρύθηκε ως αριστερός πόλος στο ΣΥΡΙΖΑ, έδωσε πολιτικές μάχες στο εσωτερικό του και στις περιφερειακές εκλογές διαμόρφωσε την «Ελεύθερη Αττική», απαντώντας στην τότε κεντροαριστερή «στροφή» του ΣΥΝ (Μητρόπουλος). Παράλληλα προσπάθησε να λειτουργήσει ως «καταλύτης» στη δημιουργία ενός μαζικού μετώπου συμπαράταξης της Αριστεράς (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ).  Με αυτή την παρακαταθήκη το ΜΑΑ οφείλει να αντιμετωπίσει το ζήτημα των εκλογών. Επειδή δεν διαμορφώθηκε ένα πλατύ μέτωπο της Αριστεράς, το ΜΑΑ οφείλει να αποφασίσει με βάσει τα υπαρκτά σχήματα. Στις μέχρι τώρα προτάσεις του ΜΑΑ, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε πάντα θετική ανταπόκριση, ενώ ήταν ανοικτός και έχει επανειλημμένα καλέσει για συνεργασία όλη την Αριστερά. Το να θέτει κανείς ως προϋπόθεση για την όποια συνεργασία την αποδοχή της πρότασης εξόδου από το ευρώ, ως μόνη διέξοδο από την κρίση, δημιουργεί δύο μεγάλα προβλήματα.

Προβλήματα

Το πρώτο είναι ότι η άποψη πως η έξοδος από το ευρώ αποτελεί διέξοδο από την κρίση του συστήματος για τους εργαζόμενους, είναι λαθεμένη. Την επιλογή εξόδου από το ευρώ τη συζητάνε ακόμα και κομμάτια της κυρίαρχης τάξης και είναι δεδομένο ότι, στα πλαίσια της οικονομίας της αγοράς, έξοδος από το ευρώ θα σημαίνει υποτίμηση της δραχμής και ακόμα μεγαλύτερες θυσίες των λαϊκών στρωμάτων. Ο μόνος τρόπος για να μη συμβεί αυτό είναι η έξοδος από ευρωζώνη και ΕΕ να γίνει κάτω από την εξουσία της εργατικής τάξης. Άρα είναι  στην πραγματικότητα ζήτημα εξουσίας, οπότε γιατί να μη το θέτουμε έτσι και να το θέτουμε μέσα από την επιλογή νομίσματος;

Το δεύτερο πρόβλημα είναι ότι δημιουργεί με αυτό τον τρόπο ένα διαχωρισμό των δυνάμεων της Αριστεράς, τη στιγμή που η θέση «καμιά θυσία για το ευρώ» καλύπτει τους αναγκαίους όρους για το προχώρημα χωρίς υποχωρήσεις.

Κρατώντας το ΜΑΑ τους στόχους και τις θέσεις που είχε αποφασίσει σε προηγούμενες συσκέψεις του, θα πρέπει να δώσει τη μάχη των εκλογών, χρησιμοποιώντας «εργαλεία» που είναι ορατά στην κοινωνία και συμβάλλουν στη συμπαράταξη της Αριστεράς, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, και δεν θα πρέπει να οδηγηθεί στο όνομα της καθαρότητας σε λογικές που δεν υπηρετούν τους στόχους του.