Την Πέμπτη, 22 Μάρτη, πραγματοποιήθηκε στο κεντρικό κτίριο του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΥΠΑΑΤ) μια ελπιδοφόρα, πρωτόγνωρη και συσπειρωτική συγκέντρωση-ενημέρωση, μετά από κάλεσμα της Πρωτοβουλίας Εργαζομένων ΥΠΑΑΤ.
Ημερ.Δημοσίευσης
Έγινε πλούσια συζήτηση που την παρακολούθησαν 45 συνάδελφοι και αναδείχτηκε η ανάγκη όλων μας να συνεννοηθούμε μεταξύ μας και «να κάνουμε κάτι» γρήγορα, για τις απερίγραπτες επιθέσεις που δεχόμαστε, ειδικά τα δύο τελευταία χρόνια με τα μνημόνια.
Ήταν κοινή συνείδηση ότι τέτοιες συζητήσεις και κυρίως συνελεύσεις έπρεπε να διοργανώνουν τα σωματεία μας, πράγμα που δεν έχει γίνει καθόλου τα χρόνια των μνημονίων. Εκλεγμένοι συνδικαλιστές δεν ήρθαν, παρόλο που το ήξεραν. Στην ενημέρωση των συναδέλφων βοήθησε η παρουσία συνδικαλιστή της Αριστεράς, μέλους του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ. Από την ενημέρωση από συναδέλφους διαφόρων υπηρεσιών φάνηκε ότι υπάρχουν μεθοδευμένες κινήσεις για ιδιωτικοποιήσεις των υπηρεσιών-φιλέτων. Επίσης δεν υπάρχουν ψευδαισθήσεις πια ότι είναι δυνατό κάποιοι να «εξαιρεθούμε» από το πογκρόμ των 150.000 απολύσεων.
Η συζήτηση κατέληξε στην απόφαση για μια σειρά δραστηριότητες. Ήδη την Τρίτη, 27 Μάρτη, συμμετείχαμε στη συνεδρίαση του ΔΣ της ΠΟΓΕΔΥ, όπου μέσα από το πόσο καταλυτική ήταν η συγκέντρωση στο κεντρικό κτίριο μας δόθηκε και ο λόγος, παρότι δεν είμαστε εκλεγμένοι.
Οι δυνατότητες να πιέσουμε τις συνδικαλιστικές μας ηγεσίες είναι μεγάλες και γι’ αυτό το σκοπό καταλήξαμε στην απόφαση να οργανώσουμε αντίστοιχες συγκεντρώσεις-ενημερώσεις και σε άλλα κτίρια του ΥΠΑΑΤ. Επίσης θα προχωρήσουμε σε εξωστρεφείς δράσεις που να καταδεικνύουν στην κοινωνία τι σημαίνει η εξαφάνιση των δημοσίων υπηρεσιών μας για την ασφάλεια και την ποιότητα τροφίμων, για την υγεία των ζώων και κατ’ επέκταση των καταναλωτών, για τη δουλειά των αγροτών.
Θα οργανώσουμε επίσης δράσεις σε σύνδεση με τους συναδέλφους της περιφέρειας, για να κατανοήσουμε καλύτερα τα απάνθρωπα σχέδια της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και τρόικας και να αγωνιστούμε μαζί.
Ακόμη να γνωστοποιήσουμε το ρόλο μας και τους στόχους των μνημονιακών κυβερνήσεων και σχημάτων για την κατάργηση των κοινωνικών δομών, να συντονιστούμε με άλλα υπουργεία και να κινητοποιηθούμε μαζί. Τέλος να συμβάλουμε στη συγκρότηση επιτροπής αγώνα, με δεδομένο ότι όλα τα σωματεία των χώρων μας δεν ανταποκρίνονται ούτε στοιχειωδώς στις ανάγκες που έχουν προκύψει.