Μέσα σε αυτές τις συνθήκες και λαμβάνοντας υπόψη μας το γενικότερο πολιτικό πλαίσιο, είναι απαραίτητη η συμπαράταξη της Αριστεράς και στις σχολές. Όχι μόνο για μεγάλα εκλογικά αποτελέσματα, αλλά και για κοινή δράση ενάντια στο νόμο-πλαίσιο.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Ευκαιρία ξαναζωντανέματος του φοιτητικού κινήματος
Σημαντικά ενισχυμένες έβγαλαν τις παρατάξεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς φέτος οι φοιτητικές εκλογές. Χωρίς να παραλείψουμε βέβαια τη μεγάλη αποχή, ψήφισαν 35.000 λιγότεροι από πέρσι, τα αποτελέσματα είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά για την Αριστερά στις σχολές, η οποία κατάφερε μέσα από τη δράση της να ανοιχτεί σε καινούργιο κόσμο και να διεκδικήσει τη δυναμική παρουσία της στις συλλογικές διαδικασίες σε μια περίοδο που το κλίμα στις σχολές είναι ιδιαίτερα «παγωμένο».
Πιο αναλυτικά, οι δυνάμεις της ΔΑΠ (ΝΔ), ενώ βρίσκονται στην πρώτη θέση, το συνολικό ποσοστό τους δεν σημείωσε καμία αύξηση και έχασαν την αυτοδυναμία τους τόσο σε σχολές στην Αθήνα όσο και στην επαρχία.
Σταθερά ή ελάχιστα αυξημένα ήταν τα ποσοστά της ΠΚΣ (ΚΚΕ). Η απομόνωσή τους από τις υπόλοιπες αριστερές παρατάξεις στις σχολές και η επιλογή τους να δημιουργήσουν ξεχωριστούς συλλόγους για την πάλη ενάντια στο νόμο-πλαίσιο, σε μια περίοδο που ολόκληρη η πανεπιστημιακή κοινότητα είχε δημιουργήσει ένα κοινό μέτωπο, σίγουρα δεν βοήθησαν στο να αποκτήσουν μεγαλύτερη επιρροή.
Ο μεγάλος ηττημένος όμως των εκλογών ήταν η ΠΑΣΠ (ΠΑΣΟΚ). Πέρα από την ουσιαστικά ανύπαρκτη πολιτική τους παρέμβαση μέσα στα αμφιθέατρα, μια φοιτητική παράταξη που πρόσκειται στην κυβέρνηση η οποία δημιούργησε και προσπάθησε να επιβάλλει το νόμο-ταφόπλακα του δημόσιου πανεπιστημίου είναι αναμενόμενο να χάσει τον κόσμο που την είχε στηρίξει τα προηγούμενα χρόνια. Λίγες μέρες μάλιστα πριν τις φοιτητικές εκλογές ανακοινώθηκε και η διάσπαση της ΠΑΣΠ, τα μέλη της οποίας συγκρότησαν το «Αγωνιστικό Φοιτητικό Ρεύμα», που σε κάποιες πόλεις (Βόλος, Θεσσαλονίκη) κατέβηκαν και στις εκλογές.
Από την άλλη πλευρά οι παρατάξεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς ΑΡΕΝ και ΕΑΑΚ αύξησαν σημαντικά τα ποσοστά τους εξαιτίας του πρωταγωνιστικού τους ρόλου στις κινηματικές διαδικασίες, τόσο μέσα από τις συνελεύσεις και τις καταλήψεις του Σεπτέμβρη όσο και μέσα από τις Πρωτοβουλίες που στήθηκαν πανελλαδικά για το μπλοκάρισμα των εκλογών για τα Συμβούλια Διοίκησης.
Ένας εξίσου σημαντικός παράγοντας όμως, που αύξησε την επιρροή της Αριστεράς στις σχολές, είναι και η γενικότερη στροφή της κοινωνίας στην Αριστερά, αλλά και η πρόσφατη άνοδος, κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ, στις βουλευτικές εκλογές που ενίσχυσε κατά κύριο λόγο την ΑΡΕΝ, αλλά και τα υπόλοιπα σχήματα.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι στη σχολή των ΜΜΕ στη Θεσσαλονίκη, στο τμήμα Τηλεπικοινωνιών και στο τμήμα Χωροταξίας στο Βόλο, στην Αρχιτεκτονική της Πάτρας, στο Βιολογικό του Ηρακλείου, ενώ και στην Αθήνα στο Πάντειο και στη Φιλοσοφική κερδήθηκαν ξανά οι έδρες που είχαν χαθεί τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και στο ΕΜΠ οι δυνάμεις της Αριστεράς πήραν πολύ υψηλά ποσοστά. Μέσα σε όλα αυτά σημαντική ήταν και η παρουσία των ομάδων Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα, καθώς κατάφεραν να κάνουν δυναμικές παρεμβάσεις μέσα στα σχήματα, να κινητοποιήσουν κόσμο και έξω από τις σχολές, αλλά και να προάγουν το ζήτημα της κοινής δράσης φοιτητών και εργαζομένων.
Παρ’ όλα αυτά, τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών δεν κατάφεραν να αποτυπώσουν το κλίμα που επικρατεί στην κοινωνία, γεγονός που οφείλεται τόσο στη μικρή προεκλογική περίοδο, όσο και στην αδυναμία της Αριστεράς να μετασχηματίσει τη στήριξη των φοιτητών σε αυτή, σε συμμετοχή τους στις διαδικασίες.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες και λαμβάνοντας υπόψη μας το γενικότερο πολιτικό πλαίσιο, είναι απαραίτητη η συμπαράταξη της Αριστεράς και στις σχολές. Όχι μόνο για μεγάλα εκλογικά αποτελέσματα, αλλά και για κοινή δράση ενάντια στο νόμο-πλαίσιο. Μπορεί να έχει «ακινητοποιηθεί» προς το παρόν το υπουργείο Παιδείας, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο νόμος Διαμαντοπούλου ήταν η μεγάλη «επιτυχία» της μνημονιακής συνεργασίας και η εφαρμογή του είναι ζήτημα «τιμής» για όσους τον ψήφισαν (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ).
Για τους λόγους αυτούς πρέπει οι παρατάξεις της Αριστεράς να δουν τα αποτελέσματα των εκλογών σαν μια ευκαιρία να ανασυνταχτούν, να αυξήσουν την παρουσία τους και τις παρεμβάσεις τους μέσα στις σχολές. Να μετατρέψουν την εκλογική τους στήριξη και την κοινωνική οργή σε συμμετοχή σε κινηματικές διαδικασίες μέσα, αλλά και έξω από τις σχολές, για να ενωθούν και με τα υπόλοιπα κομμάτια της κοινωνίας σε κοινούς αγώνες ενάντια στις πολιτικές των μνημονίων, στο φασισμό και στην καταστολή των δικαιωμάτων μας.
Ο πίνακας αποτελεσμάτων από το http://ekloges.spoudastes.gr/
[[{"type":"media","view_mode":"media_original","fid":"575","attributes":{"class":"media-image","id":"1","typeof":"foaf:Image"}}]]