Ο στραγγαλισμός του κράτους πρόνοιας από τους μνημονιακούς νόμους και τα σχεδόν ανύπαρκτα μέσα δασοπυρόσβεσης και δασοπροστασίας είναι προφανώς μια πειστικότερη εξήγηση για το νέο περιβαλλοντικό έγκλημα.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Ακόμα ένα καλοκαίρι ξεκίνησε με μεγάλες πυρκαγιές και την προκλητική επιλογή του κρατικού μηχανισμού να μην προστατεύσει τα εναπομείναντα στρέμματα δάσους. Γιατί όταν, αντί για αγορές μέσων πυρόσβεσης, ξεχρεώνεις χρεοκοπημένες τράπεζες, αντί για δασοπυροσβέστες, προσλαμβάνεις μαζικά τραμπούκους στην ομάδα ΔΙΑΣ και την ίδια στιγμή θεωρείς το περιβάλλον «πεδίο επενδύσεων», είναι φυσικό επακόλουθο ότι στο πρώτο ισχυρό μελτέμι του Ιουνίου θα μετράς στάχτες και αποκαΐδια.
Το Σαββατοκύριακο 17-18/6, κυρίως στην Ανατολική Αττική και τη Λαυρεωτική, αλλά και σε πολλές άλλες περιοχές της χώρας, ξέσπασαν πάνω από 60 πυρκαγιές που κατέκαψαν σχεδόν 20.000 στρέμματα γης, ενώ τουλάχιστον 20 σπίτια τυλίχτηκαν στις φλόγες και δεκάδες άλλα γλίτωσαν την τελευταία στιγμή κυρίως λόγω της υπεράνθρωπης προσπάθειας των πυροσβεστών, αλλά και της τεράστιας συμβολής κατοίκων και εθελοντών, που έχουν πάρει κυριολεκτικά την κατάσταση στα χέρια τους. Από καθαρή τύχη δεν υπήρξε ανθρώπινη απώλεια, όπως στις τραγικές φωτιές του 2007.
Ο «στρατηγός άνεμος», που έλεγε και ο Πολύδωρας για να δικαιολογήσει τις ευθύνες του για τα –τότε– τραγικά γεγονότα στην Πελοπόννησο, δεν ήταν φυσικά ο κύριος υπαίτιος για τη νέα απώλεια στη ρημαγμένη από φωτιές Αττική. Ο στραγγαλισμός του κράτους πρόνοιας από τους μνημονιακούς νόμους και τα σχεδόν ανύπαρκτα μέσα δασοπυρόσβεσης και δασοπροστασίας είναι προφανώς μια πειστικότερη εξήγηση για το νέο περιβαλλοντικό έγκλημα.
Με μόλις 2 ελικόπτερα και 4 καναντέρ ετοιμοπόλεμα, με κακοσυντηρημένα πυροσβεστικά οχήματα που δεν έχουν καύσιμα, χωρίς τις αναγκαίες προσλήψεις δασοπυροσβεστών, δεν μπορούσε να υπάρξει άλλο αποτέλεσμα από την καταστροφή. Μετά την κατάρρευση των δημόσιων νοσοκομείων, τη διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων, αποκαλύφτηκαν και οι τεράστιες ελλείψεις στο επίπεδο των αναγκαίων δομών υπεράσπισης της φύσης. Λεφτά για στρατιωτικούς εξοπλισμούς εκατομμυρίων ευρώ και χημικά βρίσκονται, αλλά για ελικόπτερα κατάσβεσης πυρκαγιών δεν περισσεύουν.
Δεν περίμενε βέβαια κανείς κάτι περισσότερο από τα κόμματα της συγκυβέρνησης, όταν με τις πολιτικές τους επιλογές υποβαθμίζουν συστηματικά το περιβάλλον, προσπαθούν να κάνουν τσιμέντο κάθε ελεύθερο χώρο (Ελληνικό κ.ά.) και στερούν υπερπολύτιμους πόρους από τους εργαζόμενους στην πυροσβεστική, για να διατηρήσουν την υψηλή τους κερδοφορία οι μεγαλοκαρχαρίες που υπερασπίζεται ο Σαμαράς. Πρόκειται για τους ίδιους επιχειρηματίες που, εντελώς συμπωματικά, μετά από εμπρησμούς βρίσκονται με ολόκληρες πλαγιές (δήθεν αναδασωτέες) στην ιδιοκτησία τους.
Αφού προώθησαν συστηματικά την εμπορευματοποίηση του πράσινου, μπάζωσαν ρέματα, «φύτεψαν» βίλες και χωματερές μέσα στα δάση στο βωμό του κέρδους, φόρτωσαν τη δασοπυρόσβεση σε εθελοντές και φαντάρους, τώρα θρηνούν για τις απώλειες, όπως ο υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ. Οικονόμου. Πρέπει να τελειώνουμε με αυτούς και το παράλογο σύστημα που υπερασπίζονται λυσσαλέα. Είναι επικίνδυνοι για τις ζωές μας.