Εκδήλωση της ΔΕΑ: «ΣΥΡΙΖΑ παντού - Αντιπολίτευση ανατροπής»

Την πολιτική της ΔΕΑ, που υποστήριξε ο σ. Σωτ. Μάρταλης, έχουμε παρουσιάσει αναλυτικά σε όλα τα φύλλα της «Ε.Α.». Τις απόψεις των σ. Πάνου Κοσμά (Κόκκινο) και Γ. Σαπουνά (ΑΠΟ) φιλοξενήσαμε στα τελευταία φύλλα της «Ε.Α.». Για λόγους οικονομίας χώρου επιλέγουμε να παρουσιάσουμε σε αυτό το φύλλο τις απόψεις των σ. Κ. Αθανασίου (Ρόζα), Δημ. Στρατούλη και Τάσου Κορωνάκη (ΣΥΝ). Η επιλογή αποσπασμάτων από τις ομιλίες τους έγινε με ευθύνη της συντακτικής επιτροπής της «Ε.Α.».

Δημήτρης Στρατούλης: «Μαζικό, σύγχρονο κόμμα της Αριστεράς»

…Με δεδομένο ότι έγινε μνημονιακή κυβέρνηση, κάνουμε ισχυρή και μαχητική αντιπολίτευση. Τι σημαίνει αυτό; Πρώτο ότι αντιπολιτευόμαστε, από τη σκοπιά του προγράμματός μας, του αριστερού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, τις πολιτικές της μνημονιακής κυβέρνησης που σχηματίστηκε. Δεύτερο ότι όταν λέμε μαχητικά, εννοούμε ότι θα έχουμε παρουσία κι όχι απλά θα έχουμε παρουσία, θα συμβάλλουμε στην ανάπτυξη των κοινωνικών και εργατικών αγώνων, για να αποκρούσουν τις βάρβαρες μνημονιακές πολιτικές.
…και μια υπερπροσπάθεια που πρέπει να κάνουμε για να αλλάξουν οι συσχετισμοί δύναμης στο εργατικό κίνημα υπέρ ενός ρεύματος ταξικού, αγωνιστικού.
[…]
Βεβαίως, σύντροφοι και συντρόφισσες, πρέπει να εμβαθύνουμε το πρόγραμμά μας. Να κουβεντιάσουμε και ζητήματα ανοιχτά τώρα, πηγαίνοντας στην πορεία για τη δημιουργία του ενιαίου φορέα, για την ενοποίηση και τη μαζικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, και ζητήματα που έχουμε διαφορές μεταξύ μας, αλλά έχουμε τη δυνατότητα να τις κουβεντιάσουμε. Για την ευρωζώνη, για την ευρωπαϊκή πολιτική, για το ευρώ, για το χρέος και άλλα ζητήματα με ανοιχτό και καθαρό τρόπο. Σε ό,τι καταλήξουμε θα είμαστε όλοι μαζί, αλλά πρέπει να τα κουβεντιάσουμε.
[…]
Χρειάζεται να επανοικοδομήσουμε σχέσεις μέσα στην Αριστερά που δεν υπήρχαν πριν τις εκλογές. Άρα χρειάζεται αλληλεγγύη, προσπάθεια για αλληλεγγύη και προσπάθεια για συνεργασία με τις άλλες δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς.
[…]
Πρέπει να επιμείνουμε σε αυτή την πολιτική, σύντροφοι και συντρόφισσες, με πολύ μεγάλο σεβασμό σε εκατοντάδες χιλιάδες αριστερούς ανθρώπους που επί δεκαετίες ψήφιζαν ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και που μας εμπιστεύτηκαν, ειδικά στις δεύτερες εκλογές στις 17 Ιούνη, ως πολιτική δύναμη. Μεγάλο σεβασμό, αλληλεγγύη και όχι σνομπισμό, με βάση το πρόγραμμα.
[…]
Είναι σε σωστή κατεύθυνση οι αποφάσεις που παίρνονται για να ενοποιηθεί και να μαζικοποιηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο πρέπει να προσέξουμε. Να κάνουμε ένα σοβαρό διάλογο του πώς θα πάμε, με έναν οδικό χάρτη ο οποίος θα διασφαλίζει σταθερά βήματα, γιατί πρέπει να κάνουμε μαζικό το ΣΥΡΙΖΑ με 100-150 χιλιάδες μέλη…
…πρέπει όμως να βάλουμε και φίλτρα για διάφορους τυχοδιώκτες και λαμόγια που μπαίνουν στην προοπτική ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πάει να γίνει πλειοψηφική δύναμη και να εξασφαλίσουμε πρώτον ότι ο νέος ΣΥΡΙΖΑ, το νέο αυτό υποκείμενο της Αριστεράς, θα είναι δημοκρατικό και αποτελεσματικό…
[…]
Δεύτερον σημαίνει ότι ο νέος φορέας πρέπει να είναι πολυτασικός, με ρεύματα ιδεών και όχι φράξιες, με ρεύματα ιδεών που θα παράγουν πολιτική, ιδεολογία, θα αντιπαρατίθενται βεβαίως μες στο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά θα προκαλούν και δημιουργικές και προωθητικές συνθέσεις, για να καταλήγουμε στη γραμμή μας. Και βεβαίως πρέπει να είναι ένας φορέας ο οποίος θα έχει ταξικά χαρακτηριστικά, ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά φυσιογνωμικά και αξιακά. Αυτό σημαίνει ότι θέλουμε να φτιάξουμε ένα φορέα που θα είναι γειωμένος με την κοινωνία και τις τάξεις τις υποτελείς και τις εκμεταλλευόμενες που θέλουμε να εκπροσωπούμε.
[…]
…να μην είναι ένα νέο ΠΑΣΟΚ ή μια νέα σοσιαλδημοκρατία, που δυνάμεις του συστήματος θέλουν να μας οδηγήσουν προς αυτήν την κατεύθυνση, αλλά να είναι ένα κόμμα μαζικό, σύγχρονο της Αριστεράς, με αριστερή ιδεολογική και πολιτική ταυτότητα. Που σημαίνει ότι θα έχει όχι μόνο πολιτικό πρόγραμμα, αλλά θα έχει και ιδεολογικές θεωρητικές βάσεις που θα αναφέρονται στο έργο του Μαρξ, θα είναι δηλαδή το κόμμα του μαρξισμού του 21ου αιώνα.
[…]

Τάσος Κορωνάκης: «Κοινωνική πλειοψηφία από τα κάτω»

…Επιβεβαιώθηκε κατά τη γνώμη μου η γραμμή μας να συμμετέχουμε σε όλους τους αγώνες της προηγούμενης περιόδου με τέτοιο πάθος, χωρίς να καπελώνουμε το ίδιο το κίνημα, χωρίς να προσπαθούμε να το εκπροσωπήσουμε, αλλά μέσα από το ίδιο το κίνημα και εμείς οι ίδιοι να μαθαίνουμε και εμείς οι ίδιοι να είμαστε μέρος του και αυτό περίπου αυτονόητα να εκφράζεται τελικά στο πολιτικό επίπεδο.
[…]
Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε σαφή θέση στο δίπολο, λίγο πριν την προεκλογική περίοδο κυκλοφορήσαμε την αφίσα «ή εμείς ή αυτοί», ξεκινήσαμε παίζοντας πάνω στο δίπολο που ήταν πραγματικό και το καταλάβαινε απολύτως ο κόσμος. Και το αίτημα στις εκλογές ήταν “κυβέρνηση της Αριστεράς”.
[…]
Και στις δύο εκλογές υπήρχαν δύο πολύ σκληρές επιλογές, η επιλογή του μνημονίου και η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι στήθηκε το δίπολο προεκλογικά. Καταφέραμε να γίνουμε το δεύτερο μέρος του διπόλου και αυτό νομίζω έφερε και το δεύτερο αποτέλεσμα.
[…]
…η μάχη για τα μεταβατικά αιτήματα είναι τόσο σκληρή, πρέπει να τη δίνουμε με τόσο πείσμα όσο δίνουμε τη μάχη για το σοσιαλισμό συνολικά. Δηλαδή με τόσο πείσμα σαν να είναι ή σαν να μπορούμε ή σαν να πρέπει αύριο το πρωί να τα εφαρμόσουμε εμείς.
[…]
Δεν μπορεί να μιλάς από τη μεριά της αξιωματικής αντιπολίτευσης και να μην το βάλεις αυτό σε κάθε εργασιακό χώρο, σε κάθε σχολείο, σε κάθε γειτονιά και να μην το βάλεις αυτό οπουδήποτε, στην προσπάθεια να συγκροτήσεις όρους κοινωνικής πλειοψηφίας από τα κάτω.
Και αυτή την προσπάθεια νομίζω πρέπει να την κάνουμε όχι μόνο οργανωτικά ως ΣΥΡΙΖΑ, αλλά πρέπει να την κάνουμε και ως ΣΥΡΙΖΑ και ως κίνημα. Πρέπει να κρατήσουμε αυτή τη δυικότητα, δεν πρέπει κατά τη γνώμη μου να κινηθούμε ωσάν όλο αυτό το 27% το μόνο που έχει να κάνει, είναι να μπει στο ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει να προσπαθήσουμε να μπει πάρα πολύς κόσμος από αυτόν στο ΣΥΡΙΖΑ, για να παίξει κεντρικό ρόλο στο τι θα γίνει από αύριο σε όλη την κοινωνία. Μέσα στις γειτονιές, μέσα στις σχολές, μέσα στους εργασιακούς χώρους. Και όταν λέω τι θα γίνει, νομίζω το τρίπτυχο που βάζει ο Κώστας μας καλύπτει. Θα πρόσθετα στο Αντίσταση-Αλληλεγγύη-Ανυπακοή-Αξιοπρέπεια, ή όποιο άλλο Α βάλουμε, το Δικαιοσύνη και Δημοκρατία. ..

Κώστας Αθανασίου: «Η μοναδική ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ είναι απέναντι στο κίνημα»

Η μοναδική ευθύνη που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι απέναντι στο κίνημα, στους εργαζόμενους, στους άνεργους, σε όλους αυτούς που τον στήριξαν το προηγούμενο διάστημα και τον έφεραν εκεί που είναι.
Καμία υπευθυνότητα και καμία εξέταση δεν θα δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ στα ΜΜΕ και στα κανάλια, στις τράπεζες και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους. Η μοναδική ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ είναι απέναντι σε αυτό το κοινωνικό ποτάμι που το προηγούμενο διάστημα δημιουργήθηκε, που αγωνίστηκε και που το επόμενο διάστημα, απ’ ό,τι φαίνεται πολύ σύντομα, θα ξαναβγεί στους δρόμους.
[…]
Νομίζω πως το επόμενο διάστημα ο αγώνας του ΣΥΡΙΖΑ περιγράφεται σε ένα τρίπτυχο: Αντίσταση-Αλληλεγγύη-Αντεπίθεση.
[…]
Και βεβαίως επιμονή στην ενωτική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η πρόταση αξιολογείται θετικά από την κοινωνία.
[…]
Όποια μετεξέλιξη, όποιο μετασχηματισμό και να έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν ξεκινά από μηδενική βάση. Υπάρχουν κεκτημένα ιδεολογικά, πολιτικά, οργανωτικά. Υπάρχει μια βάση του ΣΥΡΙΖΑ ότι είναι ένας πολιτικός σχηματισμός της ριζοσπαστικής Αριστεράς, που έχει μέτωπο με την κεντροαριστερά, που έχει όραμα για μια άλλη κοινωνία σοσιαλιστική. Αυτά είναι κεκτημένα. Αυτή είναι μια βάση ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική που πάνω εκεί θα χτίσει ο ΣΥΡΙΖΑ για το μέλλον, και πάνω εκεί θα οικοδομήσει πολιτικές πρωτοβουλίες για να προχωρήσει σε οποιαδήποτε επιλογή κάνει, είτε αυτή είναι ενιαίος φορέας είτε οτιδήποτε άλλο.
[…]
Αν θέλουμε αυτή η διαδικασία να έχει ουσία, δεν μπορεί παρά να έχει μεγάλη πολιτική και ουσιαστική συμμετοχή του κόσμου. Ο κόσμος της βάσης, ο οποίος πάρα πολλές φορές έχει αδικηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να ακουστεί και πρέπει να μετράει η φωνή του.
Και τέλος ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως διαμορφώνεται, πρέπει να είναι υπόδειγμα δημοκρατίας και για μας που τον ζούμε, αλλά και υπόδειγμα δημοκρατίας προς την κοινωνία.