Ιδιαίτερα για τον αγροτικό κλάδο και γενικότερα τον πρωτογενή τομέα θα σημάνει απώλεια των πολιτικών οικονομικής στήριξης των αγροτών και κίνδυνο εξαφάνισης της αγροτικής γης και περιουσίας, που κατά πλειοψηφία είναι υποθηκευμένες στην Αγροτική Τράπεζα.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Άλλο ένα επεισόδιο στη σκανδαλώδη στήριξη των τραπεζών αποτελεί το ξεπούλημα της τελευταίας κρατικής τράπεζας, της Αγροτικής και των θυγατρικών της, προκειμένου οι τραπεζίτες να διασώσουν για μια φορά ακόμη τα κέρδη τους, χωρίς να βάλουν το χέρι στη δική τους τσέπη, αλλά στον κρατικό κουμπαρά.
Συγκεκριμένα το σχέδιο για την Αγροτική περιλαμβάνει το σπάσιμό της σε καλή και κακή. Η «καλή», που θα περιλαμβάνει υγιές χαρτοφυλάκιο, δισεκατομμύρια καταθέσεων και μεγάλης αξίας περιουσιακά στοιχεία, θα πωληθεί ή θα συγχωνευτεί με ιδιωτική τράπεζα, ενώ η «κακή» θα υποστεί εκκαθάριση. Και στις δύο περιπτώσεις για τους εργαζόμενους σημαίνει απολύσεις και επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων, ενώ ταυτόχρονα θα ενταθούν οι αναγκαστικές κατασχέσεις των υποθηκευμένων ακινήτων των πελατών.
Ιδιαίτερα για τον αγροτικό κλάδο και γενικότερα τον πρωτογενή τομέα θα σημάνει απώλεια των πολιτικών οικονομικής στήριξης των αγροτών και κίνδυνο εξαφάνισης της αγροτικής γης και περιουσίας, που κατά πλειοψηφία είναι υποθηκευμένες στην Αγροτική Τράπεζα. Από την άλλη μεριά, για το υπερχρεωμένο ιδιωτικό τραπεζικό κεφάλαιο θα αποτελέσει μια ακόμα σανίδα σωτηρίας, μετά τα δισεκατομμύρια που τους έχουν δωρίσει οι τρεις τελευταίες κυβερνήσεις.
Aνακεφαλαιοποίηση
Ο σύλλογος εργαζομένων και η ομοσπονδία υποστηρίζουν τη συνέχιση λειτουργίας της τράπεζας και ζητούν να εφαρμοστεί και γι’ αυτήν το καθεστώς ανακεφαλαιοποίησης που εφαρμόστηκε για τις ιδιωτικές τράπεζες, προκειμένου να λάβει πίσω τα κεφάλαια που έχασε αναγκαστικά λόγω του PSI. Η ανακεφαλαιοποίηση, παρότι θα δώσει ανάσα, δεν μπορεί να αποτελέσει μακροχρόνια λύση, ιδιαίτερα μέσα στο γενικότερο κλίμα ύφεσης.
Σίγουρα η διεκδίκηση ανάκλησης της πώλησης της Αγροτικής και των θυγατρικών της, καθώς και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, είναι επιβεβλημένη και χρειάζεται να περιληφθεί μέσα σε ένα γενικότερο πλαίσιο κρατικοποίησης των τραπεζών, ώστε το δημόσιο χρήμα να κατευθύνεται για την ικανοποίηση των αναγκών των εργαζομένων, των αγροτών και του λαού και όχι προς όφελος της κερδοφορίας των τραπεζών. Οι τραπεζοϋπάλληλοι, μαζί με τους εργαζόμενους στις υπόλοιπες υπό ιδιωτικοποίηση δημόσιες επιχειρήσεις και με τους αγρότες, χρειάζεται να απαιτήσουν να σταματήσει το ξεπούλημα των δημόσιων οργανισμών, να σταματήσουν οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις, να μη δοθεί ούτε ένα ευρώ στους τραπεζίτες και στους επίδοξους κερδοσκόπους, που περιμένουν σαν τα κοράκια να αγοράσουν οργανισμούς και επιχειρήσεις που έχουν φτιαχτεί με τα χρήματα και τους φόρους όλων μας.