Μέσα σε σκηνικό πλήρους αποσύνθεσης του πολιτικού συστήματος, σκανδάλων και δυσαρέσκειας ενάντια στα μέτρα, η τρικομματική κυβέρνηση επιχειρεί να προλειάνει το έδαφος για την εφαρμογή των μνημονίων στην παιδεία.
Σαν να μην έφτανε η καθημερινότητα με τους κομμένους μισθούς, την ανεργία, τα διαλυμένα νοσοκομεία και –φυσικά– η καταστολή και ο εξευτελισμός εργαζομένων και νεολαίων αγωνιστών, ο φοιτητόκοσμος θα πρέπει να υποστεί και τη «σωτηρία» των πανεπιστημίων.
Αυτή τη στιγμή με την πολιτική των περικοπών υπάρχουν δεκάδες σχολές στην Ελλάδα που οι φοιτητές τους δεν ξέρουν αν θα ανοίξουν και σε ποια πόλη θα πρέπει να μεταφερθούν οι ίδιοι. Παράλληλα υπάρχουν ελλείψεις σε καθηγητές, ενώ μπορεί να χρειαστεί να πληρώσουμε για βιβλία, σίτιση και στέγαση.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των περικοπών είναι το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στο οποίο οι πρυτανικές αρχές δεν μπορούν πια να πληρώσουν τους υπαλλήλους των εργολάβων και πρακτικά έχει γεμίσει σκουπίδια όλο το συγκρότημα.
Όλες αυτές οι καταστάσεις που επιβάλλονται καθημερινότητα σε όλο και περισσότερους από εμάς είναι αποτέλεσμα της συνολικής πολιτικής της κυβέρνησης, αναπόσπαστο κομμάτι της οποίας είναι ο νόμος πλαίσιο Διαμαντοπούλου και Αρβανιτόπουλου.
Να μπλοκάρουμε τα Συμβούλια Ιδρύματος
Το πρώτο στάδιο για να εφαρμοστεί σε όλες τις πτυχές του ο νόμος πλαίσιο είναι η εκλογή Συμβουλίων Ιδρύματος, με συμμετοχή και «εξωτερικών της πανεπιστημιακής κοινότητας μελών», δηλαδή μάνατζερ και αρπακτικά των επιχειρήσεων. Πέρσι, μέσα από κοινούς αγώνες φοιτητών, καθηγητών και εργαζομένων, οι εκλογές ακυρώθηκαν στη συντριπτική πλειοψηφία των ιδρυμάτων. Φέτος, το υπουργείο Παιδείας έχει δώσει τελεσίγραφο ότι μέχρι τις 25 Οκτώβρη πρέπει να έχουν γίνει οι εκλογές, αλλιώς θα κοπεί η χρηματοδότηση στα ιδρύματα.
Την αγωνιστική «εκκίνηση» για τη νέα χρονιά έδωσαν έγκαιρα οι πολυήμερες απεργίες των καθηγητών ΑΕΙ. Μάλιστα οι κινητοποιήσεις τους ανάγκασαν την προηγούμενη εβδομάδα το υπουργείο να εγκρίνει (αν και μειωμένες) τις θέσεις για συμβασιούχους καθηγητές στα ιδρύματα.
Μετά τη 15η Πανελλαδική Συνάντηση Συλλόγων ΔΕΠ που κάλεσε τα μέλη της σε ετοιμότητα για κλιμάκωση, τη σκυτάλη πήραν οι φοιτητικοί σύλλογοι, καθώς αρκετές σχολές πανελλαδικά έχουν ξεκινήσει καταλήψεις με αφορμή και τη Γενική Απεργία στις 18 Οκτώβρη.
Προτεραιότητα έχει να ξεκινήσουν άμεσα οι διαδικασίες για κοινό συντονισμό με όλα τα τμήματα των πανεπιστημίων. Πέρσι, για πρώτη φορά, κοινές πρωτοβουλίες καθηγητών, φοιτητών και εργαζομένων απλώθηκαν σε πολύ περισσότερες σχολές, από την Πανπολυτεχνειακή Συνέλευση στο ΕΜΠ, μέχρι την Πρωτοβουλία Αγώνα Πάτρας.
Πρέπει να δυναμώσουν αυτές οι πρωτοβουλίες και όλοι οι φοιτητικοί σύλλογοι να πρωτοστατήσουν σε αυτό. Χρειάζεται να ενημερωθούν όλοι οι φοιτητές για την επικείμενη επίθεση και να οργανωθεί ο πανεκπαιδευτικός συντονισμός. Καμία κινητοποίηση δεν πρέπει να μένει «κλεισμένη σε αίθουσες». Πρέπει να ανοιχτούμε στις γειτονιές , στα τοπικά σωματεία και σε φορείς.
Το πανεκπαιδευτικό κίνημα πρέπει να αποτελέσει μέρος των συνολικότερων κινητοποιήσεων και να γίνουν τα πανεπιστήμια κέντρα αγώνα , οργάνωσης και συλλογικότητας.