Η κυβέρνηση, με τα μέτρα που ετοιμάζεται να ψηφίσει, σκοπεύει να βάλει ταφόπλακα σε κάθε εργατικό δικαίωμα. Ετοιμάζεται να εφαρμόσει ένα μεσαιωνικό καθεστώς εργασίας, δηλαδή δουλείας, για τους εργαζόμενους.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Απέναντι σε αυτό το πρόγραμμα κυβέρνησης, ΣΕΒ και τρόικας έχουν ήδη ξεσπάσει αντιστάσεις. Αντιστάσεις που, στο οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα, φανέρωσαν την ανικανότητα των ηγεσιών της ΠΑΣΚΕ στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ να τις οδηγήσουν σε νίκη.
Διασπάσεις
Σε πολλούς κλάδους οι παραδοσιακές συνδικαλιστικές παρατάξεις της Δεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας, ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚΕ, έχουν διασπαστεί.
Για τη ΔΑΚΕ η σημασία αυτού του γεγονότος είναι μικρότερης σημασίας και απλά φανερώνει τη δυσαρέσκεια του κόσμου απέναντι στην πολιτική που εφαρμόζει η ΝΔ ως βασικός μέτοχος της κυβέρνησης.
Για την ΠΑΣΚΕ τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Εξακολουθεί να ελέγχει τις δύο μεγάλες συνομοσπονδίες, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, και η βάση της είναι ξεκάθαρα πιο λαϊκή. Το προς τα πού θα κατευθυνθεί λοιπόν, μπορεί να αποδειχθεί καθοριστικός παράγοντας στη μεγάλη ταξική μάχη που εξελίσσεται, για το ποιος θα βγει νικητής από την κρίση. Οι εργοδότες ή οι εργαζόμενοι.
Ένα από τα πιο σημαντικά στελέχη της ΠΑΣΚΕ, ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, Ν.Φωτόπουλος, έχει θέσει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο πώς χρειάζεται να κινητοποιηθεί το εργατικό κίνημα, για να ανατρέψει τη λαίλαπα των μνημονίων. Χαρακτηριστικά τοποθετήθηκε στο χαιρετισμό του στο άνοιγμα των διαδικασιών του 35ου Συνεδρίου της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ.
Για να νικήσουμε, είπε, αυτό που χρειάζεται δεν είναι οι 24ωρες απεργιακές κινητοποιήσεις που οργανώνει ως τα σήμερα η ΓΣΕΕ, αλλά απεργίες διαρκείας που, σε συνδυασμό με καταλήψεις νευραλγικών τομέων (υπουργεία κ.ά.) του κράτους, μπορεί να πονέσουν το σύστημα και να οδηγήσουν σε ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών και της κυβέρνησης. Κάτι που, όπως τόνισε, δεν το θέλει η τωρινή ηγεσία της ΓΣΕΕ.
Σε αυτό το πρόγραμμα δράσης η Αριστερά και το συνδικαλιστικό κίνημα δεν μπορεί να είναι αμέτοχοι. Ο Φωτόπουλος περιγράφει με ακρίβεια το πώς πράγματι μπορούμε να νικήσουμε τους από πάνω. Το «ή αυτοί ή εμείς» σημαίνει ρήξη και διεκδίκηση αλλαγής των συσχετισμών μέσα στα συνδικάτα και κατ’ επέκταση διεκδίκηση της προεδρίας της ΓΣΕΕ.
Αριστερά
Για να μπορέσει να επιτευχθεί η νίκη για το εργατικό κίνημα, υπάρχει ένα βασικό ζήτημα. Ποιες ηγεσίες και με ποιες πρωτοβουλίες θα θέσουν σε εφαρμογή το σχέδιο Φωτόπουλου. Αν η Αριστερά αναλωθεί σε ηττοπαθείς τακτικές, όπως αυτές που φάνηκαν στο τελευταίο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ, αν αναλωθεί σε έναν ιδιότυπο απομονωτισμό που λέει ότι δεν έχω πρόταση σε περίπτωση ανατροπής της κυβέρνησης και άρα ψηφίζω προτάσεις για 24ωρες απεργίες, αποφεύγοντας να αναλάβω τα καθήκοντα αυτά. Ή, αντίθετα, αναλαμβάνω αποφασιστικά την οργάνωση του εργατικού κινήματος και τα αιτήματα των εργαζομένων θα είναι το πρόγραμμα της επόμενης κυβέρνησης.
Μια Αριστερά των εργαζομένων δεν μπορεί να αναλωθεί σε συμμαχίες από τα πάνω, με συνδικαλιστικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που θα προσπαθήσουν να διασωθούν από την κρίση της ΠΑΣΚΕ και τα οποία η πλειοψηφία των εργαζομένων τα έχει συνδέσει με τη γραφειοκρατική λειτουργία των συνδικάτων για χρόνια.
Δεν μπορεί να αναλωθεί σε συμμαχίες με όλους αυτούς που χρόνια τώρα είχαν θεοποιήσει το διάλογο με τις κυβερνήσεις και τους εργοδότες και όταν πιέζονταν και οργάνωναν αγώνες, προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να τους υπονομεύσουν και να τους ακυρώσουν.
Ο τρόπος και ο δρόμος που χρειάζεται να ακολουθήσει η Αριστερά είναι άλλος. Είναι αυτός που οδηγεί στην ενότητα και τη συμπαράταξη της Αριστεράς σε κάθε χώρο δουλειάς. Και αυτή που μπορεί να αναλάβει αυτό το καθήκον είναι η ριζοσπαστική Αριστερά. Οι αγωνιστές της στους χώρους και ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να πετύχουν το στόχο της ανατροπής, ξεπερνώντας αντιλήψεις σαν αυτές που εκφράζει μερίδα συνδικαλιστικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ (τα οποία καλοβλέπει η Αυτόνομη Παρέμβαση, η παράταξη του ΣΥΝ), και τα οποία, για να δικαιολογήσουν τη δική τους πολιτική αποτυχία, ζητάνε την κατάργηση των συνδικάτων.
Αυτό που χρειάζεται είναι η ανάπτυξη πρωτοβουλιών σε κάθε χώρο και σε κάθε κλάδο με άμεσες διαδικασίες βάσης για διαρκή αγώνα, με κεντρικό στόχο τη γενική πολιτική απεργία διαρκείας, για να πραγματοποιηθεί η απαίτηση της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζομένων για ανατροπή της πολιτικής των μνημονίων και όλων των εκφραστών της.
Με τέτοιες διαδικασίες κατάφερε μέχρι σήμερα να απεγκλωβιστεί κόσμος της βάσης του ΠΑΣΟΚ, με τέτοιες διαδικασίες μπορούν να αναδειχθούν οι ηγεσίες που θα αλλάξουν πραγματικά τους συσχετισμούς στα σωματεία, τις Ομοσπονδίες και τις Συνομοσπονδίες.