Μεγάλες πορείες για το Πολυτεχνείο

Παρά το κλίμα τρομοκρατίας και την τεράστια αστυνόμευση σε όλο το κέντρο της Αθήνας, τα μηνύματα και οι διεκδικήσεις της γενιάς του Πολυτεχνείου αντήχησαν στο κέντρο της πόλης μέσα από τα συνθήματα των σημερινών διαδηλωτών ενάντια στην κυβέρνηση, το φασισμό και την καταστολή, συνδέοντάς τα με τις δικές μας διεκδικήσεις και τους δικούς μας αγώνες.

Ο όγκος και ο παλμός της πορείας ήταν ένα δυνατό χαστούκι σε όλους όσοι προσπάθησαν τις προηγούμενες μέρες να συκοφαντήσουν το νικηφόρο αγώνα των φοιτητών και των εργαζομένων κατά της χούντας.

Αυτή τη φορά μάλιστα, εξαιτίας της πρόσφατης επίθεσης των Ισραηλινών στη Γάζα, οι διαδηλωτές αποφάσισαν να ολοκληρωθεί η πορεία στην ισραηλινή πρεσβεία, ως ένδειξή αλληλεγγύης στον αγωνιζόμενο παλαιστινιακό λαό. Τότε βρέθηκαν αντιμέτωποι με κλούβες και «ετοιμοπόλεμα» ΜΑΤ στη συμβολή Αλεξάνδρας και Κηφισίας. Μόνο μετά την επιμονή των παρευρισκόμενων που δεν αποχωρούσαν «άνοιξε» ο δρόμος και ολοκληρώθηκε η πορεία όπως είχε καθοριστεί.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι το ΚΚΕ δεν δέχτηκε να συνεχίσει (μετά από ανακοίνωση την προηγούμενη μέρα ότι θα διαδήλωνε μέχρι την ισραηλινή πρεσβεία), αν δεν περνούσε ολόκληρος ο κορμός των διαδηλωτών.

Εξίσου μεγάλες ήταν και οι πορείες που πραγματοποιήθηκαν στη Θεσσαλονίκη και την επαρχία, ενώ οι πορείες στην Πάτρα και το Βόλο δέχτηκαν άγρια επίθεση από τις αστυνομικές δυνάμεις, χωρίς όμως αυτό να προκαλέσει και τη διάλυσή τους.

Πριν 39 χρόνια η εξέγερση των φοιτητών και των εργαζομένων στο Πολυτεχνείο σηματοδότησε την αρχή του τέλους για τη χούντα του Παπαδόπουλου. Σήμερα οι αγώνες των εργαζομένων και των φοιτητών μαζί με την Αριστερά κατάφεραν να ρίξουν δύο μνημονιακές κυβερνήσεις, να καταλάβουν υπουργεία, να μπλοκάρουν το νόμο πλαίσιο στα πανεπιστήμια, να «τα βάλουν» με την αστυνομική καταστολή και τη φασιστική βία και τώρα να απειλούν ξανά την τρικομματική κυβέρνηση και τα ισχυρά λόμπι της Ευρώπης.

Τα μηνύματα του Πολυτεχνείου είναι επίκαιρα στη μνήμη του κόσμου που αγωνίζεται εδώ και δύο χρόνια ενάντια στην πανευρωπαϊκή λιτότητα, τη στέρηση βασικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, αλλά και στη διεκδίκηση μιας δίκαιης, πραγματικά δημοκρατικής και ελεύθερης κοινωνίας.