Η επαναγορά ελληνικών ομολόγων, που κατέχουν ιδιώτες, στο 30% της ονομαστικής αξίας τους και συνολικού ύψους 30 δισ. ευρώ αποτελεί μια από τις προϋποθέσεις για να «στάξει» η ΕΕ τις επόμενες δόσεις. Είναι μια απλή τεχνική επιδότησης ιδιωτών σπεκουλαδόρων που προβλέπεται ότι θα κερδίσουν 4-5 σεντς ανά ευρώ που «επένδυσαν». Μόνο που, από τη στιγμή που διέρρευσε το σχέδιο, η τιμή των ομολόγων (που είχαν αγοραστεί αισθητά κάτω του 30% της ονομαστικής τους) πήρε την ανηφόρα. Με αποτέλεσμα να μη θεωρείται πλέον δεδομένη η επαναγορά ύψους 30 δισ. από ιδιώτες. Η λύση που θα απομείνει τότε; Μα ένα γενναίο «κούρεμα» των ομολόγων που έχουν ακόμα στα χέρια τους… τα ασφαλιστικά ταμεία. Όμορφος κόσμος, ηθικός…
***
Ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας, ο σοσιαλδημοκράτης Γκέρχαντ Σρέντερ, δεν έχει πλέον λόγους να μασά τα λόγια του. «Η κρίση απλώς αναγκάζει την Ελλάδα να ξεπουλά την περιουσία της», δήλωσε, συνοψίζοντας τα συμπεράσματά του για την πολιτική τόσο της γερμανικής όσο και της ελληνικής κυβέρνησης…
***
Παρεμπιπτόντως, μια προσεκτική μελέτη του χρονοδιαγράμματος των αποφάσεων του Γιούρογκρουπ προειδοποιεί με σαφήνεια ότι νέα μέτρα θα είναι αναπόφευκτα στην Ελλάδα το Μάρτη του 2013. Έτσι, για να μην ξεχνάμε τις δηλώσεις των Σαμαρά-Κουβέλη-Βενιζέλου ότι, εντάξει, την έκαναν την αμαρτία, αλλά «είναι τελευταία φορά». Κάθε θαύμα τρεις ημέρες, το μεγάλο τέσσερεις…
***
Επισήμως ανοίγουν πλέον τη συζήτηση για το «Σχέδιο Β» οι Ψυχάρης και Μπόμπολας και ο Σαμαράς υποχρεώνεται να απαντά σε σχετικές ερωτήσεις ακόμα και κραγμένα μνημονιακών δημοσιογράφων. Αυτή η νέα κατάσταση απαιτεί σκέψη κυρίως από τους αριστερούς που πριν λίγο δήλωναν ότι «η έξοδος από το ευρώ» απελευθερώνει σχεδόν αυτομάτως. Οι διαχωριστικές γραμμές θα αποδειχθούν πολύ-πολύ πιο σύνθετες…
***
Ακόμα και αν εκταμιευτεί τελικά η «δόση», πιθανότητα με δόσεις, «τα χρήματα θα επαρκέσουν μόνο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και την πληρωμή των τοκοχρεολυσίων», προειδοποιεί ο Τύπος (π.χ. «Εφημερίδα Συντακτών» 27/11). Στη βάση αυτής της αμφίβολης «επιτυχίας» ο Σαμαράς θα πρέπει να αναζητήσει τρόπους επιβίωσης της παραπαίουσας τρικομματικής. Ανασχηματισμός ή φυγή προς τα εμπρός με ίδρυση νέου κόμματος;
***
Και να σου, ξαφνικά(;), είδαμε στην «Αυγή» άρθρο της σ. Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου. Όπου διαπιστώνει: «Απαιτείται μακροπρόθεσμη στρατηγική εξόδου από την κρίση και σθεναρή διαπραγμάτευση τόσο για τη χώρα όσο και για τη συνολικότερη ευρωπαϊκή προοπτική». Ως πρώην αναπληρώτρια υπουργός Εξωτερικών και κυρίως ως πρώην Γραμματεύς του Κινήματος, η σ. Μ.Ξ. αποτελεί τμήμα από το βαθύ (πιο βαθύ δεν γίνεται) ΠΑΣΟΚ. Οπότε τίθεται το ερώτημα: Επρόκειτο, απλώς, για μια κίνηση αβρότητας της καλής εφημερίδας του Συνασπισμού ή άρχισε το χοντρό παιχνίδι;