Η καταβολή της δόσης του δανείου, αλλά κυρίως η κινηματική άμπωτις των τελευταίων μηνών έδωσε τη δυνατότητα στο κυρίαρχο ρεύμα της άρχουσας τάξης να ανασυνταχθεί προσωρινά και να στοιχίσει και πάλι πίσω από το μνημόνιο μέρος των διαφωνούντων πτερύγων της.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Το «Βήμα», που το προηγούμενο διάστημα αγωνιούσε για το αν έχει προοπτικές η ευρωπαϊκή μερκελική πολιτική, τώρα με άρθρο του αρθρογράφου άποψης Αντ. Καρακούση (5/1) μας παρουσιάζει το νέο σχέδιο της άρχουσας τάξης με το οποίο «βλέπει» φως στο βάθος του τούνελ ξαναστηρίζοντας την τριάδα Σαμαρά-Στουρνάρα-Προβόπουλου.
Ο αρθρογράφος αναφέρει επί λέξει: «Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γ. Προβόπουλος θεωρεί ότι η ψυχολογία είναι καλύτερη. Πιστεύει ότι η ατμόσφαιρα στην οικονομία είναι λιγότερο αγχωτική μετά τη χορήγηση της μεγάλης δόσης και ενδεικτική προς τούτο είναι η παρατηρηθείσα αύξηση των ιδιωτικών καταθέσεων κατά περίπου 6 δισ. ευρώ τον περασμένο Δεκέμβριο».
Ψέματα και φαντασιώσεις
Είναι φυσιολογικό να καταφεύγει κανείς σε ψυχολογικούς όρους εγκαταλείποντας το έδαφος της οικονομικής επιστήμης προκειμένου να στηρίξει την κοσμοθεωρία του όταν αυτή έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα αμείλικτα γεγονότα. Βεβαίως, η επίκληση ενός στατιστικού στοιχείου αποτελεί επιχείρημα. Όχι όμως όταν πρόκειται για τερατώδες ψέμα όπως αυτό που επινόησε ο αρθρογράφος του «Βήματος» προκειμένου να του βγει το άρθρο! Η δημοσιογραφική απάτη κανονικά θα έπρεπε να επισύρει σοβαρές κυρώσεις, καθώς η εφημερίδα δεν «βελτίωσε» απλώς λιγάκι το πραγματικό νούμερο για τις ανάγκες της προπαγάνδας της, αλλά το… δεκαπλασίασε: Στην πραγματικότητα την 1η Δεκέμβρη οι καταθέσεις έφταναν τα 155,89 δισ. ευρώ αυξημένες μόλις κατά 640 εκατ. σε σχέση με την 1η Νοέμβρη που ήταν 155,25 δισ. ευρώ. Ποσοστό αύξησης: 0,4%! Στην πραγματικότητα από το 2009 οι καταθέσεις στις τράπεζες έχουν μειωθεί κατά 83 δισ. ευρώ και από αυτά έχουν επιστρέψει ψίχουλα μετά τον Ιούνιο του 2012.
Το μόνο «εξάρι» που έχει αναφέρει ο Προβόπουλος και η Τράπεζα της Ελλάδος (12/12) είναι το 6% που θα είναι τελικά η ύφεση το 2012, αλλά αυτό εμφανώς δεν βόλευε την ανάλυση του Καρακούση.
Το άρθρο έχει και άλλα ευτράπελα. Η ανάπτυξη θα έλθει, μας λέει, π.χ., αν υπάρξει συνέχιση των συγκρούσεων στον αραβικό κόσμο ώστε να υπάρχουν ασθενείς για τα ελληνικά νοσοκομεία. Απολαύστε: «Ήδη τα ελληνικά ιδιωτικά νοσοκομεία περιθάλπουν μαζικά βορειοαφρικανούς πολίτες. Η εικόνα του Μετροπόλιταν την περίοδο των γιορτών ήταν χαρακτηριστική από τις οικογένειες λίβυων ασθενών που νοσηλεύονταν εκεί για διάφορες παθήσεις. Η Ελλάδα διαθέτει πλήθος ικανότατων, καλά εκπαιδευμένων γιατρών και θα μπορούσε να μετατραπεί σε ιατρικό κέντρο ολόκληρης της περιοχής». Τη στιγμή που καταρρέουν οι στοιχειώδεις υποδομές υγείας για τους εντός Ελλάδας, το «Βήμα» ονειρεύεται το μεσογειακό Ελντοράντο της υγείας.
Σε αυτές τις οικονομικές φαντασιώσεις του «Βήματος», έρχονται να προστεθούν οι πολιτικές φαντασιώσεις των ακροδεξιών στελεχών της ΝΔ που θεωρούν ότι εντός του 2013 ο Σαμαράς θα φτιάξει ένα «ευρωπαϊκό κόμμα» που θα συσπειρώσει όλους τους εκπροσώπους του κεφαλαίου που προσβλέπουν στην πολιτική Μέρκελ, εξαφανίζοντας το ΠΑΣΟΚ και παραμερίζοντας τη ΔΗΜΑΡ. Σε συνδυασμό με τις οικονομικές «επιτυχίες», ο Σαμαράς θα σαρώσει, μας λένε, και τον ΣΥΡΙΖΑ και θα αναδειχθεί σε αναμφισβήτητο ηγέτη μιας επιτυχημένης χώρας.
Συμμετρική με τις μεγάλες ιδέες του εσωτερικού είναι και οι μεγάλες ιδέες στην εξωτερική πολιτική. Το ακροδεξιό λόμπι γύρω από τον Σαμαρά ετοιμάζει σχέδια για μονομερή ανακήρυξη της ΑΟΖ στο Αιγαίο, παρά τις προειδοποιήσεις του υπουργείου των Εξωτερικών ότι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε θερμό επεισόδιο με την Τουρκία και παρότι οι αραβικές χώρες που εμπλέκονται έχουν είτε ενστάσεις (Αίγυπτος) είτε σοβαρότατες αντιρρήσεις (Λιβύη).
Η πραγματικότητα
Η πεζή πραγματικότητα είναι βέβαια πολύ διαφορετική όσον αφορά το 2013: Ο Στουρνάρας υπενθυμίζει ότι μέσα στο έτος έχει δεσμευτεί για περικοπές άλλων 9,2 δισ. ευρώ. Επίσης, εκτός από τα υπόλοιπα χαράτσια, εντός του 2013 η κυβέρνηση σχεδιάζει να αρπάξει σχεδόν 1,5 δισ. ευρώ από τον ΦΑΠ του 2010, του 2011 και του 2012. Ο Μανιτάκης υπενθυμίζει ότι θα κάνει 25.000 απολύσεις στο Δημόσιο, ενώ ήδη υπάρχουν τα πρώτα δημοσιεύματα (διαρροές της κυβέρνησης) για περαιτέρω μειώσεις στους μισθούς στο Δημόσιο – τη στιγμή που, όπως αποκαλύφθηκε έπειτα από ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντή, οι περικοπές μισθών στην Ελλάδα ήταν μεγαλύτερες κι από αυτές που ζητούσε η τρόικα.
Τα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες κινδυνεύουν με νέα πλήγματα. Η επίθεση στη Βίλα Αμαλίας και οι διώξεις των αγωνιστών του «δεν πληρώνω» είναι μόνον η κορυφή του παγόβουνου: Μεταξύ άλλων, στην αναθεώρηση του Συντάγματος ο τρικομματικός θίασος ετοιμάζει σχέδιο για θεσμοθέτηση δύο μόνιμα «υπηρεσιακών» υφυπουργών –Εξωτερικών και Προϋπολογισμού– με πενταετή θητεία, πέρα κι έξω δηλ. από την εκάστοτε εκφρασμένη βούληση του λαού στις εκλογές.
Ταυτόχρονα τα εγκλήματα κατά της πλειονότητας του πληθυσμού συνεχίζονται: Πρώτον, σε οικονομικό επίπεδο, καθώς από τον Μάιο του 2010 μέχρι σήμερα οι μνημονιακές κυβερνήσεις έχουν πια συσσωρεύσει νέα χρέη ύψους 183 δισ. ευρώ (όσο έχει φτάσει σήμερα το ΑΕΠ) στη δήθεν προσπάθεια να… μειώσουν τα χρέη. Και συνεχίζουν να μας φορτώνουν κι άλλα χρέη. Δεύτερον, σε οικολογικό επίπεδο, καθώς μετέτρεψαν την Αθήνα και άλλες πόλεις σε θαλάμους αερίων για να… πατάξουν τη φοροδιαφυγή στο πετρέλαιο.
Στο εξωτερικό, τα μεγαλοϊδεατικά σχέδια του Χρ. Λαζαρίδη και των λοιπών συμβούλων Σαμαρά, εκτός από τις δυνητικές ανθρώπινες θυσίες που μπορούν να σημάνουν από τον ελληνικό λαό (προκειμένου να εξορύξουν υδρογονάνθρακες στο μακρινό μέλλον αμερικανικοί ή βαρδινολατσικοί κολοσσοί) έχουν και άμεσες συνέπειες σήμερα, καθώς το ΚΥΣΕΑ ενέκρινε στο άψε-σβήσε κονδύλι ύψους 184 εκατ. ευρώ προκειμένου να αγοραστούν από τις ΗΠΑ νέοι κινητήρες για τα μισά F-16 που έχει η ελληνική πολεμική αεροπορία.
Προοπτικές
Μα μήπως άραγε όλες αυτές οι θυσίες και τα ρίσκα αποφέρουν, αν όχι τα μεγαλεπήβολα σχέδια του Καρακούση, τουλάχιστον κάτι καλό,; Φυσικά όχι. Δεν χρειάζεται να καταφύγει κανείς σε στοιχεία αριστερών οικονομολόγων, του ΣΥΡΙΖΑ, ή της ΓΣΕΕ. Ο Προβόπουλος και η ΤτΕ που φαίνεται να εκτιμά, ο Καρακούσης, αλλά και ο Σαμαράς, όχι μόνον δεν προβλέπουν καμία ανάπτυξη για το 2013, αλλά αντίθετα προβλέπουν ύφεση 4%-4,5% για όλο το έτος. Η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προβλέπει ύφεση 4,2% στην Ελλάδα για το 2013. Η έκθεση της Ernst & Young που δημοσιεύθηκε στις αρχές του χρόνου, βλέπει επίσης ύφεση 4,3% εντός του 2013 και εκτόξευση της ανεργίας στο 28% εντός του έτους –ανάπτυξη προφητεύει μόνο για το 2015 και βλέπουμε.
Όλα αυτά μάλιστα θα συντελούνται σε ένα περιβάλλον γενικευμένης καπιταλιστικής κρίσης, δηλ. σε περιβάλλον όπου οι εξωτερικοί παράγοντες είναι επίσης επιβαρυντικοί. Η ίδια η Μέρκελ έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι το 2013 θα είναι μια πιο δύσκολη χρονιά και για την Ευρώπη.
Αρνητικές είναι και οι προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας. Ο Καρακούσης πανηγυρίζει για την υπερψήφιση του προγράμματος Ομπάμα στις ΗΠΑ για το χρέος, καθώς και για την εξαγγελία μαζικών δημόσιων επενδύσεων από την ιαπωνική κυβέρνηση. Μόνο που αυτές οι πολιτικές είναι εντελώς αντίθετες από τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές -και σίγουρα δεν επαρκούν για να μετατρέψουν χώρες σαν την Ελλάδα σε Ελντοράντο.
Ακόμη κι αν με κάποιο μαγικό τρόπο υπερβεί όλες τις παραπάνω αντιξοότητες, η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να αντιμετωπίσει το εσωτερικό πολιτικοοικονομικό φορολογικό μέτωπο, του οποίου η λίστα Λαγκάρντ αποτελεί μικρή παραφυάδα. Ο Σαμαράς θα πρέπει δηλ. να μπορέσει να ελέγξει και να φορολογήσει τους πλούσιους, πράγμα που του φωνάζουν επιτακτικά η Μέρκελ, ο Σόιμπλε και η Λαγκάρντ. Όμως, ο ηγέτης της Δεξιάς ούτε θέλει ούτε μπορεί να βάλει χέρι σε αυτά τα εκατοντάδες δισ. περιουσίας, κερδών και άλλων εσόδων, γιατί το κόμμα του είναι αξεδιάλυτα δεμένο με αυτή την τάξη. Και η αδιέξοδη πολιτική του ξεζουμίσματος των φτωχών, που του μένει σαν εναλλακτική, δεν θα τον πάει μακριά.
Πρωτοβουλίες
Όμως, παρά τις παρανοϊκές φαντασιώσεις, η μνημονιακή κυβέρνηση δεν θα πέσει από μόνη της. Ούτε θα πέσει μόνο μέσα από την αποκάλυψη πτυχών της διαφθοράς του αστικού συστήματος. Η ανατροπή της κυβέρνησης και της μνημονιακής πολιτικής είναι επιτακτική ανάγκη για την επιβίωση της μεγάλης πλειονότητας του λαού, ωστόσο αυτό το καθήκον δεν μπορούμε να περιμένουμε να υλοποιηθεί σε συνδικαλιστικό επίπεδο. Οι μεγάλες πολιτικές πρωτοβουλίες είναι πλέον καθήκον της Αριστεράς, πρωτίστως του ΣΥΡΙΖΑ. Οι καιροί απαιτούν μέτρα ανάλογα με τα μέτρα των «από πάνω». Μέτρα που θα υπερβαίνουν τα τετριμμένα.