Απανωτά τρομοκρατικά σόου εισβολών σε καταλήψεις και πανεπιστήμια, μετεμφυλιακές κυβερνητικές ανακοινώσεις, στοχοποίηση πολιτικών χώρων και μιντιακός καταιγισμός αντιδραστικής προπαγάνδας.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Πρόκειται για τις πιο πρόσφατες εκδηλώσεις της –παγιωμένης εδώ και καιρό– στροφής του αστικού καταστημένου στον αυταρχισμό και την κρατική καταστολή.
Η βιαιότητα, με την οποία αντιμετωπίστηκε κάθε κινητοποίηση στα χρόνια των μνημονίων, είναι πλέον γενικευμένη πρακτική. Μαρτυρά τους φόβους και τα αδιέξοδα των «από πάνω» εξαιτίας των δικών μας αντιστάσεων.
Οι πρόσφατες επιχειρήσεις της αστυνομίας στη Βίλα Αμαλίας και την ΑΣΟΕΕ παρουσιάστηκαν από το Δένδια ως χτύπημα στην «ανομία». Τα προσχήματα βρέθηκαν εύκολα με ένα αναμάσημα των όσων ισχυρίζεται και η Χρυσή Αυγή. Στην πολύχρονη κατάληψη της Πλατείας Βικτωρίας γινόταν δήθεν διακίνηση ναρκωτικών, ενώ στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο δήθεν ανθούσε το παραεμπόριο. Άδεια μπουκάλια μπύρας, κοντάρια, αντιασφυξιογόνες μάσκες, ο εξοπλισμός ραδιοφωνικού σταθμού ήταν «πειστήρια εγκλήματος».
Δεκάδες δημοσιεύματα σε εφημερίδες και οι γνωστές υστερίες των Καψήδων στα κανάλια επικρότησαν την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να τελειώνει με τους «τρομοκράτες». Άλλωστε έτσι είχε ονομάσει και τους απεργούς της ΠΟΕ-ΟΤΑ ο Σαμαράς πριν λίγο καιρό.
Δεν μας είπαν βέβαια ποτέ οι καλοπληρωμένοι γραφιάδες-απολογητές του συστήματος ποιοι μεγαλέμποροι διακινούν από τα τελωνεία τις τσάντες των μικροπωλητών, γιατί δεν προέκυψε κανένα στοιχείο σε βάρος των συλληφθέντων της Βίλας Αμαλίας, οι οποίοι αφέθηκαν ελεύθεροι μετά από τέσσερις μέρες κράτησης, από πότε οι μάσκες και τα κοντάρια αποτελούν ποινικό αδίκημα και γιατί οι ιδιοκτήτες μέσων ενημέρωσης (που φοροδιαφεύγουν συστηματικά και λυμαίνονται δημόσιες συχνότητες) δεν είναι παράνομοι, αλλά αποτελεί παρανομία το ραδιόφωνο ενός φοιτητικού στεκιού;
Τα ίδια τα γεγονότα τους ξεμπροστιάζουν. Η Βίλα Αμαλίας είναι μια κατάληψη που για πάνω από δύο δεκαετίες αποτελεί γνωστό κοινωνικό χώρο με εκατοντάδες κινηματικές και πολιτιστικές δράσεις και είναι ανάχωμα στην επέκταση της Χρυσής Αυγής πέρα από τον Άγιο Παντελεήμονα. Στην ΑΣΟΕΕ, μετά την προσαγωγή 16 μεταναστών, ελέχθησαν για ώρες τα γραφεία των αριστερών παρατάξεων και το αντιεξουσιαστικό στέκι της σχολής.
Καταστολή
Η καταστολή κάθε εστίας αντίστασης, κάθε κοινωνικού και πολιτικού χώρου, συλλογικότητας, κατάληψης κλπ. που αγωνίζεται ενάντια στη βαρβαρότητα των μνημονίων, τον αυταρχισμό και τη φασιστική απειλή, είναι το πρώτο βήμα. Θέλουν να τελειώνουν με τους «περιθωριακούς» αναρχικούς, για να «εκπαιδεύσουν» την κοινή γνώμη στα χτυπήματα απεργιών και καταλήψεων, που ενδεχομένως θα ξεσπάσουν σύντομα στο Δημόσιο, στις σχολές και αλλού. Ο πραγματικός τους στόχος είναι το εργατικό κίνημα, η ριζοσπαστική νεολαία, η Αριστερά.
Σχεδόν κάθε μαζική κινητοποίηση στα χρόνια των μνημονίων έχει δεχτεί αστυνομική βία, με τόνους χημικά, κλομπ και αντλίες νερού. Οι επιθέσεις στις πανεργατικές απεργίες των εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων και η εικόνα από το πνιγμένο στα δακρυγόνα Σύνταγμα, ήταν ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπίσουν οι κυβερνήσεις Παπανδρέου-Παπαδήμου-Σαμαρά την οργή του κόσμου.
Το ξύλο και οι ποινικές διώξεις στους εργάτες του Σκαραμαγκά, οι συλλήψεις εργαζομένων στη ΔΕΗ και στους Δήμους, η επέμβαση των ΜΑΤ στη Χαλυβουργία, η εισβολή στο ΑΠΘ για να σταματήσει η απεργία των εργολαβικών, το «ψέκασμα» των εμποροϋπαλλήλων στην πορεία ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, αποδεικνύουν ότι το σύστημα τρέμει την κοινωνική διαμαρτυρία, τις διεκδικήσεις των εργαζομένων και της νεολαίας.
Το κίνημα τα τελευταία χρόνια αποσταθεροποίησε και έριξε δυο κυβερνήσεις. Είναι προφανές ότι η άρχουσα τάξη και τα κόμματά της δεν θα δεχτούν αμαχητί την αμφισβήτηση της εξουσίας τους. Προσπαθούν από τώρα να ανακόψουν την εκδήλωση ενός νέου γύρου εργατικών και νεολαιίστικων αγώνων και να τους ποινικοποιήσουν προκαταβολικά.
Γνωρίζουν καλά τη δύναμη που έχουν οι συλλογικοί αγώνες. Κατανοούν τη σημασία των απεργιών και των καταλήψεων. Τρέμουν την αλλαγή των συνειδήσεων, την πολιτικοποίηση των αγώνων, την αλλαγή των συσχετισμών. Γι’ αυτό και καταφεύγουν στην ωμή βία.
Οι προληπτικές προσαγωγές, ακόμα και μπροστά από τα σπίτια αγωνιστών, οι αναίτιες συλλήψεις στις πορείες, η διαπόμπευση ανηλίκων στα ΜΜΕ και το σάιτ της ΕΛ.ΑΣ., η συγκάλυψη της εγκληματικής δραστηριότητας των Χρυσαυγιτών, συμπληρώνουν το μοντέλο οικοδόμησης του κράτους «έκτακτης ανάγκης».
Αριστερά
Οι κυρίαρχες δυνάμεις ασκούν αφόρητες πιέσεις στο ΣΥΡΙΖΑ να «στρογγυλέψει» τις θέσεις του και να καταδικάσει κάθε μορφή βίας. Ο ίδιος ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ όμως είναι ενεργό κομμάτι των κοινωνικών αντιστάσεων, με παρουσία στα συνδικάτα και τα κινήματα ανυπακοής και θα στέκεται πάντα αλληλέγγυος σε κάθε θύμα των κατασταλτικών μηχανισμών (μοτοπορεία αντιφασιστών, υπόθεση Καπετανόπουλου, διόδια).
Με την καλλιέργεια του φόβου και τη διέγερση συντηρητικών αντανακλαστικών επιχειρείται να καλυφθεί η απουσία συναίνεσης στην ακραία πολιτική λιτότητας που ασκούν κυβέρνηση και τρόικα. Με σκοπό να περιοριστούν οι τριγμοί του τρικομματικού θιάσου, που απονομιμοποιείται ραγδαία ακόμα και στα μάτια των ψηφοφόρων του, και για να αποπροσανατολίσουν από τα πρωτοφανή ποσοστά ανεργίας και φτώχειας, η ακροδεξιά ομήγυρη περί τον Σαμαρά (και όχι μόνο) προωθεί ατζέντα «νόμου και τάξης». Ατζέντα που συγκλίνει με το λόγο της Χρυσής Αυγής και εντάσσεται στα γενικότερα σχέδια ανασυγκρότησης του αστικού μπλοκ.
Για το εργατικό-λαϊκό κίνημα και την Αριστερά τα απολύτως αναγκαία καθήκοντα της ανατροπής των μνημονίων της λιτότητας, της συγκυβέρνησης και των συμμάχων της, που είναι αλληλένδετα με τη μάχη ενάντια στην καταστολή και το φασισμό, προϋποθέτουν μαζική και ενωτική δράση, ειλικρινή στήριξη και πολιτικοποίηση της αντιπαράθεσης με τους «από πάνω».
Δήλωση της Μαρίας Μπόλαρη, βουλευτoύ Α΄ Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ, για την πορεία στις 4/1
ενάντια στην αστυνομική εισβολή στην ΑΣΟΟΕ.
«Η σημερινή μαζική πορεία, και κυρίως η διαδρομή που ακολούθησε μέσα από τις γειτονιές της Κυψέλης, της Πλατείας Βικτωρίας κ.α., είναι συμβολική του γεγονότος ότι το άσυλο ανήκει σε όλο το λαό: φοιτητές, εργαζόμενους, Έλληνες και μετανάστες. Η θετική αποδοχή των κατοίκων ήταν χαρακτηριστική. Ο αγώνας είναι κοινός. Τόσο ενάντια στις πολιτικές της φτώχειας, όσο και ενάντια στην καταστολή.
Η κινητοποίηση αυτή μπορεί να γίνει η αφετηρία του αγώνα για την επανακατάκτηση του πανεπιστημιακού ασύλου και ό,τι αυτό σημαίνει για την κοινωνία. Ήταν μια καλή αρχή, ώστε να ακυρώσουμε το κλίμα τρομοκρατίας, που εντέχνως καλλιεργεί η τρικομματική κυβέρνηση. Η ίδια αυτή κυβέρνηση που συγκαλύπτει τη φοροδιαφυγή και τις παρανομίες των ισχυρών και μαζί με τη Χρυσή Αυγή στοχοποιούν όσους αντιστέκονται στη βαρβαρότητα των μνημονίων, το ρατσισμό και τον αυταρχισμό».