Παγιώνεται σταδιακά το πολιτικό σκηνικό στην Ιταλία ενόψει των εκλογών του Φλεβάρη.
Ημερ.Δημοσίευσης
Το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα συμμάχησε με την «Αριστερά και Ελευθερία» του Βέντολα (διάσπαση της Κομουνιστικής Επανίδρυσης που υπερασπίζεται την κεντροαριστερή στρατηγική). Ο νέος πόλος της Δεξιάς, που ενώνει τους κεντρώους καθολικούς με τους μεταλλαγμένους νεοφασίστες του Φίνι (στα πρότυπα της παλιάς Χριστιανοδημοκρατίας), επιβεβαιώνεται πως έχει τη στήριξη σημαντικής μερίδας των Ιταλών βιομηχάνων. Η συμμετοχή του Μόντι στη λίστα του, αλλά και η δικαστική δίωξη του Μπερλουσκόνι για τα «ροζ σκάνδαλα» στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, δείχνει πως η μπερλουσκονική Δεξιά δεν συγκεντρώνει πια τη συναίνεση όλης της άρχουσας τάξης.
Σε αυτό το τοπίο, «χτίζεται» η προοπτική μιας συγκυβέρνησης της κεντροαριστεράς με τη νέα Δεξιά. Αν και ο Βέντολα επιμένει στο στόχο της αυτοδυναμίας, το επίμονο φλερτ του ΔΚ με τον Μόντι τον διαψεύδει. Στα αριστερά, η Επανίδρυση και οι Ιταλοί Κομουνιστές συμμάχησαν με τους Πράσινους και την Ιταλία των Αξιών, το κεντρώο κόμμα του Ντι Πιέτρο (δικαστής της υπόθεσης «Καθαρά Χέρια»), συγκροτώντας τη λίστα «Πολιτική Επανάσταση», με επικεφαλής τον δικαστή Ινγκρόια, που πρωτοστάτησε στη μάχη ενάντια στη μαφία. Είναι η μόνη εναλλακτική στο μπλοκ της λιτότητας, αλλά το πολιτικό «σήμα» που εκπέμπει ως συμμαχία είναι δυστυχώς κατώτερο των περιστάσεων…