Σύσκεψη για τη συγκρότηση του τμήματος εργατικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ: Βήμα εμπρός (ή βήμα πίσω;)

Η μαζικότητα της συμμετοχής, πέρα από το προφανές, δηλαδή την ανάπτυξη του ΣΥΡΙΖΑ με εγγραφή νέων μελών, ανέδειξε και την αναγκαιότητα πολιτικής δράσης μέσα στους εργατικούς χώρους.

Είναι προφανές ότι πλατύ τμήμα των συμμετεχόντων μπερδεύεται και αποζητά απαντήσεις και καθοδήγηση, μέσα στην αγωνιώδη προσπάθεια που καθημερινά καταβάλλει στους χώρους του για να απαντήσει συνδικαλιστικά και πολιτικά στα απανωτά χτυπήματα που οι εργαζόμενοι δέχονται από τη βάρβαρη πολιτική των μνημονίων. Αυτός ο κόσμος έχει προβληματισμούς για τον τρόπο που μπορεί να κάνει τις συνδέσεις και για τον τρόπο που μπορεί να αλλάξει την κατάσταση της ηττοπάθειας που έχει προκληθεί σε τμήμα των εργαζομένων από τους αναποτελεσματικούς αγώνες το τελευταίο διάστημα.

Είναι επίσης εμφανές ότι η πολιτική απάντηση σε αυτό τον κόσμο δεν μπορεί να είναι οργανωτική. Δηλαδή ότι το πιο επιτυχημένο ίσως μέχρι σήμερα τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται να μετατραπεί σε μια πλατιά γραμματεία χωρίς αποκλεισμούς και άλλα τέτοια όμορφα που βάζουν υποτίθεται πάνω απ’ όλα τη δημοκρατία και τη συμμετοχή, αλλά ως τώρα έχει αποδειχθεί ότι μόνο σε σούπες πολιτικές μπορεί να καταλήγει και σε αδρανοποίηση των πιο αγωνιστικών κομματιών του ΣΥΡΙΖΑ, που δίνανε και δίνουν τη μάχη για τον προσανατολισμό του ενιαίου φορέα στο πεδίο της μάχης που θα κρίνει την τύχη της παρούσας κυβέρνησης και των μνημονίων: Στους αγώνες των εργαζομένων.

Με αυτή την έννοια οι δυνάμεις που προέρχονται από την Αριστερή Πλατφόρμα του ΣΥΡΙΖΑ ορθώς επέμειναν στο να υπάρχει ολιγομελή γραμματεία του τμήματος, χωρίς αποκλεισμούς των εργαζόμενων που βρίσκονται πράγματι καθημερινά στη μάχη.
Μια άλλη προβληματική σε πολύ κόσμο που συμμετείχε στη διαδικασία, ήταν αυτή της συγκρότησης ενιαίας εργατικής παράταξης. Κάτι που δεν ήταν αντικείμενο της σύσκεψης και που, για να πραγματοποιηθεί, χρειάζεται να ξεπεραστούν όχι απλά οργανωτικά ζητήματα, όπως η διάλυση παρατάξεων στους χώρους, αλλά με τι πολιτική θα κινηθούν τα σχήματα ΣΥΡΙΖΑ, οι ενιαίες ή ακόμη και οι διαφορετικές παρατάξεις που υπάρχουν από δυνάμεις που συμμετέχουν στο ΣΥΡΙΖΑ σε πολλούς εργατικούς χώρους.

Στην πολιτική κατεύθυνση ευτυχώς υπήρξαν πολλά θετικά βήματα. Κυρίαρχη ήταν η επιμονή στη ριζική και αποφασιστική στροφή του ενιαίου πολιτικού φορέα στην εργατική δουλειά τέτοια που να διαπερνά τον πολιτικό προγραμματισμό και τον οργανωτικό σχεδιασμό του κόμματος και να διαχέεται ως συστατικό στοιχείο πολιτικής δράσης κάθε πολιτικής κίνησης, κάθε τοπικής και κλαδικής οργάνωσης, με κυρίαρχο στοιχείο την ταξική αλληλεγγύη. Την επιμονή στη δημιουργία ριζοσπαστικών σχημάτων του ΣΥΡΙΖΑ στους χώρους δουλειάς που ειδικά στο χώρο της υγείας, όπου δημιουργήθηκαν τελευταία, δείξανε, με τα αποτελέσματα στην ΕΙΝΑΠ, τις μεγάλες δυνατότητες.

Επίσης την ανάγκη για πολιτικοποίηση των αιτημάτων με την πτώση της κυβέρνησης, θεμελιώδη όρο για την ανάπτυξη του κινήματος ενάντια στις απολύσεις και τις διαθεσιμότητες, ενάντια στην κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων αγαθών. Με ειλικρινής προσπάθεια συντονισμού των αγώνων των συνδικάτων και τη συνεχή προσπάθεια για δημιουργία νέων. Με κοινές επιτροπές εργαζομένων και κοινωνίας που θα δίνουν μαζί τις παραπάνω μάχες.