Οι εξελίξεις στην Κύπρο ανοίγουν μια νέα σελίδα σχετικά με τους χειρισμούς της κρίσης σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
Ημερ.Δημοσίευσης
Η απόφαση του Γιούρογκρουπ για «κούρεμα» των καταθέσεων θέτει σε αστάθεια το «ιερό» του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού: το τραπεζικό σύστημα. Ολοφάνερα αποδεικνύει ότι η κρίση είναι βαθύτερη απ’ ό,τι γενικώς εκτιμάται. Ολοφάνερα δεν αφορά μόνον την Κύπρο, αλλά όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, με πρώτες αυτές του Νότου. Ολοφάνερα θα έχει καταστρεπτικές συνέπειες για τους εργαζόμενους και τις λαϊκές μάζες και όχι –κυρίως– για τους «ολιγάρχες» που, τάχα, μπαίνουν στο στόχαστρο. Τέλος, ολοφάνερα, αποδεικνύει την ιμπεριαλιστική δομή της υπαρκτής ΕΕ, αφού «οργανώνει» διαφορετικές προοπτικές για τη Γερμανία και τους δορυφόρους της και διαφορετικές για τις υπόλοιπες χώρες-μέλη.
Η στροφή της κυπριακής ηγεσίας από το αρχικό ΟΧΙ στο τελικό ΝΑΙ οφείλει, επίσης, να προβληματίσει. Αποδεικνύει, αφενός, ότι οι κυρίαρχες τάξεις σήμερα δεν προτίθενται και δεν είναι ικανές να προασπίσουν στο ελάχιστο τις λαϊκές διαθέσεις, παρά τις επικλήσεις των «εθνικών» ρόλων τους. Αποδεικνύει, αφετέρου, ότι το ευρώ είναι ανελαστικός μονόδρομος, είναι μηχανισμός τεράστιας πίεσης για την αποδοχή και τη νομιμοποίηση της λιτότητας.
Οι οικονομικές –και κατά συνέπεια οι πολιτικές– εξελίξεις παίρνουν ταχύτερο ρυθμό. Κανείς δεν μπορεί πλέον να προβλέψει με ασφάλεια ποιες θα είναι οι επόμενες απαιτήσεις της τρόικας και των δανειστών. Αυτό που μπορεί με σιγουριά να προβλεφθεί είναι ότι η απόκρουση των σχεδίων τους ταυτίζεται με πολιτικές και οικονομικές ανατροπές μεγάλης κλίμακας.
Οικονομικές ανατροπές, με την ακύρωση των μνημονίων, την παύση πληρωμής στους ντόπιους και διεθνείς τοκογλύφους για το χρέος, την αντιστροφή της λιτότητας με άμεσα μέτρα υπεράσπισης των εργαζομένων και των λαϊκών μαζών.
Πολιτικές ανατροπές, με τη σύγκρουση με την τρικομματική και τη διεκδίκηση κυβέρνησης της Αριστεράς. Με τη μεταφορά της αντιπαράθεσης σε πανευρωπαϊκό πεδίο και έκκληση για αλληλεγγύη από όλο το εργατικό κίνημα και την Αριστερά της Ευρώπης. Με ετοιμότητα να ολοκληρωθεί η ανατροπή της λιτότητας ακόμα και αν αυτό οδηγεί στη ρήξη με την ευρωζώνη και την ΕΕ.
Στα κείμενα που ακολουθούν, ο Γ. Σαπουνάς εξετάζει το «σχέδιο» της κυβέρνησης της Αριστεράς σε σχέση με τους νομισματικούς εκβιασμούς. Ο Π. Κοσμάς εξετάζει το κρίσιμο ζήτημα των τραπεζών. Ο Θ. Αζούδης γράφει για την τακτική της Αριστεράς απέναντι στην ΕΕ.
Σε πιο αναπτυγμένη μορφή τα κείμενα θα τα βρείτε στο rproject.gr
Η Συντακτική Επιτροπή της «Εργατικής Αριστεράς»