Χρυσαυγίτες: Οι καλύτεροι φίλοι των αφεντικών

Συνάντηση με το εργοδοτικό σωματείο της «Ελληνικός Χρυσός ΑΕ» της Χαλκιδικής είχαν τις προάλλες νεοναζί βουλευτές. Αφού συναντήθηκαν, η Χρυσή Αυγή εξέδωσε ανακοίνωση που γράφει: «η εξόρυξη χρυσού στην Χαλκιδική είναι μια πολύ σημαντική δραστηριότητα, η οποία δίνει εργασία σε χιλιάδες οικογένειες του νομού, δραστηριότητα που δεν πρέπει να παύσει». Έτσι οι φασίστες, που είχαν τον τελευταίο καιρό ένα πρόβλημα με τον ηρωικό αγώνα των κατοίκων της Ιερισσού που αντιδρούν δυναμικά, πήραν ξεκάθαρα θέση με τα συμφέροντα της «Ελληνικός Χρυσός». Λίγο παλιότερα, επιχειρώντας να κερδοσκοπήσουν πολιτικά στον αγώνα των κατοίκων της Ιερισσού, είχαν αναγκαστεί να εκδώσουν άλλη ανακοίνωση, ανακαλύπτοντας τον «αγώνα των κατοίκων για δίκαιη αναδιανομή του εθνικού μας πλούτου και απαλλαγή από τα δεσμά των τοκογλύφων»!

Δηλαδή... άρατα θέματα, την ώρα που οι κάτοικοι έχουν δηλώσει σε όλους τους τόνους πως αντιδρούν στη βιβλική περιβαλλοντική καταστροφή της περιοχής από τα μεταλλεία που θα ερημώσουν μια απέραντη δασική έκταση με ανυπολόγιστες καταστροφές σε αέρα, έδαφος και υπέδαφος, λόγω της χημικής επεξεργασίας του μεταλλεύματος. Προφανώς για τη Χρυσή Αυγή αυτό που μετράει δεν είναι αν θα εξαφανιστούν δάση, αν θα καταστραφούν χωριά και θα εκδιωχθούν οι κάτοικοι από τα σπίτια τους λόγω της περιβαλλοντικής καταστροφής, αλλά εάν τα κέρδη από την κατεστραμμένη Χαλκιδική θα τα αποκομίζουν ξένοι ή Έλληνες επιχειρηματίες. Βεβαίως μέχρι να τα πάρουν οι «δικοί μας» τα μεταλλεία ας καταστρέφεται η Χαλκιδική από τη σύμπραξη Καναδών-Μπόμπολα, αφού «η επένδυση δεν πρέπει να παύσει»...

Δουλέμποροι και λακέδες των αφεντικών

Η περίπτωση της Χαλκιδικής δεν είναι βέβαια η μοναδική που οι ναζιστές έχουν αποδειχτεί πιστά σκυλιά των αφεντικών. Στο Βόλο, τρεις νεαροί χρυσαυγίτες συνελήφθησαν καθώς παρεξήγησαν τα όρια της αγαστής συνεργασίας τους με το σύστημα και πήγαν να βάλουν φωτιά σε ΑΤΜ της Τράπεζας Κύπρου. Πρέπει ο Μιχαλολιάκος να τους εξηγήσει πως άλλο οι τράπεζες και άλλο οι μετανάστες. Όμως στο Βόλο γίνονται και άλλες ενέργειες της συμμορίας που δεν συναντούν αντίδραση των αρχών: Οι φασίστες έσπευσαν να βρουν σε μεγαλοαγρότες στον Αλμυρό Βόλου εργάτες γης για 18 ευρώ την ημέρα. Τα ίδια προσπαθούν να κάνουν και για εργολάβους που ασχολούνται με την υλοτόμηση στην περιοχή του Πηλίου. Προηγούμενα, είχαν διαμηνύσει στους χαλυβουργούς του Βόλου να συμβιβαστούν με τα ψίχουλα που τους πετούσε ο εργοστασιάρχης.

Αλλά και οι εφοπλιστές δεν πρέπει να έχουν παράπονο από τους φασίστες. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός που οι χρυσαυγίτες ζήτησαν στη Βουλή να υπάρξει νέα στήριξη από το κράτος με χρήματα του λαού προς τους εφοπλιστές, με «ενίσχυση των ναυτιλιακών εταιρειών υπό όρους από τη μεριά του κράτους», να δοθούν «εγγυητικές επιστολές από το κράτος» για να εξασφαλίσουν οι εφοπλιστές δάνεια.

Αποδέχτηκαν, επίσης, τα χαράτσια που επιβάλλει η συγκυβέρνηση στο λαό «από τη ΔΕΗ μέχρι την εφορία» με μόνη αντιπρόταση να τα εισπράττει με δόσεις. Έβαλαν τον Παναγιώταρο να υπερψηφίζει στη Βουλή κυβερνητική τροπολογία για πώληση νησιών και νησίδων σε μεγαλολεφτάδες, υποστηρίζοντας πως «το γεγονός ότι πρέπει να υπάρχει η υπογραφή του υπουργείου Άμυνας είναι μια καλή ασφαλιστική δικλείδα για οποιαδήποτε εκμετάλλευση, πώληση, οτιδήποτε έχει να κάνει με νησίδες και βραχονησίδες της πατρίδας μας»! Και ο κατάλογος της οσφυοκαμψίας των ναζί στο κεφάλαιο δεν έχει τελειωμό....

Σαμαράς - Μιχαλολιάκος στο ίδιο «άκρο»

Για όλους αυτούς τους λόγους, δεν μας κάνει εντύπωση η αγάπη που επιδεικνύει η Νέα Δημοκρατία προς την αδελφή παράταξη της Χρυσής Αυγής και εκδηλώνεται σε κάθε ευκαιρία. Παρά τους λεονταρισμούς του Δένδια που ιδρύει υπηρεσίες «δίωξης του ρατσιστικού εγκλήματος», ο γραμματέας της ΝΔ Κεφαλογιάννης χαϊδεύει τον Κασιδιάρη καταψηφίζοντας την άρση της βουλευτικής ασυλίας του, για να του δώσει – σύμφωνα με τον ίδιο – την ευκαιρία «να ζητήσει συγγνώμη από την Κανέλλη για τον τηλεοπτικό ξυλοδαρμό της»! Πρόκειται για καραμπινάτη απόδειξη της ακροδεξιάς στροφής του Σαμαρά, όχι απλώς δια των χουντο-συμβούλων του (Κρανιδιώτη, Μουρούτη, Κωτούλα κ.λπ.), αλλά από τον ίδιο το γραμματέα του κόμματος. Η δεξιά, που υποτίθεται πως σκίζει τα ιμάτιά της ενάντια στα «άκρα», φαίνεται ιδιαίτερα ανεκτική στους φασίστες, ενώ καταδιώκει μετά μανίας τα κοινωνικά κινήματα, τους μαχητικούς συνδικαλιστές, την αριστερά που στηρίζει τους αγώνες. Αποδεικνύει έτσι πως το άκρο της αντίδρασης την περιλαμβάνει, παρέα με τους φασίστες, τους τραπεζίτες, τους εφοπλιστές, τους μηχανισμούς καταστολής και τα δικαστήρια που καταδικάζουν συνδικαλιστές και αθωώνουν τον Κασιδιάρη.

Η μόνη λύση λοιπόν, για να ξεμπερδεύουμε με τους φασίστες και τους προστάτες τους είναι αυτή που υιοθετούν ολοένα και περισσότερες τοπικές κοινωνίες, συνδικάτα και κοινωνικοί φορείς: Η εκδίωξή τους όπως στη Θάσο, το Ρέθυμνο και την Τσαριτσάνη της Λάρισας, η γιούχα που έφαγαν σε ουκ ολίγες περιοχές στις πρόσφατες παρελάσεις της 25ης Μαρτίου, η διεύρυνση και ο συντονισμός του αντιφασιστικού μετώπου, που τους τελευταίους μήνες στέρησε από τους φασίστες τη χαρά της κυριαρχίας στο δρόμο. Σ’ αυτή την κατεύθυνση, όλα τα τμήματα της αριστεράς οφείλουν να παίξουν καθοριστικό ρόλο, ως αναπόσπαστο τμήμα ενός ενωτικού αντιφασιστικού μετώπου αναλαμβάνοντας τα οργανωτικά και πολιτικά καθήκοντα που τους αναλογούν.