Στις 5 Σεπτέμβρη, συνελήφθη ο εργατολόγος και μέλος των Επαναστατών Σοσιαλιστών (από τις ελάχιστες πολιτικές δυνάμεις που εναντιώνονται στο στρατό), Haitham Mohamedain.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
(στη φωτό ο σύντροφος Haitham Mohamedain, που διώκεται από το καθεστώς για την πολιτική του δράση)
Τρεις μήνες μετά την ανατροπή του Μοχάμεντ Μόρσι, είναι σε εξέλιξη ο «Οδικός Χάρτης» που έχει σχεδιάσει ο στρατός. Συγκροτήθηκε και συζητά η 50μελής επιτροπή που είναι υπεύθυνη για την τελική μορφή του νέου συντάγματος που θα τεθεί σε δημοψήφισμα και άρχισε η συζήτηση για τη διοργάνωση κοινοβουλευτικών και προεδρικών εκλογών.
Παράλληλα, ο στρατός και οι αντεπαναστατικές δυνάμεις επιχειρούν να εδραιώσουν τη θέση τους. Η ιδεολογική αντεπίθεση υπέρ της «εθνικής ενότητας» και της «προστασίας του κράτους» συνεχίζεται και έχει διαμορφωθεί από ένα μίγμα «αντι-ιμπεριαλισμού» και συνωμοσιολογίας («ένα αμερικανο-σιωνιστικό-τουρκικό σχέδιο με όργανο τους ισλαμιστές επιδιώκει να βλάψει την Αίγυπτο και ο στρατός την προστατεύει»), το οποίο διευκολύνει την αντεπανάσταση να εξαπολύει καταστολή ενάντια σε κάθε αντιπολιτευόμενη φωνή (βλ. την ανάλυση του Sameh Naguib «Αντεπανάσταση και μύθοι περί ξένων σχεδιασμών» στο Rproject.gr).
Τα ΜΜΕ, αφού δαιμονοποίησαν τους Ισλαμιστές, τώρα εξαπολύουν κατηγορίες ενάντια σε πρωταγωνιστές της Επανάστασης της 25ης Γενάρη, ενώ μια σειρά μέλη και στελέχη του Κινήματος 6ης Απρίλη εμφανίζονται ως «πράκτορες των Αμερικάνων». Το Κίνημα 6 Απρίλη είναι από τις ελάχιστες δυνάμεις που εναντιώνεται στο στρατό σήμερα.
Επίθεση
Αλλά η επίθεση είναι συνολικότερη. Στόχος είναι να πέσουν «σκιές» και να στιγματιστεί συνολικά η ιστορία της αιγυπτιακής επανάστασης (π.χ. οργανώνονται εκστρατείες «εθελοντών» που καθαρίζουν τους τοίχους των πόλεων από τα επαναστατικά γκράφιτι που λειτουργούσαν ως «συλλογική μνήμη» για όλα τα μεγάλα γεγονότα από τις 25 Γενάρη του 2011 ως σήμερα). Παράλληλα δαιμονοποιούνται οι Σύριοι και οι Παλαιστίνιοι, οι οποίοι, επειδή είχαν κάποια στήριξη από τον Μοχάμεντ Μόρσι, θεωρούνται σχεδόν συνεργάτες του.
Βέβαια, η επίθεση δεν είναι μόνο ιδεολογική. Τα πογκρόμ ενάντια στο πολιτικό Ισλάμ συνεχίζονται. Με μικρότερη ένταση, αλλά με αμείωτο ρυθμό, προσάγονται και συλλαμβάνονται κατά δεκάδες «ύποπτοι» για σχέση με την «ισλαμική τρομοκρατία». Η «πάλη ενάντια στην τρομοκρατία» αξιοποιείται για να διευρυνθεί η καταστολή.
Απεργιακοί αγώνες (στο Σουέζ και στη Μαχάλα) έχουν δεχτεί κατασταλτικές επιθέσεις, με πρόσχημα ότι «υποκινούνται από ισλαμιστές». Αντιφρονούντες δημοσιογράφοι, από εκείνα τα ΜΜΕ που παραμένουν ανεξάρτητα, έχουν προσαχθεί για «ψευδείς πληροφορίες όσον αφορά τις στρατιωτικές επιχειρήσεις ενάντια στην ισλαμική τρομοκρατία».
Σε αυτό το φόντο, πρέπει να δούμε μια είδηση που, αν και αφορά έναν μόνο αγωνιστή, μπορεί να έχει πολύ σοβαρότερες προεκτάσεις για το μέλλον της Αιγύπτου.
Στις 5 Σεπτέμβρη, συνελήφθη ο εργατολόγος και μέλος των Επαναστατών Σοσιαλιστών (από τις ελάχιστες πολιτικές δυνάμεις που εναντιώνονται στο στρατό), Haitham Mohamedain. Ο Mohamedain συμμετείχε ως επαναστάτης σε όλα τα μεγάλα γεγονότα, αλλά και ως εργατολόγος έχει στηρίξει πάρα πολλούς εργατικούς αγώνες, με πιο πρόσφατη την απεργία των χαλυβουργών στο Σουέζ, που την έσπασε ο στρατός. Καθώς μετέβαινε από το Κάιρο στο Σουέζ, για να συναντηθεί με εργάτες που ζήτησαν τη βοήθειά του, συνελήφθη σε ένα από «σημεία ελέγχου» που έχει στήσει ο στρατός σε όλη τη χώρα.
Οι αστυνομικοί τον κατέβασαν από το λεωφορείο, με τη δικαιολογία ότι «έχει γένια και ίσως είναι Αδελφός Μουσουλμάνος» (δείγμα της τρομοκρατίας που εξαπλώνεται στη χώρα).
Κατά την έρευνα στην τσάντα του, βρήκαν υλικά που αποδείκνυαν πως έπαιξε ενεργό ρόλο στις διαδηλώσεις της 30ης Ιούνη ενάντια στον Μοχάμεντ Μόρσι. Όμως βρήκαν και υλικά που αποδείκνυαν πως ασκεί κριτική ενάντια στο στρατό μετά την ανατροπή του Μόρσι. Έτσι, οδηγήθηκε σε αστυνομικό τμήμα του Σουέζ για ανάκριση. Εκεί ο Mohamedain είδε από πρώτο χέρι την κατάσταση. Τα κελιά για πολιτικούς κρατούμενους ήταν ασφυκτικά γεμάτα και τον μετέφεραν σε κελί όπου είχαν στριμωχτεί οι ποινικοί.
Τα ευχάριστα νέα είναι πως από την πρώτη στιγμή ξεδιπλώθηκε ένα εντυπωσιακό κίνημα αλληλεγγύης που πέτυχε την απελευθέρωση του Mohamedain χωρίς καταβολή εγγύησης. Ως επαναστάτης αγωνιστής βρήκε συμπαραστάτες διεθνώς, με κείμενα, υπογραφές και επιστολές από Τουρκία, Τυνησία, Μαρόκο, Συρία, που απαιτούσαν την απελευθέρωσή του, ενώ διαδηλώσεις έγιναν σε Κάιρο, Αλεξάνδρεια, Φεγιούμ, Πορτ Σάιντ και Σουέζ.
Παράλληλα, η αφοσίωσή του στους εργατικούς αγώνες όλα αυτά τα χρόνια προκάλεσε ένα κύμα συμπαράστασης και στους εργατικούς χώρους. Σωματεία έβγαλαν ανακοινώσεις στήριξης, ενώ στα συλλαλητήρια η παρουσία βιομηχανικών εργατών ήταν μαζική.
Αυτό το κίνημα επέβαλε την απελευθέρωσή του. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην ανάκριση η πρώτη ερώτηση ήταν «Ποιος είσαι; Όλοι για σένα μιλάνε».
Ωστόσο, οι κατηγορίες σε βάρος του Mohamedain παραμένουν. Και στη φύση των κατηγοριών βρίσκεται η ανησυχητική ουσία της είδησης. Το κατηγορητήριο έχει ως εξής:
* «Συμμετοχή και καθοδήγηση μιας μυστικής οργάνωσης που λέγεται Επαναστάτες Σοσιαλιστές, σκοπός της οποίας είναι να αρνείται την εξουσία του κράτους, να επιτίθεται σε πολίτες και να καταστρέψει την κοινωνική ειρήνη».
* «Υποκίνηση με προφορικό και γραπτό τρόπο σε αναταραχές με σκοπό να εξυπηρετηθούν οι προαναφερθέντες στόχοι και κατοχή εκδόσεων που υποκινούν τη βία».
* «Απόπειρα αλλαγής της μορφής διακυβέρνησης με τρομοκρατικές μεθόδους, μέσα από την οργάνωση της οποίας ηγείται».
* «Υποκίνηση και ενεργός συμμετοχή στην καταστροφή κρατικής ιδιοκτησίας, εγκαταστάσεων και θεσμών με την πρόθεση να βλάψει το έθνος».
* «Υποκίνηση και ενεργός συμμετοχή στην κατάληψη ενός αριθμού δημοσίων κτιρίων και εγκαταστάσεων».
* «Δημιουργία και καθοδήγηση της οργάνωσης Επαναστάτες Σοσιαλιστές, η οποία υποστηρίζει την επιβολή της εξουσίας μιας συγκεκριμένης κοινωνικής τάξης στην υπόλοιπη κοινωνία και την ανατροπή της κοινωνικής τάξης που επιβάλλει το κράτος».
Κάποιες πτυχές του κατηγορητήριου προκάλεσαν πικρόχολα ειρωνικά σχόλια από ακτιβιστές («“συγκεκριμένη κοινωνική τάξη”, φοβούνται να πουν ότι διώκεται οργάνωση που υποστηρίζει την εξουσία της εργατικής τάξης»).
Όμως οι κατηγορίες δεν είναι καθόλου αστείες. Όλο το κατηγορητήριο δεν έχει να κάνει με τον Mohamedain, αλλά εμφανώς με τους Επαναστάτες Σοσιαλιστές ως οργάνωση. Η στάση τους ενάντια στο στρατό, «κόντρα στο ρεύμα», σίγουρα έχει προκαλέσει την προσοχή του κράτους και η δίωξη ενάντια στον Mohamedain προειδοποιεί.
Μια δεύτερη ματιά στις κατηγορίες δείχνει πως σήμερα στοχοποιούνται οι Επαναστάτες Σοσιαλιστές, αλλά ουσιαστικά στοχοποιείται η Αριστερά, το εργατικό κίνημα, όποιος αντιστέκεται στο καθεστώς (οι εργατικές καταλήψεις, η πολιτική προπαγάνδα ενάντια στο στρατό, η υποστήριξη της εργατικής τάξης κλπ).
Τα αντανακλαστικά αλληλεγγύης, που ξεδιπλώθηκαν άμεσα με την προσαγωγή του Mohamedain, είναι μια πολύτιμη παρακαταθήκη. Ας ελπίσουμε τα πράγματα στην Αίγυπτο να αλλάξουν τροχιά, αλλά ας είμαστε έτοιμοι να οργανώσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη διεθνιστική αλληλεγγύη μας. Η αιγυπτιακή επανάσταση αντιμετωπίζει μια θανάσιμη απειλή και ίσως χρειαστεί την υποστήριξή μας. Το χρωστάμε άλλωστε στους Άραβες αδελφούς μας, που έδειξαν το δρόμο διεθνώς με τον μεγάλο, επαναστατικό τους ξεσηκωμό.