Το αίμα ενός ανθρώπου από μαχαίρι φασίστα συμψηφίζεται με την οικονομική «αιμορραγία» ενός εργοστασιάρχη του οποίου οι εργάτες απεργούν.
Τις πρώτες ώρες μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα, τα αστικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, ξεκίνησαν να μεταδίδουν την είδηση με τα γνωστά «στρογγυλέματα», που καταλήγουν πάντα στο να βγάζουν λάδι τους χρυσαυγίτες: «τον σκότωσε για το ποδόσφαιρο» έγραφε ο ΣΚΑΪ, ο δράστης είχε επαφές με «συγκεκριμένο πολιτικό χώρο», μετέδιδαν διάφοροι δημοσιογράφοι που κάνουν «ρεπορτάζ» με τα Δελτία Τύπου της Ασφάλειας. Μετά τη μαζική καταδίκη του εγκλήματος και τη δυναμική παρουσία δεκάδων χιλιάδων αντιφασιστών στο δρόμο, αλλά και τις σφαλιάρες ακόμη και από το εξωτερικό όμως, το τροπάριο άλλαξε με εντυπωσιακό τρόπο.
Ξαφνικά, σεντόνια ολόκληρα στις εφημερίδες και 20λεπτα βίντεο στα δελτία ειδήσεων μας πληροφορούσαν ότι η Χρυσή Αυγή δεν είναι κόμμα, αλλά νεοναζιστική συμμορία με εγκληματική δραστηριότητα, ότι πριν από τον Παύλο είχε σκοτώσει ή τραυματίσει δεκάδες μετανάστες και αγωνιστές, ότι έχει θύλακους στην ΕΛΑΣ και στο δικαστικό σώμα, ότι την εκπαίδευση των ταγμάτων εφόδου της αναλαμβάνουν εν ενεργεία ή απόστρατοι των ειδικών δυνάμεων του στρατού.
Το «Δεν θα περάσει ο φασισμός» και τα αντιναζιστικά σύμβολα του κινήματος αποτελούν πλέον αναπόσπαστο τμήμα κάθε κεντρικού τίτλου μεγάλης εφημερίδας. Ακόμα και η χυδαία φυλλάδα του Θέμου Αναστασιάδη -που με απανωτά πρωτοσέλιδα πριμοδοτούσε και «εξευγένιζε» τους φασίστες- είχε το θράσος να κυκλοφορήσει με ολοσέλιδη φωτογραφία του νεκρού, την ώρα που ξεψυχάει στην αγκαλιά της κοπέλας του. Και μάλιστα με τίτλο «Δεν ξεχνώ το φασισμό».
Το ζήτημα είναι ότι δεν πρέπει να ξεχάσουμε όντως. Ότι όλοι αυτοί οι νεόκοποι «αντιφασίστες», εδώ και χρόνια εξέθρεψαν το φασιστικό μόρφωμα. Από τους τόνους ρατσιστικού δηλητηρίου κατά των μεταναστών, μέχρι την αναπαραγωγή της θεωρίας των «δύο άκρων» και τις συκοφαντίες κατά των δίκαιων κοινωνικών-εργατικών αγώνων. Από τους λαϊκούς τραγουδιστές και τους δεξιούς, όλων των τάσεων, που μας τάιζαν καθημερινά ότι η Χρυσή Αυγή είναι ένα κόμμα σαν όλα τα άλλα, μέχρι τις γελοιότητες ότι η Αριστερά έδιωξε τις επενδύσεις από τη χώρα και φταίει επειδή δεν κυβέρνησε!
Είναι το λιγότερο άθλιοι υποκριτές. Σαν φανατικοί απολογητές του συστήματος χτυπάνε τώρα τη Χρυσή Αυγή, επειδή ο Σαμαράς φόρεσε το προσωπείο του «δημοκράτη», ουρλιάζοντας βέβαια ότι κάθε μορφή βίας πρέπει να καταδικάζεται. Γιατί για αυτούς, το αίμα ενός ανθρώπου από μαχαίρι φασίστα, συμψηφίζεται με την οικονομική «αιμορραγία» ενός εργοστασιάρχη που απεργούν οι εργάτες του.
Όσα πρωτοσέλιδα με αποκαλύψεις και να κάνουν, όταν την ίδια ώρα βάζουν πλάτη στο μνημονιακό καθεστώς και σκυλεύουν το πτώμα ενός αντιφασίστα, δεν μας πείθουν. Έχουν διαλέξει στρατόπεδο. Όπως έγραψε και ο Α. Χατζηστεφάνου στο infowar, απευθυνόμενος στον «κομιστή» του dvd, «πρέπει να θυμάστε ότι οι φωτογραφίες που γράφουν ιστορία είναι πολλές. Υπάρχουν φωτογραφίες από το πτώμα του Παύλου Φύσσα, και του Άρη Βελουχιώτη και του Τσε Γκεβάρα. Υπάρχει όμως και η φωτογραφία του Μουσολίνι κρεμασμένου ανάποδα στο Μιλάνο».