Ο Παύλος να είναι το τελευταίο αίμα

Αν ήταν μέλος κάποιας ευρύτερης συλλογικότητας, ίσως το παιδί να είχε γλιτώσει με κάτι λιγότερο από μαχαιριά στην καρδιά, όπως πρόσφατα οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στο Πέραμα ή τα μέλη της Κίνησης «Απελάστε το Ρατσισμό» τον Απρίλιο στη Νίκαια.

Αν το ΕΚΑΒ δεν ήταν στα μαύρα του χάλια, ίσως το ασθενοφόρο να έφτανε αμέσως και πάλι να είχε ζήσει. Όμως να είχε γλιτώσει λόγω της έγκαιρης παρέμβασης των αστυνομικών που είχαν ήδη φτάσει στην καφετέρια όπου ο Παύλος έβλεπε μπάλα, πριν μαχαιρωθεί, αυτό μάλλον μοιάζει υπόθεση επιστημονικής φαντασίας.

Αυτόπτες μάρτυρες λένε πως τέσσερις από τους αστυνομικούς ήταν ήδη εκεί την ώρα του τσακωμού και χασκογελούσαν μεταξύ τους. Μετά το μαχαίρωμα, η αστυνομικός που συνέλαβε τον Ρουπακιά –λέει– του είπε: «Ε, όχι και μαχαίρι»! Δηλαδή με ένα λοστάρι, μια σιδερογροθιά, μια αλυσίδα, κάτι άλλο, βρε αδελφέ, θα τη γλίτωνε ο Ρουπακιάς κι ακόμα θα τον ψάχνανε.

Επίσης δεν θα τον ψάχνανε καθόλου, αν δεν ήταν ο βασικός μαχαιροβγάλτης, αλλά απλώς ένας από τους υπόλοιπους 30 μαχαιροβγάλτες που ήταν μαζί του, όπως η ίδια η ζωή έδειξε.

Μπορεί βέβαια ο Ρουπακιάς να τη γλύτωνε ακόμα και μετά το δολοφονικό μαχαίρωμα, αν το θύμα ήταν μετανάστης, όπως έχει γίνει πολλές φορές στο παρελθόν. Τώρα τουλάχιστο πιάσανε τον δολοφόνο.

Στην αρχή βέβαια δεν ήταν χρυσαυγίτης, όρκο έπαιρνε ο Κασιδιάρης. Αλλά μετά, κάτι οι δεκάδες φωτογραφίες στο Ίντερνετ που τον δείχνανε σε κάθε εκδήλωση και φρουρά της Χρυσής Αυγής, από τους Μελιγαλάδες μέχρι τις εθνικιστικές κατασκηνώσεις στα ποτάμια, κάτι οι μαρτυρίες πως ήταν έμμισθος φονιάς της Νικαιώτικης συμμορίας και η γυναίκα του πληρωνότανε επίσης από τη Χρυσή Αυγή, κατέρρευσε κι αυτό το παραμύθι. Τώρα απομένει το άλλο: ότι ενήργησε αυτοβούλως, αμυνόμενος, μαχαίρωσε κατά λάθος κλπ, χωρίς να πάρει εντολές.

Παρότι η ΕΛ.ΑΣ. υποτίθεται πως θέλει να διαλευκάνει την υπόθεση, το πόσο μακριά θα φτάσει η βαλίτσα με τις άρσεις απορρήτου των τηλεφώνων των χρυσαυγιτών, δεν είναι καθόλου δεδομένο. Μόνη εγγύηση γι’ αυτό, όπως και για όλα τα υπόλοιπα, παραμένει το αντιφασιστικό κι εργατικό κίνημα που ξανάβαλε τους φασίστες στις τρύπες τους με τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις που ακολούθησαν τη στυγερή δολοφονία.

Αυτό το κίνημα ξήλωσε τις ταμπέλες από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στη Νίκαια, μπορεί να ξηλώσει και όλες τις υπόλοιπες τοπικές της γιάφκες. Αρκεί να μην επαναπαυθούμε στη «διαλεύκανση» του Δένδια και την «αποφασιστικότητά» του να χτυπήσει τους φασίστες...