Success story περικοπών και φορο-λεηλασίας

«Πρωτογενές πλεόνασμα» και «όχι νέο μνημόνιο»: αυτές είναι οι πιο πρόσφατες «υποσχέσεις» του μνημονιακού διδύμου Σαμαρά και Βενιζέλου, οι οποίες υποτίθεται τεκμηριώνουν την επιτυχία των πολιτικών ακραίας λιτότητας, που οδηγούν σε… έξοδο από την κρίση. Μέχρι που τη Δευτέρα κατατέθηκε το Προσχέδιο του προϋπολογισμού του 2014, το οποίο τεκμηρίωσε την απάτη των ισχυρισμών τους.

Με τα στοιχεία του δικού τους Προσχεδίου, τα πράγματα μπαίνουν στη σωστή τους θέση:

Πρώτο, έχουμε ήδη νέα μέτρα λιτότητας ύψους 5 δισ. ευρώ μόνο για το 2014, πριν καν αρχίσει η συζήτηση για το τρίτο μνημόνιο.

Δεύτερο, αποδεικνύεται ότι πρωτογενές πλεόνασμα σημαίνει ότι με τις περικοπές και τη φοροληστεία αρχίζουμε να πληρώνουμε ένα όλο και μεγαλύτερο μέρος των τόκων του κρατικού χρέους, δηλαδή ταΐζουμε τους τοκογλύφους.

Τι απομένει από το success story «πρωτογενές πλεόνασμα-όχι νέο μνημόνιο»; Η κραυγή αγωνίας των Σαμαρά-Βενιζέλου προς την τρόικα να τους διευκολύνουν να βγουν όπως όπως στις αγορές, μήπως και διασωθούν πολιτικά.

Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά.

Νέα μέτρα 5 δισ.
Ενώ υποτίθεται οι Σαμαράς-Βενιζέλος «αγωνίζονται» για να μην υπάρξει τρίτο μνημόνιο και νέα μέτρα, το Προσχέδιο του προϋπολογισμού προβλέπει νέα μέτρα ύψους 5 δισ. ευρώ μόνο για το 2014. Δεν χωράνε αμφιβολίες ποιοι θα τα πληρώσουν δηλαδή κατά κύριο λόγο οι μισθωτοί και συνταξιούχοι και ύστερα οι ελεύθεροι επαγγελματίες:

Κατά 2,2 δισ. ευρώ προβλέπεται ότι θα αυξηθούν τα έσοδα από άμεσους φόρους: Ποιοι ακριβώς θα είναι αυτοί οι νέοι φόροι, θα το μάθουμε όταν, σε περίπου ένα μήνα, κατατεθεί ο προϋπολογισμός του 2014. Σίγουρα όμως θα πρόκειται για κατάργηση σχεδόν όλων των φοροαπαλλαγών που έχουν απομείνει για μισθωτούς και συνταξιούχους, καθώς και νέα φορολογική επιβάρυνση των ελεύθερων επαγγελματιών.

Για να πάρουμε μια ιδέα της φοροληστείας που έγινε στην τριετία των μνημονίων, οι άμεσοι φόροι αυξήθηκαν κατά 36,5% ως ποσοστό του ΑΕΠ (ήταν 8,5% του ΑΕΠ το 2009 και θα είναι 11,6% του ΑΕΠ το 2014). Και αυτό, παρά την ύφεση για 6 διαδοχικά χρόνια, τη θεαματική μείωση των εισοδημάτων, την τεράστια αύξηση της ανεργίας.

Κατά 2,7 δισ. ευρώ ερικόπτονται οι δαπάνες για ασφάλιση-περίθαλψη: Το 2013 το αρχικά προβλεπόμενο κονδύλι για Κοινωνική Ασφάλιση και Περίθαλψη ανερχόταν σε 15.369 εκατ. ευρώ, αλλά χρειάστηκαν επιπλέον 566 εκατ. ευρώ (η δαπάνη τελικά έφτασε τα 15.935 εκατ. ευρώ) για να μπορέσουν τα ταμεία να δώσουν συντάξεις και να μην καταρρεύσει εντελώς το σύστημα περίθαλψης.

Για το 2014 προβλέπεται δαπάνη 13.271, μειωμένη κατά 2,7 δισ. ευρώ –μείωση 17,5% σε ένα χρόνο! Αυτό δεν λέγεται «σκληρές περικοπές», αλλά κατεδάφιση του συστήματος ασφάλισης και περίθαλψης.

Οι δαπάνες για ασφάλιση-περίθαλψη το 2009 ήταν 17.228 εκατ. ευρώ και το 2014 προβλέπονται 13.271 εκατ. ευρώ, μειωμένες κατά 30%, παρά το γεγονός ότι ο αριθμός των συνταξιούχων έχει αυξηθεί από το κύμα εξόδου που προκάλεσαν τα μνημόνια.     

Αν φέτος τα ταμεία δυσκολεύονταν να πληρώσουν συντάξεις χωρίς την επιπλέον επιχορήγηση των 566 εκατ. ευρώ, καταλαβαίνουμε τι θα συμβεί το 2014, με μείωση δαπάνης 2,7 δισ. ευρώ. Όχι μόνο οι επικουρικές συντάξεις και τα εφάπαξ, αλλά και οι κύριες συντάξεις και η βασική σύνταξη θα υποστούν σκληρές περικοπές.

Και να σκεφτούμε ότι σε όλα αυτά δεν περιλαμβάνεται μια έμμεση περικοπή δαπανών περίπου 3 δισ. ευρώ μέσω της καθυστέρησης στην έκδοση σύνταξης για περίπου 300.000 συνταξιούχους για πάνω από 1 χρόνο…   

Τοκογλύφοι
Μέχρι και το 2012, από τα δανεικά της τρόικας το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος «επέστρεφε» στους τοκογλύφους, για πληρωμές τόκων και χρεολυσίων. Το 2013 μπήκε στη ζωή μας το «θαύμα» του πρωτογενούς πλεονάσματος.

Ας δούμε πρώτα τι σημαίνει πρωτογενές πλεόνασμα: ότι τα συνολικά έσοδα του προϋπολογισμού είναι μεγαλύτερα από τις δαπάνες χωρίς τους τόκους του κρατικού χρέους. Μέχρι και το 2012, που ο προϋπολογισμός είχε πρωτογενές έλλειμμα, οι συνολικές δαπάνες χωρίς τους τόκους ήταν μεγαλύτερες από τα συνολικά έσοδα. Έτσι, μέχρι και το 2012 ένα μικρό μέρος των δανεικών της τρόικας πήγαινε για να καλύψει και δαπάνες του προϋπολογισμού. Από το 2013, με το πρωτογενές πλεόνασμα, τα δημόσια έσοδα φτάνουν για να πληρωθούν όλες οι δαπάνες και περισσεύει για να πληρωθεί και ένα μέρος των τόκων.

Για το 2014 το πρωτογενές πλεόνασμα προβλέπεται 2,8 δισ. ευρώ, που σημαίνει ότι αυτά τα 2,8 δισ. ευρώ θα πάνε στους τοκογλύφους για πληρωμή τόκων. Και με δεδομένο ότι οι τόκοι το 2014 θα είναι 6,15 δισ. ευρώ, πρωτογενές πλεόνασμα σημαίνει ότι θα πληρώσουμε με δημόσια έσοδα το 45,5% των τόκων προς τους τοκογλύφους.

Ανταλλάγματα
Το σχέδιο των Σαμαρά-Βενιζέλου είναι να βρουν στήριξη για έξοδο της Ελλάδας στις αγορές, ώστε να αποφύγουν ένα νέο χρηματοδοτικό πρόγραμμα και ένα νέο μνημόνιο. Παίρνουν ήδη νέα μέτρα χωρίς να το παραδέχονται, κρύβοντας το γεγονός μέσα από τις προβλέψεις του προϋπολογισμού, αλλά δεν θέλουν τα «επίσημα» νέα μέτρα του τρίτου μνημονίου, που θα επισημοποιήσει ότι δεν υπάρχει «έξοδος από το τούνελ», αλλά μια διαρκής τραγωδία.

Όσο για την έξοδο στις αγορές, όλοι ξέρουν ότι θα γίνει με δυσβάστακτο επιτόκιο. Από τη μια λοιπόν διαπραγματεύονται επιμήκυνση και μείωση επιτοκίου κάτω από 2% των παλιών δανείων και από την άλλη ζητάνε «πλάτες» για να δανειστούν από τις αγορές με επιτόκιο 7,5%! Γιατί; Για να επιβιώσουν πολιτικά πρώτα στους επόμενους μήνες και στη συνέχεια στις αυτοδιοικητικές εκλογές και τις ευρωεκλογές της άνοιξης.    

Εκτός όμως από την εικονική πραγματικότητα αυτού του καταγέλαστου success story που μοιάζει με σύντομο ανέκδοτο, η πραγματικότητα που μας αφορά, που καθορίζει τη ζωή των πολλών, της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, της νεολαίας, των μεταναστών, χειροτερεύει διαρκώς.

Ποιος είναι ο μόνος δρόμος της δικής μας σωτηρίας το ξέρουμε. Το δικό μας success story είναι η ανατροπή της μνημονιακής κυβέρνησης και η κυβέρνηση της Αριστεράς που θα καταργήσει τα μνημόνια και τις πολιτικές λιτότητας.