Απεργία διαρκείας των διοικητικών στα ΑΕΙ

Πρόκειται για την πιο πολυήμερη απεργία στον χώρο του δημοσίου, μετά από εκείνη των 6 εβδομάδων των δασκάλων, το 2006.

Συνέχιση του αγώνα
Οι πιο μαχητικοί, συνειδητοί, αριστεροί και ριζοσπάστες εργαζόμενοι -κατά ομολογία τους- με έκπληξη είδαν τους συναδέλφους τους να ψηφίζουν, χωρίς ταλαντεύσεις, υπέρ της συνέχισης του απεργιακού αγώνα τους για 7η συνεχόμενη  εβδομάδα. Η μισή επιτυχία της απεργίας προέρχεται από την ενεργή και έμπρακτη συμπαράσταση από πολλά μέλη ΔΕΠ και από την πλειοψηφία των φοιτητών, εκτίμησε η απεργός από το ΕΜΠ, Κάτια Παπανικολάου, στο συντονιστικό του Σαββάτου 19 Οκτώβρη.

Ο πρύτανης του ΕΚΠΑ, Θεοδόσης Πελεγρίνης, έχοντας επίγνωση ότι το πανεπιστήμιό του θα κλείσει με τη μορφή που έχει, -ως δημόσιο και δωρεάν, με ποιοτική  προσφορά επιστημονικών γνώσεων και έρευνας- προβαίνει σε τολμηρές δηλώσεις-προτάσεις για παραίτηση του Συμβούλιου του Ιδρύματος, αφού δεν προστατεύει τα συμφέροντα του πανεπιστημίου.

Η επιτυχία της απεργίας με καθολική συμμετοχή και μεγάλη διάρκεια είναι ήδη ορατή.
Έχει στριμώξει την κυβέρνηση, η οποία αντιδρά με νέες τροπολογίες και υπουργικές αποφάσεις (ΦΕΚ 2560/Β/11.10.2013), προσπαθώντας να τρομοκρατήσει τους απεργούς και τους ζητάει να αυτό-απολυθούν, συμπληρώνοντας οι ίδιοι, ατομικά, τα απογραφικά τους δελτία, διαδικτυακά (χωρίς κωδικούς,  προστασία κλπ). Και μάλιστα, επεκτείνει τα νέα… ήθη και σε μελλοντικούς απεργούς, όλων των ΝΠΔΔ.

Όμως, η νομοθετική ρύθμιση, σε άσχετο νομοσχέδιο, με τόσο επίμονους απεργούς, ζορίζει την κατάσταση και μέσα στη Βουλή. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται πως χάνει τον ύπνο του από τις απεργίες κατά των απολύσεων και όχι από τις απολύσεις, όπως είχε ισχυριστεί παλιότερα! Γι’ αυτό και… άλλη μια επιστράτευση κλάδου εργαζομένων είναι υπό συζήτηση.  

Τα κυβερνητικά ΜΜΕ μάταια διαδίδουν ότι 400 διοικητικοί (από τους περίπου 2.000) «έσπασαν» μπροστά στην ατομική πίεση της αυτό-απογραφής και αυτό-μοριοδότησης. Σε ανακοίνωση της απεργιακής επιτροπής αναφέρεται: «Μήπως ο αναφερόμενος αριθμός απογραφέντων είναι τόσο έγκυρος όσο έγκυρες ήταν όλες οι προηγούμενες, ανάλογες αποκλειστικές  “πληροφορίες”, που πάντοτε πηγή έχουν το υπουργείο Παιδείας;»

Συλλογική δήλωση
Η λύση που επελέγη από τους απεργούς, για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά ο ενδεχόμενος φόβος, είναι να καλέσει τους εργαζόμενους   στο Απεργιακό Γραφείο (στα Προπύλαια), ώστε να υπογράψουν συλλογική δήλωση, σχετικά με τη μη υποβολή στοιχείων, η οποία θα κατατεθεί με δικαστικό κλητήρα στο υπουργείο Παιδείας, μαζί με τις γνωμοδοτήσεις των νομικών.

Η προσέλευση των εργαζομένων δίνει ελπίδα από την πρώτη μέρα και αυτό αποτυπώνεται στα ενημερωτικά ηλεκτρονικά μηνύματα των απεργών: «Εχθές  πλησιάσαμε τις 650 δηλώσεις (μόνο από το ΕΚΠΑ) και συνεχίζουμε... Καλή επιτυχία σε όλους μας. Η συλλογικότητα είναι η δύναμή μας».

Η Ειρήνη Δαφέρμου μεταφέρει την ατμόσφαιρα από τη συνέλευση των συναδέλφων της στο ΕΜΠ, της 21ης/10, με περισσότερα από 400 άτομα: «Στη συνέλευση των συλλόγων εργαζομένων επανεπιβεβαιώθηκε, με συντριπτική πλειοψηφία (μόλις ένας καταψήφισε), η απόφαση των εργαζομένων να μην προχωρήσουν στην ατομική απογραφή, αλλά να συνεχίσουν ενωτικά και δυναμικά τον αγώνα τους»!

Κινητοποιήσεις και κύμα συμπαράστασης

Η διαδήλωση και η συναυλία που διοργάνωσαν οι απεργιακές επιτροπές ΕΚΠΑ-ΕΜΠ, το Σάββατο 19/10, βρήκε μεγάλη ανταπόκριση σε επίπεδο καλεσμάτων από πολλά πρωτοβάθμια σωματεία (ΥΠΠΟ, Ασκληπιείο, ΕΛΣΤΑΤ, ΥΠΑΑΤ) και από μεγάλες ομοσπονδίες (ΟΛΜΕ, ΠΟΕ-ΟΤΑ), που ανάγκασαν ακόμα και την ΑΔΕΔΥ να καλέσει.
Αλλά, η συμμετοχή δεν αποδείχτηκε ανάλογη των καλεσμάτων. Λίγος κόσμος. Αναμενόμενο;

Ερωτήματα
Η θεωρία, η ιστορία, αλλά και τα πρόσφατα επεισόδια της «αληθινής» ζωής δείχνουν καθαρά ότι αυτοματισμοί δεν υπήρξαν, δεν υπάρχουν και δεν θα υπάρξουν. Την αντίσταση πρέπει να την οργανώνεις, την ανατροπή να τη σχεδιάζεις και να την πλαισιώνεις με ανθρώπους.

«Τραβάει ο κόσμος»; Μήπως να ψάξουμε καινοτομίες στις αντιδράσεις μας, αφού οι «παραδοσιακοί» τρόποι, με απεργίες, καταλήψεις, διαδηλώσεις δεν αποδίδουν σε τόσο σκληρές συνθήκες, όπως διαμορφώνονται από τα παρατεταμένα μνημόνια; Ευκαιρία να επανεξετάσουμε τα ερωτήματα που ταλανίζουν εδώ και καιρό όλη την αριστερά, υπό το φως της απεργίας διαρκείας των διοικητικών πανεπιστημίων-ΕΜΠ.

Η μαζική απεργία διαρκείας των διοικητικών στα πανεπιστήμια, η συμπαράσταση από τους καθηγητές (ενίοτε και πρυτάνεις) των ιδρυμάτων,  οι κοινές απεργιακές φρουρές με τους φοιτητές, στις πύλες και τα γραφεία, οι ενεργές απεργιακές επιτροπές και τα συντονιστικά, οι συζητήσεις για απεργιακά ταμεία, δεν οδηγούν στο ότι «ο κόσμος δεν τραβάει»!

Μπορεί να συνεχίζει αυτή η απεργία, εσαεί, μόνη της, να καταργήσει τις μνημονιακές απολύσεις μόνο στα πανεπιστήμια και να νικήσει τον εφαρμοσμένο καπιταλισμό στην τριτοβάθμια εκπαίδευση;

Ξεσηκωμός
Η αριστερά, για να είναι χρήσιμη, για να ρίξει τη μνημονική κυβέρνηση, για να φτιάξει την πολυπόθητη κυβέρνηση της αριστεράς, έχει μια εξαιρετική ευκαιρία και πάλι: να στηρίξει με τις οργανωμένες δυνάμεις της μια ζωντανή και δυναμική απεργία που εξελίσσεται ΤΩΡΑ!

Αν παρατήσουμε τους απεργούς μόνους τους, τότε θα συμβάλλουμε στην αυτοεκπληρούμενη προφητεία, που λέει ότι κανένας αγώνας δεν μπορεί να νικήσει και ας περιμένουμε παθητικά τις εκλογές, μήπως και γίνει κάποιο μαγικό και ξεφορτωθούμε μνημόνια, δανειστές και Χρυσή Αυγή.

Υπάρχει ο άλλος δρόμος: στα σωματεία και τις λαϊκές επιτροπές αντίστασης-ανατροπής σε κάθε γειτονιά, να ξεσηκώσουμε τον κόσμο μας, τον κόσμο της δουλειάς, τον κόσμο της αριστεράς, να γίνει ενεργός συμπαραστάτης, να μαζέψει λεφτά, να δείξει όλη την αλληλεγγύη του οργανώνοντας τη συλλογική στήριξη μιας απεργίας που έκανε την έκπληξη. Μια απεργία που μπορεί να βγάλει και τον ίδιο από την απογοήτευση, την απραξία, την αόριστη φιλολογία για αντίσταση, από τη φρίκη των απολύσεων, των δανείων, των χαρατσιών, των πλειστηριασμών.

Μόνοι τους δεν μπορούν, αλλά, όλοι μαζί μπορούμε! Ήρθε η ώρα να το υλοποιήσουμε! Το ψήφισμα συμπαράστασης του σωματείου εργαζομένων στο νοσοκομείο ΑΤΤΙΚΟΝ συνοψίζει εύστοχα, «με κοινό μέτωπο υγειονομικών, εκπαιδευτικών, όλων των εργαζομένων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα μπορούμε να νικήσουμε τους εκβιασμούς, τις απειλές και την τρομοκρατία της κυβέρνησης και των εισαγγελέων».
Το ολοήμερο συλλαλητήριο, έξω από τη Βουλή, διοικητικών και σχολικών φυλάκων, που έφτασαν Αθήνα με πορεία από Θεσσαλονίκη στις 22/10, η τοπική πορεία στου Ζωγράφου με συλλογικότητες της περιοχής και φοιτητικούς συλλόγους στις 23/10, το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στις 25/10 και η μετατροπή του εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου σε δράση των απεργών με παρουσία τους στα Προπύλαια, είναι μια διαρκής πρόσκληση σε όλη την κοινωνία και τις οργανωμένες δυνάμεις της συνδικαλιστικής και πολιτικής αριστεράς.