Σχέδια επί χάρτου από ένα τελειωμένο προσωπικό

Ο Στουρνάρας, που μόλις μερικούς μήνες πριν μας έλεγε ότι το Σεπτέμβριο θα έχει αρχίσει η ανάπτυξη, αυτή τη φορά διαψεύστηκε μέσα σε λίγα 24ωρα: από 500 εκατ. που έλεγε ότι ήταν το «κενό», αποδέχθηκε τελικά σχεδόν τα τριπλάσια. 

 

Τα μέτρα των 1,3 δισ. που πιθανά θα συμφωνήσει η κυβέρνηση με την τρόικα, δεν υπάρχει, βέβαια, περίπτωση να αποδώσουν τα αναμενόμενα. Απλώς βολεύει και τις δύο πλευρές ώστε να αποφευχθεί για άλλη μια φορά η δημόσια παραδοχή της ελληνικής χρεοκοπίας. 

 

Το σχέδιο προβλέπει αύξηση εσόδων των ασφαλιστικών ταμείων κατά 800 εκατ. ευρώ, όμως η εξειδίκευση αυτών των μέτρων είναι για τα καλαμπούρια. Προβλέπεται, π.χ. ότι θα εισπραχθούν 350 εκατ. λόγω της «αντιμετώπισης της απόκλισης μεταξύ δηλωθεισών και καταβληθεισών εισφορών». Οι εργοδότες δεν πλήρωναν στις καλές, για τους εργαζόμενους, εποχές και σίγουρα δεν σκοπεύουν να πετάξουν στα σκουπίδια τις τόσες εργοδοτικές κατακτήσεις της εποχής του μνημονίου (όσοι το κάνουν απλώς δεν θα επιβιώσουν ως εργοδότες): τελικά θα βρεθεί και πάλι τρόπος άλλα να δηλώνουν και άλλα να πληρώνουν. 

 

Απολαυστικό γέλιο προκύπτει και από την πρόβλεψη ότι θα προκύψουν άλλα 300 εκατ. ευρώ με  την «αύξηση των φορολογικών εσόδων λόγω της βελτίωσης της φορολογικής συμμόρφωσης και Διοίκησης». Βελτίωση φορολογικής συμμόρφωσης από ανέργους και εξαθλιωμένους; Βελτίωση της φορολογικής διοίκησης με απολύσεις και συγχωνεύσεις εφοριών; Όλα αυτά είναι σενάρια μνημονιακής φαντασίας.

 

Τα μόνα σίγουρα λεφτά που θα «εξοικονομήσει» η κυβέρνηση είναι τα 200 εκατ. ευρώ που με τη βία των νόμων θα αρπάξει από τους εργαζόμενους: Περαιτέρω μείωση δημόσιων υπαλλήλων κατά 33.000, από τις οποίες οι 16.000 θα είναι απολύσεις, 60 εκατ. ευρώ από περαιτέρω περικοπές μισθών («αυστηρή εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου» ονομάζεται το μέτρο), περαιτέρω περικοπές δαπανών ύψους 100 εκατ. ευρώ σε ΔΕΚΟ και ΝΠΙΔ και 40 εκατ. ευρώ από τις νέες συγχωνεύσεις και καταργήσεις οργανισμών (κυρίως σε παιδεία και υγεία). 

 

Και όλα αυτά σε ένα ήδη συρρικνωμένο, πέρα από κάθε όριο, Δημόσιο. Γιατί, ενάντια στην προπαγάνδα περί μεγάλου δημόσιου τομέα, τα πρόσφατα στοιχεία του ΟΟΣΑ είναι και πάλι αμείλικτα: ήδη από το 2012 στη δημόσια διοίκηση απασχολείτο μόλις το 7,9% του εργατικού δυναμικού καθιστώντας την Ελλάδα τη χώρα με το ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ποσοστό δημόσιων υπαλλήλων από όλα τα κράτη του ΟΟΣΑ όπου ο μέσος όρος είναι 15,5%! Αν προσθέσει κανείς τη φετινή συρρίκνωση, μπορεί να έχει μια πλήρη εικόνα της καταστροφής. Χαρακτηριστική περίπτωση αυτής της καταστροφής είναι αυτό που συμβαίνει στην υγεία: εκεί προΐσταται ένας μανιακός ακροδεξιός τηλεπωλητής που οργανώνει, χωρίς να το ζητάει η τρόικα όπως λέει ο ίδιος, το κλείσιμο των μονάδων υγείας του ΕΟΠΥΥ και τις απολύσεις 10.000 γιατρών και νοσηλευτών (η Ελλάδα έχει 3,9 νοσηλευτές ανά 1.000 κατοίκους όταν οι υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης έχουν υπερδιπλάσιο ποσοστό). Στόχος να εξυπηρετηθούν οι ιδιώτες κλινικάρχες, φίλοι της κυβέρνησης.

 

Όλα αυτά τα μέτρα αφορούν το μεσοπρόθεσμο μέλλον, δηλ. το λεγόμενο δημοσιονομικό κενό για το επόμενο έτος και –συνεπώς– και τον προϋπολογισμό του 2014 που κατατίθεται στη Βουλή. Πριν από αυτά όμως, η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να συμφωνήσει με την τρόικα και να εφαρμόσει τέσσερα μέτρα (ανάμεσά τους η διάλυση ΕΑΣ-ΕΛΒΟ-ΛΑΡΚΟ και το πρώτο κύμα απολύσεων στο Δημόσιο) που θεωρούνται από τους τροϊκανούς «προαπαιτούμενα» προκειμένου οι τελευταίοι να καταβάλουν εντός του Δεκεμβρίου τη δόση του 1 δισ. ευρώ (από το δάνειο) που κανονικά θα έπρεπε να είχαν δώσει στην Ελλάδα από τον Ιούλιο! 

 

Θα αναρωτηθεί κανείς: Να μην πάρουμε αυτά τα λεφτά, έστω με ανθρωποθυσίες, για να καλύψουμε τις ανάγκες «μας»; Η απάντηση είναι απλή: ούτε ένα σεντ δεν πρόκειται να πάει από αυτό το 1 δισ. σε μισθούς, συντάξεις κ.λπ. Η πρεμούρα κυβέρνησης και τρόικας για τη συμφωνία και για την καταβολή των χρημάτων έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι στις 11 Ιανουαρίου λήγει ένα ομόλογο ύψους 1,9 δισ. ευρώ το οποίο πρέπει να αποπληρώσει η Ελλάδα: εκεί θα πάνε όλα τα λεφτά, δηλ. στους δανειστές που για άλλη μια φορά τα δίνουν από τη μία πόρτα για να πάρουν διπλάσια από την άλλη. 

 

Αυτός ο φαύλος κύκλος είναι καιρός να σπάσει, αλλά γι’ αυτό χρειάζονται άλλα προαπαιτούμενα.