Η απόφαση της ουκρανικής κυβέρνησης να απορρίψει τη στενότερη εμπορική σύνδεση με την ΕΕ και να προτιμήσει τους δεσμούς με τη Ρωσία είναι ένα ακόμα επεισόδιο στον διεθνή ανταγωνισμό για την Ανατολική Ευρώπη.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Η προσπάθεια των δυτικών καπιταλισμών να διεισδύσουν στην παλιά περιφέρεια της πρώην ΕΣΣΔ δεν είναι καινούργια. Το καινούργιο είναι πως η Ρωσία έχει ξανασταθεί στα πόδια της και διεκδικεί τα τελευταία χρόνια και πάλι πίσω την «αυλή» της, με αφετηρία τον πόλεμο στη Γεωργία και διάφορα επεισόδια στη συνέχεια. Ενώ το ενδιαφέρον είχε στραφεί στην Ουκρανία, ο Ερντογάν ανακοίνωνε πως επιθυμεί την ένταξη της Τουρκίας στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (Ρωσία, Κίνα, Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν, Καζακστάν και Κιργιστάν), για να αποφύγει η χώρα του «τα προβλήματα με την ενταξιακή πορεία της στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Η μεγάλη είδηση είναι πως το διεθνές γεωπολιτικό τοπίο αλλάζει. Αλλά έχει επίσης ενδιαφέρον ότι σε διάφορες κυβερνήσεις αναπτύσσεται η περίεργη άποψη πως η «στενότερη σύνδεση με την ΕΕ» δεν είναι απαραίτητα καλή ιδέα…