Οι διαδηλωτές, που απαιτούν την ανατροπή της κυβέρνησης στην Ταϊλάνδη, είναι οι ίδιοι που εμφανίστηκαν ως «Κίτρινα Πουκάμισα» στο παρελθόν και με τις κινητοποιήσεις τους είχαν ανοίξει το δρόμο στο στρατιωτικό πραξικόπημα ενάντια στην κυβέρνηση που πρόσκειτο στον Τακσίν Σιναβάτρα.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Είναι τα μεσοστρώματα που αρνούνται να αποδεχθούν τις διαδοχικές εκλογικές νίκες του κόμματος του Τακσίν, καθώς θεωρούν την λαϊκή πλειοψηφία «αμόρφωτη που δεν δικαιούται να ψηφίζει» και υποστηρίζουν τη μοναρχία και το διορισμό μεγάλου αριθμού γερουσιαστών. Σαν κίνημα είναι αδύναμο για να νικήσει, γι’ αυτό και στρέφεται στο στρατό, απαιτώντας «να πάρει θέση» (δηλαδή ένα νέο πραξικόπημα). Βέβαια η στρατιωτική ηγεσία είχε έρθει σε βολική συμφωνία με το κόμμα του Τακσίν πριν του επιτρέψει να διεκδικήσει και πάλι την πλειοψηφία σε εκλογές. Χαρακτηριστικά, η αμνηστία που αποφάσισε πρόσφατα η κυβέρνηση αφορούσε τον Τακσίν (για οικονομική διαφθορά), αλλά και τους σφαγείς της εξέγερσης ενάντια στη χούντα, ενώ δεν αφορά τους κρατούμενους αντιμοναρχικούς.
Το πρόβλημα είναι πως ενώ το λογικό θα ήταν να ξεσηκωθούν τα «Κόκκινα Πουκάμισα» (το λαϊκό δημοκρατικό κίνημα που εξεγέρθηκε ενάντια στο στρατιωτικό καθεστώς και άνοιξε το δρόμο στην επιστροφή του κόμματος του Τακσίν) ενάντια στην αμνηστία των δολοφόνων των συντρόφων τους, βρήκαν το θράσος να ξεσηκωθούν οι «Κίτρινοι» ενάντια στην αμνηστία του Τακσίν…