Οι αυτοδιοικητικές εκλογές θα διεξαχθούν στις 18 και 25 Μαΐου, με το ισχύον εκλογικό σύστημα μεν, αλλά κατά παράβαση του νόμου που η ίδια η κυβέρνηση είχε ψηφίσει, έτσι ώστε τώρα πλέον οι ευρωεκλογές να συμπίπτουν με τις επαναληπτικές αυτοδιοικητικές, δηλ. με τη δεύτερη Κυριακή.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
(Φωτό από παλαιότερες κινητοποιήσεις του Δήμου Ελληνικού για την υπεράσπιση των ελεύθερων χώρων)
Πάντα οι τοπικές εκλογές είχαν πολιτικό χαρακτήρα, αλλά στη συγκυρία της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής κρίσης, αποκτούν αναπόφευκτα χαρακτηριστικά κεντρικής πολιτικής μάχης.
Σε αυτές τις εκλογές, μπορεί και πρέπει να καταγραφεί η δυσαρέσκεια του κόσμου απέναντι στις μνημονιακές πολιτικές. Το μέγεθος του «μαύρου» σε κυβέρνηση-τρόικα-μνημόνια και η ενίσχυση των σχημάτων της Αριστεράς, θα εξαρτηθεί σε σημαντικό βαθμό (και καθώς θα πλησιάζουμε προς τις κάλπες) από την παρέμβαση των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ.
Το κυβερνητικό στρατόπεδο προσπαθεί απεγνωσμένα να περιορίσει τον πολιτικό χαρακτήρα και το επερχόμενο «χαστούκι» του εκλογικού αποτελέσματος των αυτοδιοικητικών εκλογών. Αρχικά επιχείρησε να λανσάρει νέο εκλογικό σύστημα χωριστής λίστας για δήμαρχο και άλλης για δημοτικούς συμβούλους, σχέδιο που εγκαταλείφθηκε τελικά. Τώρα, επιχειρούν απεγνωσμένα να αποφύγουν την πιθανότητα του στραπάτσου, μέσω της διεξαγωγής των ευρωεκλογών τη δεύτερη Κυριακή και όχι την πρώτη, όπως ορίζει ο «Καλλικράτης». Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ποντάρουν στην παραδοσιακά χαμηλότερη συμμετοχή του κόσμου στο β’ γύρο των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών (σε πολλές περιπτώσεις το αποτέλεσμα θα έχει κριθεί από τον α’ γύρο), για να αποφύγουν τη βαριά ήττα στις ευρωεκλογές.
Όμως, ό,τι τερτίπια και να επιστρατεύσουν, η κατάρρευσή τους είναι σχεδόν σίγουρη, ειδικά στην κάλπη των ευρωεκλογών.
Η Χρυσή Αυγή, επίσης θα επιχειρήσει –μετά και από τις τελευταίες εξελίξεις– να αξιοποιήσει τις δημοτικές και τις ευρωεκλογές ως ευκαιρία επανάκαμψης και «επανανομιμοποίησής» της, με την ανάδειξή της ως τρίτης δύναμης πανελλαδικά και με στόχο υψηλά ποσοστά (αν είναι δυνατόν και με είσοδο στο δεύτερο γύρο) σε μεγάλους δήμους της χώρας (π.χ. υποψηφιότητα Κασιδιάρη στην Αθήνα).
Ο κόσμος που υποφέρει από την ανεργία και τα μνημόνια της φτώχειας, θα αντιμετωπίσει τις αυτοδιοικητικές εκλογές σαν ευκαιρία να καταδικάσει την κυβερνητική πολιτική, στο βαθμό που αυτή η ανατρεπτική διάθεση θα βρίσκει έκφραση στα αριστερά. Και γι’ αυτό ο ρόλος των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ και των παρατάξεων που θα στηρίξει, είναι καθοριστικός.
ΣΥΡΙΖΑ
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές δεν αποτελούν μια δεδομένη επιτυχία για τον ΣΥΡΙΖΑ, ειδικά αν επικρατήσουν λογικές «να πάρουμε όσους δήμους μπορέσουμε», χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με «αναγνωρίσιμους» υποψηφίους και συμμαχίες με τοπικούς παράγοντες ή «ορφανά» του πάλαι ποτέ δικομματισμού. Λογικές που μπορούν εύκολα να παρασύρουν τις Οργανώσεις Μελών σε μια εκλογικίστικη προσέγγιση της μάχης των αυτοδιοικητικών εκλογών.
Πέρα από το γεγονός ότι αρκετός κόσμος δε πείθεται πλέον από τον τύπο του/της δημάρχου «καλοχαιρέτα», οι εκλογές στην τοπική αυτοδιοίκηση είναι μεγάλη ευκαιρία να γίνουν πεδίο διεκδίκησης και διεύρυνσης της ζωντανής σχέσης του ΣΥΡΙΖΑ με την κοινωνία, πάνω στο επίπεδο των άμεσων προβλημάτων και διεκδικήσεων του κόσμου. Και μια τέτοια κατεύθυνση μπορούν να υπηρετήσουν μόνο αυτοδιοικητικά σχήματα ή δημοτικές αρχές που θα είναι κομμάτι των κοινωνικών αγώνων, που θα έχουν πρόγραμμα τις ανάγκες των εργατικών-λαϊκών δυνάμεων και που θα επιδιώκουν συμμαχίες με την υπόλοιπη κοινωνική και πολιτική Αριστερά, συμμετέχοντας σε επιτροπές αντίστασης και αλληλεγγύης, αντιφασιστικά μέτωπα κ.τ.λ., έχοντας ξεκάθαρο αντιμνημονιακό-αντικυβερνητικό-αντικαλλικρατικό-αντιδιαχειριστικό και αντιφασιστικό πρόταγμα.