Άλλαξε ο χρόνος, άλλαξε όμως η κατάσταση στη νεολαία ΣΥΡΙΖΑ;

Αν λοιπόν η Συνδιάσκεψη των νέων ΣΥΡΙΖΑ, που έγινε στις 19-22 Δεκέμβρη, είναι ο καθρέφτης της νέας μας οργάνωσης, τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα.

 

Στις τέσσερις ημέρες των διαδικασιών δεν υπήρχαν εκπλήξεις. Συνεχίστηκε και εντάθηκε η κατάσταση που είχαμε γνωρίσει στην προσυνεδριακή διαδικασία. Από την κουβέντα και τις τοποθετήσεις απουσίαζε η πραγματική ανάγκη του ΣΥΡΙΖΑ να συνδεθεί με τη νεολαία και να την εμπνεύσει. Έλλειπαν οι στόχοι και οι κατευθύνσεις που θα έχει μετά το συνέδριο η οργάνωση. Αντ’ αυτού κυριάρχησαν οργανωτίστικες κόντρες για τις εντυπώσεις των συνέδρων. Μέσα στην συνεχόμενη βουή της αίθουσας οι τοποθετήσεις φαινόντουσαν σαν αντιπαράθεση προετοιμασμένων στρατών παρά μια συντροφική κουβέντα.

 

Μια κόντρα που φάνηκε να μην προέρχεται από ξεχωριστό πολιτικό προσανατολισμό (άλλωστε Καραμανικοί και Χρονοπουλικοί κατέβηκαν στη συνδιάσκεψη με κοινό κείμενο, πέραν των συμβολών), αλλά να βασίζεται σε οργανωτικά ζητήματα (τρόπος εκλογής του ΚΣ) και σε προσωπικές κόντρες. Η κόντρα ήταν τέτοια, που μέσα στο συνέδριο γεννήθηκε και μια τάση που αυτοπροσδιορίστηκε ως Αριστερή Κίνηση και τελικά κατέβηκε με ξεχωριστή λίστα. Ήταν εκείνοι-ες που στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ κατηγορούσαν την Αριστερή Πλατφόρμα για την απόφασή της να κατέβει σε λίστα, αλλά μάλλον τώρα την ευχαριστούν που έδωσε τότε τη μάχη για την ύπαρξη ξεχωριστών λιστών.

 

Η αντιπαράθεση πολλές φορές περνούσε και στο προεδρείο, μπλοκάροντας συχνά τη διαδικασία και, για να επανέλθει η ομαλότητα, χρειάστηκαν πολλαπλές ψηφοφορίες, που ενδεχομένως απογοήτευσαν νέους συντρόφους.

 

Όλες οι τοποθετήσεις της Αριστερής Πλατφόρμας και του Κόκκινου Δικτύου προσπαθούσαν να επαναφέρουν τα πολιτικά επίδικα της συγκυρίας, δηλαδή πώς θα οργανώσουμε την ανατροπή, πώς εννοούμε την κυβέρνηση της Αριστεράς, πόσο επείγουσα είναι η συγκρότηση σωματείων σε χώρους όπου δουλεύει η νεολαία, τη σύγκρουση με την ευρωζώνη, την πάλη ενάντια στο φασισμό, ποιο θα έπρεπε να είναι το πρόγραμμα της Αριστεράς για τη νεολαία, γιατί το σύστημα δεν ανατρέπεται με παζάρια και συλλογικές κουζίνες.

 

Στη συνδιάσκεψη η Αριστερή Πλατφόρμα κατέβασε μια τροπολογία που περίεγραφε πολύ πιο συγκεκριμένα, από ό,τι στο σχέδιο αρχών, τη σχέση της νεολαίας με τις τοπικές οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, τονίζοντας την αναγκαιότητα συμμετοχής τους στις λαϊκές επιτροπές, στις τοπικές πρωτοβουλίες κλπ. Το Κόκκινο Δίκτυο κατέθεσε μια τροπολογία που περιέγραφε την κυβέρνηση της Αριστεράς, καθώς και ένα ψήφισμα με τα συγκεκριμένα μέτρα που θα έπαιρνε μια τέτοια κυβέρνηση για τη νεολαία. Το σώμα επίσης πήρε απόφαση στήριξης του Θανάση Κούρκουλα απέναντι στις ψευτοδίκες της Χρυσής Αυγής.

 

Δυστυχώς στη συνδιάσκεψη φάγαμε την ξαναζεσταμένη σούπα του συνεδρίου περί κακών συνιστωσών, με αίτημα να μην υπάρξουν οι 4 υπεράριθμοι αριστείνδην των συνιστωσών στο ΚΣ. Έγιναν λεκτικές επιθέσεις σε συντρόφους, που δεν είναι λιγότερο ΣΥΡΙΖΑ από άλλους, και παρουσιάστηκε ως δημοκρατική μια αντίληψη που έλεγε ότι είναι κακό πράγμα να εκπροσωπούνται όλες οι απόψεις, αν δεν έχουν τις δυνάμεις.

 

Ευτυχώς ένα μεγάλο κομμάτι του σώματος δεν αποδέχτηκε αυτές τις επιθέσεις, κατανοώντας τη χρησιμότητα των οργανώσεων και των διαφορετικών απόψεων, ειδικά όταν αυτές προέρχονται από την επαναστατική Αριστερά. 

 

Η συνδιάσκεψη τελείωσε με την ψηφοφορία για το κεντρικό συμβούλιο, όπου είχαμε τα εξής αποτελέσματα: Ιδρυτική διακήρυξη-ανασύνθεση (Χρονοπουλικοί) 47,43%, Αριστερή Κίνηση (Καραμανικοί) 35,11%, Αριστερή Πλατφόρμα 15,2%,  Κομουνιστική Τάση 2,26% , Λευκά 3,14%. Η Αριστερή Πλατφόρμα εκπροσωπείται με 12 έδρες στο κεντρικό συμβούλιο των 71 μελών. Από αυτούς οι 4 είναι μέλη του Κόκκινου Δικτύου. 

 

Τα προβλήματα συνεχίστηκαν και μετά στο πρώτο κεντρικό συμβούλιο που ασχολήθηκε μόνο για την εκλογή γραμματέα. Ήταν μια άκαρπη διαδικασία, καθώς κανένας υποψήφιος δεν συγκέντρωσε απόλυτη πλειοψηφία. Σαν αριστερή πλατφόρμα νεολαίας, διαφωνώντας πολιτικά εξ αρχής με την εισήγηση του συντονιστικού, είχαμε καταθέσει διαφορετικό εναλλακτικό κείμενο. Εκείνες τις πολιτικές αντιπαραθέσεις εξέφρασε και η δικιά μας υποψηφιότητα για γραμματέα. 

 

Πολλές ώρες διαδικασιών και κουβέντας έχουν χαθεί στην προσπάθεια εύρεσης γραμματέα. Αυτό που θλίβει εμάς είναι ότι οι κουβέντες αυτές γίνονται ερήμην των κατευθύνσεων και των άμεσων στόχων που θα έχει η οργάνωση, ενώ ακούμε και διαβάζουμε για ονόματα χωρίς αυτά να πλαισιώνονται με πολιτικές κατευθύνσεις και στοχεύσεις. Συνεχίζεται έτσι η οργανωτίστικη αντιπαράθεση που είδαμε στη συνδιάσκεψη. Μα το χειρότερο ίσως είναι πως αυτές οι κουβέντες συνεχίζουν να γίνονται στους διαδρόμους, εκτός των εκλεγμένων πια οργάνων της οργάνωσής μας.

 

Η εύρεση γραμματέα δεν πρέπει να μπλοκάρει τη λειτουργία της οργάνωσής μας. Δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο. Έχουμε τις οργανώσεις μελών μας κι αυτές πρέπει να βάλουμε μπροστά, γιατί έχουμε πολύ δουλεία. Στις γειτονιές να οργανώσουμε επιτροπές ενάντια στους πλειστηριασμούς. Να μπλοκάρουμε στην πράξη την πάταξη της κυριακάτικης αργίας, να στήσουμε σωματεία, να πρωτοστατήσουμε στη δημιουργία επιτροπών αγώνα σε γειτονιές και σχολές. Ούτε ένα λεπτό χαμένο σε άλλες εσωστρεφείς διαδικασίες. Το ερώτημα παραμένει. Μπορούμε να οργανωθούμε αλλιώς;